ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

بسم رب الاعلی و بسم رب علی(ع)

پدر واژه بی همتای عالم

پدر ، پناه فرزند

پدر ، دریای عشق

پدر ، راه فرار از غم

هر چه خواهی در استواری قامتش ، در غرور چهره همیشه مهربانش می توانی بیابی...

روزی در همین جا به خود بالیدم که دیگر دو پناه دارم در وقت بی پناهی...با غرور دخترانه نوشتم من حالا دو پدر دارم

اما آن روز فکرش را نمی کردم در سومین سال زندگی یک پناه بی پناهی را دیگر نخواهم داشت...

در روزهای با او بودن هیچ وقت فکرش را نکردم که عروسش هستم ، همیشه مثل دخترش با من رفتار می کرد و من هم واقعا به اندازه پدرم دوستش دارم

من واقعا دو پدر داشتم و  وقتی رفت، در غم نبودش نالیدم مثل یک دختر...او همراه زندگی ما بود ... یک تکیه گاه محکم ... یک پدر

حالا بابا محمود نیز تنها شده...

او هم احساس قلبم را می داند ... احساس قلب مصطفی را می داند ...

بابا محمود هیچ وقت طعم پدر داشتن را نچشیده ، فقط دو سال طول کشیده محبت پدر داشتن

و وقتی بابا عباس رفت

فهمید درد مصطفی را ... فهمید درد دل دخترش را ...

خیلی درکش سخته یک سال با شاخه گل و کیک به دیدار " پدر " بروی و سال بعد با نثار فاتحه ای بر مزار " پدر "

کاش برای هیچ کس ، گرفتن دستان گرم پدر ، آرزو نشود ... آغوش و بوسه اش به یک تاریخ تبدیل نشود...

به ما اشتباه آموختند که :

بابا با نان آمد

باید به ما می آموختند:

بابا با عشق آمد

بابا با خوشبختی و خنده آمد

بابا با آغوشی باز آمد

همه بچه ها فکر می کنند پدر یعنی کار ... یعنی وقتی وارد خانه می شوند حتما باید دستانشان پر از خوراکی باشد

هیچ وقت به بچه ها یاد ندادند

پدر یک دریا محبت است 

پدر شانه هایی دارد به استواری کوه

پدر دلی دارد به نازکی گلبرگ گل ولی از کودکی به او گفته اند: " مرد گریه نمی کند "

آهای تو... آره با توام

قدر پدرت را بدان

ما هم باور نداشتیم 

یک روز باید سنگ قبرش را در آغوش بگیریم

همین

حرف دل نوشت :

بابا عباس و بابا محمود عزیزمان روزتان مبارک

شما همیشه برای ما عزیز هستید... تا ابد ...

بابا عباس به حق علی(ع) اگر خوبی بدی دیدی از ما در آن نزدیکی های خدا ، حلالمان کن

بابا محمود به استواری شانه هایت که ما را همراهی کرد ، ببخش کوتاهی هایمان را ... حلالمان کن

برای بابا عباس :

دو روز پیش بعد از سه ماه ... تاکسی های 133 را زنگ زدم... همانی که روز رفتنت مرا رساند تا گلابچی

این بار هم دسته ی در را محکم گرفتم

خاطرات آن روز سرد زمستون برایم مرور شد

تمام دلهره های دلم

تمام آیه الکرسی ها که در طول مسیر خواندم

این بار سرم را انداختم پایین و آرام گریستم...

در نبودت ... به ما سخت می گذرد ...

با خاطراتت ... لحظاتمان دیگر شیرین نیست ، پر از اشک است

کاش دلم می تونست باور کنه که در دو ساعت دیگه چهره اتو  ندیدم

ولی بابا عباس هنوز مصطفی به من نگفته تو رفته ای ...

پشت درهای انتظار هنوز نشسته ام تا مصطفی باورم دهد تو رفته ای!!

هر شب لحظه های تنهایی برایت شمع روشن می کنم ...

شمع ها هم مثل قامت تو آب می شوند

ولی روشنی دهنده هستند ... مثل نگاهت که روشنی بخش قلبمان است

******************************************************

روز میلاد امام علی (ع) به تمام شیعیان مبارک و هم چنین روز پدر را به تمام پدران بزگوار تبریک عرض می کنیم.

روز مرد را به تیکه گاه محکم زندگیم و آرامش جانم "مصطفی عزیزم" تبریک می گم... خیلی دوستت دارم عزیزم

به دعای پدر و مادر خوشبخت باشید الهی

یا هو ...

می خواهم از مشهد بنویسم

از روزهایش

از خاطراتش

این مشهد با مشهدهای چندی قبل خیلی فرق داشت

مشهدهای قبلی دسته کمش وقت رفتن یک دل خوش داشتیم و یه کوله بار خنده

اما این بار با دلی غمگین و یه کوله بار اشک به سمت امام رضا(ع) حرکت کردیم

واقعا دل گرفته بودیم...روبه رویش که رسیدیم بعد از سلام و احوالپرسی 

از آقا معذرت خواستم که این جوری خدمت رسیدم

ولی آقا رئوف تر از این حرف هایند

آغوششان برای همگان باز است و همدرد روزهای اشکند

این مشهد

با بقیه مشهدهام فرق داشت

آخه این بار وقتی وارد صحن می شدم ، کودک درون را نیز با چشمانم می دیدم

همسفر شدن با محمدپارسا

کوچولوی دوست داشتنی و ناز نازی که هر جا می دوید ذکر لبش شده بود زن عمو

گاهی واقعا فکر می کردم رفته ام به روزهای زیبای کودکیم

آن وقت ها که هم چون کبوتران امام رضا در صحن و سرایش پرواز می کردیم

بی پروا می دویدیم و بازی های مختلفی می کردیم مخصوصا لیز بازی روی سنگ های سُر آن جا

محمدپارسا باعث شده بود زن عمویش فراموش کند که 22 ساله است و وقتی با او همقدم می شدم 3 ساله ای بیش نبودم

در هتل که بودیم یکدفعه می دیدیم که یک نفر پشت در صدا می زند : عمو مصطفـــی....زن عمو

در رو که باز می کردی این کوچولوی بلا رو می دیدی که با این قامت کوچک و استوارش ایستاده و سلام می کند

در این سفر هر گاه آغوش امام رضا نبود و گاه گاهی دلمان می گرفت می آمدیم سراغت و هم خنده و هم نوایت می شدیم

هر چند که  آخر این سفر مریض شدی درست لحظه های آخر در قطار ولی خدا را شاکرم که الان خیلی حالت خوبه

زن عمو به قربونت... از سنش اگه 4 ماه کم کنی ، سن زندگی ما میشه....

آن وقت که روز خواستگاریمون آمده بود یه نوزاد 2 ماهه بود+ تمام خاطراتی که آن روز باقی گذاشت

پارسا جونم... من و عمو مصطفی خیلی خیلی دوستت داریم

خدا به پدر و مادرت ببخشدت...

پ.ن : عکاس هم زن عموی بلا ( به قول محمدپارسا)

راستی در این سفر پارسا جونم نیز عکس های هنری با موبایل بنده گرفته که یادگاری نگهشون می دارم :)

به افتخارش یه کف مرتب

وقتی قدم در صحن و سرای رضا (ع) می گذاری

وقتی قرار است هر آن چه دل میطلبد را تمنا کنی

وقتی باران رحمت بر سرت ، درست در مقابل ایوان طلایش می بارد

وقتی از همه جا رانده شده ای و خداوند تو را در میان آغوشش جا می دهد

درست روبه روی ضریح رضا(ع)

وقتی می خواهی شفاعت آقا را بگیری

فقط می گویی...

به حق جوادت

حالا هم میلاد جوادش است و جشن پدر شدن امام رضا (ع)

می دانم که اگر خداوند را قسم به این پدر و پسر دهیم ، دست خالی از درگاهش بازنمی گردیم جز صلاحی بهتر و ناب تر در کار باشد

جواد الائمه نشان و الگوی تمام جوانان باید باشد...از پاکدامنی و جود و بخشش...

تازه از کنارت برگشته ایم یا رضا (ع) اما دل است دیگر زود برایت تنگ می شود

شب آرزوها و دعای کمیلت آرامش جانمان بود و یا همان لحظه های وداع که باران رحمت بر سرمان جاری شد

ذکر یا جواد (ع) گرفته بود دلم که نکند بار آخرم باشد دیدار رویت

ذکر یا جواد (ع) گرفته بود دلم برای شفای مریضان

ذکر یا جواد (ع) برای دیدن کاظمین

امام رضا (ع) پدر شدنت مبارک

یا جواد الائمه میلاد خجسته ات مبارک

سلام به همراهان خوب حرف دل

ان شاالله در این ایام ماه رجب عازم مشهدالرضا هستیم و دعاگوی همه دوستان عزیز

امسال برای همه شما دوستان خوبمان در شب آرزوها

یه آرزوی خوب و یه دعای خوب از کنار سقاخونه امام رضا با نگاهی پر از خواهش به ضریح مطهر آقا روانه عرش الهی می کنیم

در دشت محبت خدا ، حرفی نیست برای گفتن

جز این که در آغوشش گم شده ام و حالا شانه ای را یافته ام برای راز و نیاز و اشک ریختن

از همه دوستای عزیزم که در این مدت غم و اندوه همراهیمون کردن تشکر می کنم و

خواهشا ما را حلال کنید اگر اشکی بر گونه اتان ریخته شد و یا اگر آهی بر دلتان نشاندیم

حرف دل را پر از عطر یا رضا(ع) کنید و دهانتان را خوشبو به ذکر صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 

حرف دل نوشت:

دوستای خوبم من تا حالا دعای ماه رجب رو با ترجمه فارسیش نخونده بودم...ولی اتفاقی ترجمه اشو دیدم

و آن قدر حس آرامش از آن گرفتم که اگر با ایمان کامل می خواندم حتما مستجاب می شد

امیدوارم شما مومنان با خواندن این دعا ما مستمندان ایمان را به یاد داشته باشید

یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ
 ای که برای هر خیری به او امید دارم

 وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ
و از خشمش در هر شری ایمنی جویم

یا مَنْ یُعْطِی الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ
ای که می دهد (عطای ) بسیار در برابر (طاعت ) اندک

یا مَنْ یُعْطی مَنْ سَئَلَهُ
ای که عطا کنی به هرکه از تو خواهد

یا مَنْ یُعْطی مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ
ای که عطا کنی به کسی که از تو نخواهد

وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ
و نه تو را بشناسد

تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَهً
از روی نعمت بخشی و مهرورزی

اَعْطِنی بِمَسْئَلَتی اِیّاکَ
عطا کن به من به خاطر درخواستی که از تو کردم

جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَهِ
همه خوبی دنیا و همه خوبی و خیر آخرت را

وَاصْرِفْ عَنّی بِمَسْئَلَتی
و بگردان از من به خاطر همان درخواستی که از تو کردم

اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَهِ
همه شر دنیا و شر آخرت را

فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ
زیرا آنچه تو دهی چیزی کم ندارد (یا کم نیاید) و

وَزِدْنی مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ
بیفزا بر من از فضلت ای بزرگوار

یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ
ای صاحب جلالت و بزرگواری

یا ذَاالنَّعْماَّءِ وَالْجُودِ
ای صاحب نعمت و جود

 یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتی عَلَی النّارِ
ای صاحب بخشش و عطا حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ

بسم الله الرحمن الرحیم

راه خوشبختی این هفته رو می خوام از بهترین صفتی که باعث خوشبختی میشه بگم

و راستش یک مسیری است که بابا عباس ما خوب بلد بود که هنوز که هنوز است باعث می شود از او تعریف و تمجید کنند

اول از همه با یک داستان کوتاه، این مسیر دیدنی و ستودنی را معرفی می کنم

**********************

روزی از دانشمندی ریاضیدان ، نظرش را درباره زن و مرد پرسیدند ...

او جواب داد :
اگر زن یا مرد دارای (اخلاق) باشند پس مساوی هستند با عدد یک =1 

اگر دارای (زیبایی) هم باشند پس یک صفر جلوی عدد یک میگذاریم =10

اگر (ثروت) هم داشته باشند صفر دیگری را در جلوی عدد قبلی اضافه می کنیم =100

اگر دارای (علم) هم باشند پس باز هم صفر دیگری را در جلوی عدد قبلی اضافه می کنیم =1000

اگر دارای (اصل و نسب) هم باشند پس همچنان صفر دیگری را در جلوی عدد قبلی اضافه می کنیم =10000

.
.
.

 ولی اگر زمانی عدد یک (اخلاق) از بین رفت چیزی به جز صفر باقی نمی ماند و صفر هم به تنهایی هیچ است !

*********************

اخلاق خوب و نیکو در سیره ائمه ما خیلی تاکید شده و خوش اخلاقی امریست که خیلی خیلی مورد توجه واقع شده است

ما به شخصه این صفت نیکو را از بابا عباس خیلی دیده ایم و یاد گرفته ایم و به طوری که الان به خاطر همین خوش اخلاقی اش جای خالی اش در بیشتر مجالس حس می شود

و مکرراً هر کس به ما می رسد از این اخلاق خوشش برایمان می گوید...

مسیری که او پیمود از استوارترین و جاودانه ترین مسیرهای خوشبختیست که امیدواریم بتوانیم ادامه دهنده راهش باشیم

و نسلی را از او باقی بگذاریم که این صفت درونشان محسوس باشد

 اگر انسانی دارای اخلاق خوش باشد همانند این است که خود را معطر به بهترین عطر دنیا که عصاره بهترین و زیباترین گل دنیاست کرده است

حرف دل نوشت :

انسان بدون (اخلاق) هیچ ارزشی نخواهد داشت.

بکوشیم که نیکوترین حرف ها و بهترین رفتارها را داشته باشیم.

خوشبختی در همین است...

خوشبخت باشید الهی

روزی "چشم" گفت:
من، آن سوی این دره ها کوهی می بینم، پوشیده در غباری لاجوردی، آیا زیبا نیست؟!

"گوش" شنید و در حالی که با دقت گوش سپرده بود گفت:
اما کوه کجاست؟ من آن را نمی شنوم!

سپس "دست" به سخن آمده و گفت:
بیهوده در تلاشم که آن را حس یا لمس کنم در حالیکه نمی توانم کوهی بیابم!

و "بینی" گفت:
کوهی وجود ندارد، چون نمی توانم ببویمش!

آنگاه "چشم" به سوی دیگر برگشت،
و دیگران درباره خیال باطل و عجیب چشم با هم حرف زدند. آنها می گفتند:
باید برای چشم اتفاقی افتاده باشد.

گویا ناتوانی در درک احساس عضوی دیگر را توهم می پنداشتند ...

حرف دل نوشت :

وقتی قادر به درک کسی نیستیم ، حرف هایش را توهم یا دروغ نپنداریم و سعی به درک متقابل داشته باشیم

تمام انسان ها احساس مشترک نسبت چیزی یا کسی ندارند پس از نتیجه گیری درباره عواطف دیگران خودداری کنیم

احساس قلب تپنده هر انسان است و شکست احساسی و عواطف آخر مسیر یک انسان می شود

پس مواظب گفتار ها و رفتارهایمان باید باشیم...

خوشبخت باشید

چند روزی می شود که با خودم بدجوری دست به یقه شده ام

نه من کوتاه می آیم نه خودم

بد جوری شیشه دلم را خُرد می کنند انگار صاحب اختیار هم شده اند...

صدای دعوا هایشان بدجور فکرم را مخدوش کرده

انگار یادشان رفته

پادشاه سرزمین وجودم خداست

و فقط می گویند حرف خودم!!!

الان ساعت هاست که قلب و جانم را آشفته کرده اند

دیگر باید دادگاهی را برایشان ترتیب دهم

آخر نمی شود که دزد خواب هایم نیز بشوند

و منو خودم هنوز دست به یقه باشیم...

کتاب قانون مُلک وجودم را باز گشودم

تا حکم آخر را بخوانم

حکم آخر... حرف خداست

نیت کردم و گشودم قرآن کریمش را

آیاتش پر از آرامشه

حکم آخر را علیه هر دویشان صادر کرد

هم من و هم خودم

اعتراض داشتم...

اعتراض به این که همیشه باید کوتاه بیایم

همیشه منم که باید تسلیم دیگران باشم

همیشه آرزوهای منه که به باد میره

همیشه دل منه که آخر سر می شکنه و یه غربت خاصی سراسر وجودمو می گیره

همیشه من بودم که باید زود بزرگ می شدم و هر وقت با اشک هایم رو در رو می شدم می گفتند بزرگ شدی خودت رو جمع و جور کن

...

خدا جواب اعتراضمو داد

گفت:

بنده من...

تو برای دنیا نیامدی

و بدان

همیشه من رو داری...

آرزوهایت را باید از من بخواهی...اگر ندادم آن وقت اعتراض کن

پس هیچ وقت نگو تنهایی ...

به خدا بودنم برمی خوره...من کسی هستم که اگر بدونی چقدر دوستت دارم برام می میری...

و من

در مقابلش سکوت کردم... فقط سکوت کردم

و

نگاهم را دوختم به کعبه ای که آرزوی دیدنش را دارم

و

آرامشم را از خودش خواستم

پ.ن :

این نوشته رو برای زمان هایی نوشته ام که با خود دچار درگیری شده ام...مطمئنم که این روزها را همه ما تجربه کرده ایم

و این جدال های وجودی هیمشه هست ولی گاهی کوتاه آمدن سخته خیلی سخت و به قول دوستم باید ایمان داشته باشی و توکل کنی

و بهم می گفت که نباید فکر کنی که اومدی توی این دنیا که تا ابد بمونی و هر کاری که فکر می کنی باید بهش دست پیدا کنی

باید تلاش کنی برای هدفت و تلاش خوبه ولی گاهی زمانه آن چیزی که تو می خواهی تقدیر نمی زنه

و گاهی( شاید این گاهی بیشتر اوقات باشه) با تو مخالفت می کنه

دنیاس دیگه...باید بگذره ...باید خوب بگذره

به قول خدا که در آیات اول سوره اسرا آورده :

اگر نیکی کنید به خود نیکی کرده اید و اگر بد کنید به خود بدی کرده اید...

این کافیست برای کوتاه آمدن از تمام خودخواهی های وجودی.

دوستای خوبم این از اون حرف دل های واقعی بود...

پس

خوشحال میشم برام حرف دلتون رو  بنویسین که وقتی با خودتون از درون دچار جدال می شین چطور خودتونو آروم می کنین ؟

خوشبخت باشید

یا حق

دیده ای

آن دستگاهی که ضربان قلب را نشان می دهد

همان دستگاهی که وقتی روحت با جسمت خداحافظی می کند یک خط صاف می شود؟!

می گویند نمودارهاش سینوسیست

ولی شاید می گوید 

زندگی با پستی و بلندی هاش زندگیست

وگرنه

زندگی در خط صاف....

تپش قلب زندگی یعنی همین پستی و بلندی ها

یعنی در کنار هم بودن شادی و غم

*****************************************************************

حرف دل نوشت :

قدر تک تک لحظه های زندگی رو بدونید

برای رسیدن به قله ی زندگی باید از روی تمام سنگ ریزه ها بگذری و باید دست به دست خدا دهی... 

مریم نوشت :

خودم نوشتم ولی اگه دیدی به دلت ننشست برای صاحب نوشته دعا کن تا دلش این حرف ها را باور کند تا به دل شما بنشیند

و اگر به دلت نشست برای صاحب نوشته یه امن یجیب بخوان...

خوشبخت باشید مهربانان

هو المعشوق

برای زیر و رو کردن دنیا

نیاز دارم

نیاز دارم به تو

نیاز دارم به ایمان تو

و ایمان به خدای تو

نیاز دارم به روحیه ی تو

با تو می توانم زیر باران نفس بکشم

راه بروم و فکر کنم

با تو می توانم ، به خودم فکر کنم

با تو ، خدا همیشه جلو روی من است

حالا که دارم می نویسم از تو

و دارم از تــو حــرف می زنــم...

 روحــت هم از نوشــــته هــایم خبــر نــدارد...

ایــــرادی نــــدارد..

یــاد ِ تــو به نوشتــــه هــایم رنــگ می دهــد..

همین که می دانم بعداً  می خوانی به دلم آرامش می دهد...

باید از تو بنویسم

چون با وجود تو و وجود محکم و مقاوم تو ، من دست به روی دیوار توکل گذاشته ام

خداوند را شاکرم بابت داشتنت...

تنهایی ، با داشتن تو ، از من فراریست

خدا کند تو هم هیچ گاه احساس تنهایی نکنی و من ، تویِ خوبی برایت باشم

عاشقانه دوستت دارم و هر روز هم اگر از تو بنویسم کم است

امروز برای توست...

هیچ کس مانع نوشتن من از تو نیست

چون حرف دل برای من و توست

مصطفی عزیزم

به نام آن خداوندی که زن را آفرید تا مایه ی آرامش مرد شود...

روزی که آدم خلق شد

تنها بود با قلبی گرفته و تهی از محبت

و خداوند قلبی پرمهر و محبت در کنارش نهاد تا شادی بخش وجودش شود...

خداوند از لطافت روحش در زن دمید تا زندگی بخش باشد

تا با یک نگاهش دنیا زیر و رو شود...

خداوند در کنار لطافت به زن حیا و عفت آفرید

تا این بانو ، مرواریدی شود در یک صدف

و او را برای هر کسی قرار نداد

او فقط برای یک صدف زیباست

آن گاه که خداوند نقش مادری را به او بخشید

فرشته ها به سجود خداوند آمدند

و به او تبارک گفتند برای این آفرینش زیبایش

که چون گل خوشبو

هم چون رود روان

هم چون خورشید گرما بخش

و هم چون بلبلان خوش آهنگ 

و آغوشش را هم چون آغوش خودش امن و پاک بخشید

زن بودن و مادر شدن یک نعمت است

نعمتی که هیچ مردی قادر به تجربه اش نیست

و هیچ وقت یک مرد نخواهد فهمید ، نگران بودن برای یک فرشته هم چون نگرانی خداوند یعنی چه...

حکم آفرینش داشتن یعنی چه...

نه ماه انس گرفتن و همراه بودن با یک نوزاد که انسانی دیگر است چه حس و حالی دارد

و حس کردن تپش قلبش چه احساس رویاییست...

و نعمتی والاتر که به ما بخشید

الگوی زیبایی هم چون حضرت زهرا (س) است

و نمونه ای از تمام پاکی ها و لطافت ها برای لمس بهتر از تمام خوبی ها اوست...

کسی که بهترین مادر بود...هم مادر برای پدر و هم مادر برای بهترین انسان های روی زمین

و آن جا بود که گل خوشبوی مادری شکفت

خداوندا 

مادران را به تمام فرزندانشان ببخش

و آن قدر یاریمان کن که قدرشان را بدانیم و هیچ گاه باعث رنجش آن ها نشویم

و دوستشان بداریم به اندازه ای که آن ها دوستمان دارند

و لحظه شماری کنیم برای دیدارشان

و برای ابراز عشق و علاقه به مادر منتظر یک روز خاص نباشید ...

اگر مادرتان در نزدیکی شماست همین الان او راببوسید

اگر نزدیکتان نیست ، اکنون به او تلفن بزنید و بگویید که چقدر دوستش دارید

اگر او را از دست داده اید ، فاتحه ای نثار روح مهربانش کنید

و دعا می کنم

طعم خوش مادر شدن را تمام زنان ایران زمین بچشند و 

روح بخش انسان های موفق باشند.

خوشبخبت باشید الهی