ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

کاش در این رمضان لایق دیدار شویم

سحری با نظر لطف تو بیدار شویم 

کاش منت بگذاری به سرم مهدی جان !

تا که هم سفره تو لحظه افطار شویم

 سر آغاز حرفم را با خطابی از جانب جبریئل به رسول خدا شروع می کنم :

 ای محمد ! هر کس در ماه رمضان ، قبل از افطار با این دعا ، دعا کند ؛ خداوند دعایش را مستجاب و روزه و نمازش را قبول می کند ...گناهش را می آمرزد ... و عمل او را با اعمال پیامبران و صدیقان بالا می برد ... و آن دعا این است :

 (( اللهم رب النور العظیم و رب الکرسی الرفیع و رب البحر المسجور و منزل التوراه و الانجیل و الزبور...... ))

 که این دعا همان دعای عهدی است که بعد از نماز صبح با مولایمان ، امام زمان ( عج ) می بندیم...

 رسول خدا در حدیثی طولانی دستور العمل های ویژه ای برای ماه مبارک رمضان ارائه می فرمایند که خلاصه ای از آن را این جا می آوریم :

 1-       یاد آوری تشنگی و گرسنگی در روز قیامت

2-       صدقه به نیازمندان

3-       احترام به بزرگترها

4-       ترحم به کوچکترها

5-       به جا آوردن صله رحم

6-       حفظ زبان از حرام

7-       حفظ نگاه از حرام

8-       حفظ گوش از حرام

9-       مهربانی با یتیمان

10-    توبه از تمام گناهان

11-    بلند کردن دست ها به هنگام نماز

12-    مناجات با پروردگار

13-    آزاد کردن روح خود از زندان گناهان با استغفار و طلب آمرزش

14-    افطاری دادن به مومنان روزه دار

15-    اصلاح خلق و خوی خوش

16-    بازداشتن غضب و شر خود از دیگران

17-    سنگین سازی ترازوی عمل با صلوات های بسیار

18-    تلاش برای تلاوت قرآن

19-    پرهیز از حرام که برترین و پر فضیلت ترین اعمال در این ماه دوری گزیدن از حرام های الهی

20-    تلاش برای خلاص سازی از آتش با نماز های مستحبی

ماه رمضان شد می و میخانه برافتاد

عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد

با عشق وضو گیر که در مذهب رندان

در حضرت حق این عملت بارور افتاد

حکمت روزه 

حکمت روزه از زبان شیوای بانوی دو عالم خانم فاطمه زهرا ( س)

 وَ الصِّیامَ تَثبِیتاً لِلاِخلاصِ.

و برای استوار کردن اخلاص روزه را مقرر کرده است.

 همان گونه که نماز و زکات ، دارای حکمت بسیار والایی است ، روزه نیز تیرگی ها و ناخالصی های نفس را بر اثر نخوردن و نیاشامیدن و انجام ندادن ها ، چون گوهر ی ناخالص می گدازد و خالص و ناب می گرداند و فضای جان ، با دوری گزیدن از آن چه فر آورده طبیعت تاریک است ، روشن می شود و آدمی را در جاذبه کمال ، قرار می دهد و چون بدون ریا و کم ترین خود نمایی و نیت غیر الهی انجام می گیرد ، مایه استحکام اخلاص می گردد.

ای مهدی یاوران

به پاخیزید که روز موعود نزدیک است...

بیایید در این ماه پربرکت و خدایی از خداوند بخواهیم  که بیاید..

بیاید کسی که نبض زمین و زمان در سینه او می زند ؛ افلاک از شهاب تا خورشید ، دل به چشم شهلای او خوش کرده اند

بیایید سر به سجده نهیم سحر هر جمعه این ماه و در قنوت نمازمان بخواهیم فرجش را...

بیایید دست به دست هم این وعده را عملی کنیم که گاهی خیلی زود دیر می شود.......

طرح بزرگ نماز رمضان

وعده ما هر سحر جمعه ، هنگام تجدید میثاق با آن یار آسمانی.....

همین طور که در وبلاگ دوستان چرخ می زدم ، به یک نفر برخورد کردم که بهم گفت که یکی از خصوصیاتش اینه که نماز نمی خونه

که بعد معلوم شد که همین طوری برای آزمایش من گفته ولی من آن شب حسابی به این موضوع فکر کردم که اگر واقعا یک نفر پیدا بشود که هم چین خصوصیتی داشته باشد ، منی که نماز می خوانم چه طور می توانم قانعش کنم که نماز امر خوبی است....

شاید بدونین که شهر کاشان ، دارالمومنین است ... در زمان های قدیم به خاطر کویری بودن زیاد در مسیر اتباع خارجی نبوده به خاطر این از هر جهت از خطرات دور بوده و تحت تاثیر محیط قرار نگرفته است..

به خاطر این  هیچ کدام از دوستانم این خصوصیت را ندارند و تا به حال به همچین چیزی فکر نکرده بودم

آن شب بسیار فکر کردم ، خودم را در مقابل چنین فردی احساس کردم و با خود گفتم که چه مثالی برای قانع کردنش می توان به کار برد که یکدفعه .....

مطمئناً بیش تر شما گوشی همراه دارین..

گوشی همراه ، به وسیله امواجی که از طریق ماهواره ها به دکل های ارتباطی مخابره می شود ارتباط حاصل می کند.

به نظر من نماز همان امواج است..

اگر امواجی موجود نباشد ، آنتن دهی صفر است و شما مطلقا نمی توانید ارتباطی با کسی برقرار کنین و حتی بلوتوث بفرستین ولی با گوشیتون هر کاری می تونین بکنین مثلا آهنگ گوش بدهین ، بازی کنین ، تم گوشی را عوض کنین ، تنظیماتش را بهم بریزین و هزار کار دیگه فقط ارتباطی موجود نیست...

حال از این تشابه استفاده می کنیم...

شما فرض کنین که نماز نمی خونین ولی هزار جور کار خوب می تونین انجام بدهین مثلا دروغ نمی گویید، تهمت به کسی نمی زنین ، به ناموس مردم نگاه نمی کنین، وبلاگ مذهبی می سازین و هزار کار دیگه

ولی ارتباطی برقرار نیست چون موجی نیست ، چون نمازی نمی خوانید که با خدا ارتباط داشته باشین تا خودتون را به وسیله گفت و گو با معشوقتون شارژ کنین و شاد بشین..

در آن موقع خط ارتباطی شما با خدا قطع است یا همون مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد لطفا شماره گیری نفرمایید

 ( این را گوشی تماسی خدا بهش می گه )

به خدا می گه : بنده شما فعلا ارتباطی نداره ، یه جایی است که آنتن دهی صفر داره...

شما کار خوب انجام دادین ولی بدون در نظر گرفتن خدای مهربان فقط برای دل خودتون نه برای شاد کردن معشوقت..

نماز خواندن اگر برای مردم و دیگران باشد صحیح نیست ، نماز برای خدا باید باشه برای گفتن حرف های خودمونی بین من و خدا...

حالا دلم می خواهد نظر شما را هم بدونم....

دیشب چه خوش گذشت نجوا با ستاره ها و با ترانه آب به خواب رفتن...

دیشب روستا چه هوای دلپذیری داشت...

دلم می خواست تا صبح بنشینم و هم پای موسیقی آب ، برای درختان بخوانم

سرود عشق ، ترانه محبت و گفتن از تمام آرامشی که آن محیط به من می دادند.

صبح وقتی چشمانم را به روی تمام درختان و پروانه ها گشودم ، ترانه آب دیگر نبود و به جای آن بلبلان می نواختند ....

در آن جا درختان با هوایی پاک تنفس می کنند و از هوای آلوده شهر هیچ نمی دانند ، در آن جا کسی از خواب آلودگی ، یک نواختی ، تنفر ، لجبازی....خبر ندارد

دوربین موبایلم را روشن کردم تا تمام آن چه را می بینم در عکس به نمایش بگذارم باز هم نشد..

باز هم نشد عشق و محبتی که پروانه ها آن جا نثارم می کردند را به تصویر بگذارم..

در آن جا بعد از مدت ها آرامشم را یافتم...

انگار آن غم بزرگ بر دل نشسته ام با دیدن خاک ، درختان ، زنبورهای عسل ، درخت گردو ،..

همه از بین رفت و من ماندم و تمام افکار زیبا و تمام عشق قلبم که مدت ها بود خاموش شده بود..

من ماندم و خدا...

و باز شب فرا می رسد با تمام مصابیح زیبایش ، با تمام عاشقانی که در آسمان گرد هم جمع آمده اند.

انگار آسمان روستای کویر جشن ستاره هاست و شهاب ها فشفشه هایی که ستارگان برای ورود مهتاب به آسمان می زنند..

مهتاب ، به مانند مادری در کنار تمام کودکانش می رقصد با انوار زیبایی که دارد و دامن چین چینش که با تکان خوردنش یک آدم را مست وجودش می کند...

مهتاب ، خورشید شب، آن وجود تنها و یگانه که وجودش در مرداب دوتاست یکی خودش و دیگری عکسی که مرداب از او می گیرد با تمام عشوه هایش..

هر چی گفته ام و هرچی که در روستاست برای همه آشناست و قابل لمس و قابل باور

اگر چه من کمی توصیفات عمیق به کار بردم اما همه واقعیت دارد..

روستا ، محبتش ، عشقش ، من..

روستا به یادم آورد که سخاوتمند باشم ، به یادم آورد که همیشه زیبا رفتار کنم..

به یادم آورد دل شکستن هنر نیست و دل به دست آوردن هنر است چه دشمنت باشد و چه دوست ، پسر یا دختر ، گل ها یا درختان ؛ هرکه و هرچیزی می تواند باشد او به یادم آورد هم چون گلی زیبا باشم که با بوییدن من حتی دل شکسته ترین آدم ها هم امیدوار به زندگی شوند و

او به من یاد آوری کرد که من چه کسی هستم.....

در پارک قدم  می زدم و به آدم های اطرافم می نگریستم.

پدری که با پسر دو ساله خود بازی می کرد و در نگاه پدر ، امید آینده اش را می دیدم که با چه ذوقی شاهد قد کشیدنش بود و شاید در افکار بلندش به یاد پدر مهربانش افتاده بود که هر وقت بازی می کرد دست نوازش او بر سرش بود.

 در گوشه دیگر پارک در رو به روی من کودکانی را دیدم که مشغول قایم باشک بازی بودند و تنها دغدغه ذهنیشان این بود که یکدفعه گرگ نشوند و چه آزاد و بی خیال به این زندگی می نگریستند  و هیچ نگران کنکور و دانشگاه و .... نبودند و فقط دنیایشان بازی بود و بازی...

همین طور که می رفتم در کنار حوض بزرگ پارک پیرمردی را دیدم که به ماهی های درون حوض می نگریست انگار خاطره های جوانی را در درون حوض مرور می کرد شاید دورانی که با دوستانش می آمد آن جا و رازهایشان را به ماهی هامی گفتند و او الان دارد رازهایش را مرور می کند.

و حال زیر لب زمزمه می کرد که : ای گذر عمر چه زود عنصر جوانی را از من گرفتی و هم چون گذر باد گرد سپیدی را بر  من فرو ریختی....

.

.

.

.

هر کس در آن پارک برای کاری آمده بود و من فقط آمده بودم که تنهاییم را با درختان تقسیم کنم.

 شاید من فقط در آن پارک تنها و سرگردان بودم ولی باز من هم تنها نبودم چون خدایی را در همین نزدیکی داشتم که فقط منتظر

 این  بود که به او می گفتم:

 سلام

یا مهدی

به امید ظهورت می نشینیم تا بیایی و ظلم و ستم را ریشه کن کنی.

ما تا آن روز در تلاشیم تا عدالت را برقرار کنیم.

ای مسیح ، انجیلی درمان تو !

چشم موسی ، نیلی چشمان تو!

ای بهشت ، ارزانی طاووس تو!

آسمان آبی ز یا قدوس تو!

ذوالفقار حیدری را تاب ده!

کافران را وعدخ مرداب ده!

محو کن فرعونیان نیل را!

یا مهدی

نیمه شعبان دیگری آمد و باز ما ماندیم و تقویمی که در آن نوشته نشد ظهور آقا امام زمان..تعطیل

آقا جان

یاس ها روییدند به امید آمدنت و ما هر جمعه دعای ندبه خواندیم تا بیایی...

اما...

آقا جان منتظرت می مانیم و برایت دعا می کنیم...

اللهم عجل ولیک الفرج

اى صاحب هدایت، شکرانه ى ولایت

از خوان وصل بنواز، مهجور بینوا را

مست شراب شوقت، این نغمه مى‏سراید

هاتِ الصبوح حیّوا، یا أیّها السّکارا

ده روزه مهر گردون، افسانه است و افسون

یک لحظه خدمت تو، بهتر زملک دارا

آن کو شناخت قَدْرَت، هرگز نگشت محتاج

این کیمیاى مهرت، سلطان کند گدا را

آیینه ى سکندر، کى چون دل تو باشد

با آفتاب تابان، نسبت کجا سها را

در کوى حضرت تو، فیض ار گذر ندارد

در بارگاه شاهان، ره نیست هر گدا را

و

دردم از یار است و درمان نیز هم

دل فدای او شد و جان نیز هم

سیف و عصمت، علم و نصرت جمع کرد

یار ما دین دارد و آن نیز هم

از طفیل اوست کل کائنات

گفتمت پیدا و پنهان نیز هم

داستان در پرده می گویم ولی

گفته خواهد شد به دستان نیز هم

روزهای وصل معصومان گذشت

بگذرد ایام هجران نیز هم

اعتمادی نیست بر کار جهان

بلکه بر گردون گردان نیز هم

صبر کن ای فیض تا عصر امام

دین قوی خواهد شد، ایمان نیز هم

این امر از لوازم ایمان و نشانه های یقین است.

امیر المومنین ( علیه السلام ) در نهج البلاغه روایت کرده اند که : (( در جای خود قرار گیرید و  بر بلا و سختی صبر کنید و دفها و

شمشیر های خود را در پی هوس هایی که بر زبان می رانید به حرکت نیاورید و در آن چه خداوند آن را زود برایتان نیاورده

شتابزدگی نکنید که هریک از شما هرگاه حق پروردگار و حق رسول خدا ( صلی الله علیه و آله ) و خاندان او را شناخته باشد چنان

چه در رختخواب خود بمیرد شهید مرده است و پاداش او با خدا است و شایستگی ثواب عمل صالحی که کرده است خواهد یافت ،

در زمان شمشیر کشیدن او خواهد بود و به درستی که هر چیزی راست و زمان معینی است. ))

بدون تردید مومن مخلص اگر از خدای تعالی در خواست کند و فرج مولایش را نزدیک فرماید تا این بنده در رکاب آن جناب جهاد نماید و

با نیت خالص و راستین این تصمیم را داشته یاشد خدای تعالی ثواب جهاد در رکاب آن حضرت را به او می دهد و مشمول عنایات خود می نماید.