نماز چيزيه که تا خودش بهت آنتن نده آنتنش رو نميگيري ! وقتي مشکلي برات پيش مياد به فکر خدا مي افتي اما اينقدر مغرور هستيم که ميگيم اينطوري فايده نداره چرا تا مشکل پيش مياد بايد نماز بخونيم ! اما خود خدا اين مشکل رو درست ميکنه که صداش کني چون ميبينه هوس جلومون رو گرفته و نميبينيمش و آنتن نميگيريم ، هوس مثل پارازيت آنتن ما رو از خدا صلب ميکنه ! در اين صورت هميشه به خدا آنتن داريم اما پارازيت هان که جلومون رو ميگيرن !
پس بايد چي کنيم ديگه هوسي نشيم ؟ اين هم که خيلي خود خواهانه بايد باشه ! موضوع سر اينه که اينقدر سخت به مشکلات نگاه نکنيم ! که بايد هوسي نشيم تا نماز بخونيم ! کافيه باور کنيم که خدا بقلمون کرده در همين لحظه و تمام لحظات ، وقتي ميگن خدا هميشه همراهمونه راسته ، و ما ميبينيمش ، اما نميخوايم ببينيمش ! چون دوست نداريم يه چيزي که ديده نميشه رو يه چيزي که فقط معنويه احساس کنيم ، چرا چيزي که ديده ميشه و جسمه رو طالب نشيم !
اين موضوع خيلي فلسفه داره که نميشه همه رو همينجا بحث کرد !
در کل اگر کسي رو ميخوايم متقائد کنيم که نماز خوندن درسته و خوندنش جزو بايد هاست بايد بهش بگيم که ايرانسل سيم کارتي نيست که ازش استفاده کني ! يه سيمکارتي بگير که خوب آنتن بده ! منظورم اينه که وقتي ميتوني بهتر از ايرانسل باشي ! چرا نباشي ؟ تو همراه اول باش نماز خودش آنتن ميده ! هم نماز ميخوني هم بهتر شدي ! کسي هم با نماز خوندن نميشه هذب اللهي ! تو تنهايي نماز بخون به خودت هم افتخار کن !
مثال شما رد باره آنتن دهي و نماز خيلي زيبا بود ! ولي کو کسي که درک کنه !
موفق باشي !
