ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

این شعر را به دوست خوبم که الان مسافر مشهد ، دیار عاشقان خدایی ، است تقدیم می کنم که امیدوارم یاد من هم باشد.

دوست عزیزم امیدوارم سفر خوبی داشته باشی و می دانم در آن شب که همش به یادت بودم بهترین جای کشور بودی.

این حدیث زیبا را در حساس ترین لحظه ، در لحظه ای که از همه جا نا امید بودم

دوستی برایم فرستاد که باعث شد روزنه های امید بر قلبم گشوده شود.

امام صادق ( علیه السلام):

هیچ بدنی در انجام آن چه نیت بر آن قوی باشد ناتوان نیست.

( اولش به منظورش پی نبردم وقتی بهش فکر کردم فهمیدم چه رازی در دلش نهفته که شاید آن دوست هم  بهش پی نبرده باشه )

سمت نیزار زمان ،روی سر تا سری نام و نشان

در سراشیبی دل بستن و عشق ،آمدی تا که بپرسی حالم

درب چوبی دلم را تو زدی

چند سالی است که در خانه دل آشوب است.

چند سالی است که من تنهاترین تنهایم

چه کسی می داند دل من گوشه این سینه چرا می شکند

شاید این روزن دل رو به دریا باز است

بهتر است که قلم بردارم ،روی برگ دل پر وسعت خود بنویسم

دل من رنگ شقایق دارد.

وه چه شوقی دارد ،شستن پنجره دل با آهی

وه چه شوقی دارد،حوض پر آب حیاط

منِ خاکی به چه اندازه از دریا دورم.

چه صفایی دارد ، بغض آهسته باران بهار ، بر تن حوصله سبز درخت

چه صفایی دارد، خانه در ریزش یک دم باران

بوی آب و گِل و کاه

و چه زیبا و تماشایی تر

یاد آن خاطره ها و لحظه نازک شکستن احساس دلم

نویسنده: لیلا عبدی

در بیکرانه زندگی دو چیز افسون است:

آبی آسمانی را که می بینی  و می دانی که نیست و خدایی را که نمی بینی و می دانی که هست.

قیمت تو به اندازه خواست توست،اگر خدا را بخواهی قیمت تو بی نهایت است و اگر دنیا را بخواهی قیمت تو همان است که خواسته ای.

هی نگو دلم این طور می خواهد ،دلم آن طور می خواهد،ببین خدا چه می خواهد.

وقتی مهمانی می دهی ،هر کس را که خدا بخواهد دعوت می کنی یا هرکس را که خودت بخواهی ؟

تا وقتی که پیرو خواهش های دل باشی به جایی نمی رسی،دل خانه خداوند است.

کسی دیگر را راه مده ،فقط بایستی خدا در دلت باشد و حکومت دلت به دست او و لاغیر.

                حضرت علی ( علیه السلام)سوال کردند :از کجا به این مقام رسیدی؟

                                        فرمودند: در دروازه دلم نشستم و غیر خدا را راه ندادم.

کوشش کن قلب تو برای خدا باشد ،وقتی قلب تو برای خدا باشد،خدا آن جاست.

وقتی خدا آن جا بود همه آن چه مربوط به خدا است در آن جا حاضر و ظاهر خواهد شد.

هر وقت اراده کنی همه نزد تو خواهدآمد،چون خدا آن جاست،ارواح همه انبیا و اولیا آن جاست

اراده کنی مکه و مدینه همه نزد تو هستند.............

پس کوشش کن قلبت فقط برای خدا باشد،تا همه آن چه مخلوق خداست نزد تو حاضر باشند.

(رجبعلی خیاط )

الا یا ایها الساقی ادر کاساً و ناولها                        که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

به بوی نافه ای کآخر صبازان طره بگشاید                 ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل ها

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هردم             جرس  فریاد  می دارد  که  بر بندید محمل ها

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید            که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزل ها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل               کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها

همه کارم ز خود کامی به بد نامی کشید آخر           نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفل ها

حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ          متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

غزل اول حافظ شیرازی

غمی خواهم که غمخوارم تو باشی            دلی خواهم دل آزارم تو باشی

جهان را یک جوی ارزش نباشد                  اگر  یارم  اگر  یارم  تو  باشی

ببوسم چوبه دارم به شادی                     اگر در  پای  آن دارم تو باشی

به بیماری دهم جان و سر خود                 اگر  یار  پرستارم  تو  باشی

شوم ای دوست پرچمدار هستی             در آن روزی که سر دارم تو باشی

رسد جانم به فوق قاب قوسین               که خورشید شب تارم تو باشی

کشم بار امانت با دلی زار                      امانت دار اسرارم تو  باشی

غزل :امام خمینی (ره)

عاشق دوست ز رنگش پیداست             بی دل از دل تنگش پیداست

نتوان نرم نمودش به سخن                   این سخن از دل سنگش پیداست

از در صلح برون ناید دوست                   دیگر امروز ز جنگش  پیداست

می زده ست از رخ سرخش پرسید         مستی از چشم قشنگش پیداست

یار امشب پی عاشق کشی است         من نگویم؛ ز خدنگش پیداست

راز عشق تو نگوید هندی                     چه کنم من ،که ز رنگش پیداست

غزل:امام خمینی(ره)

در محفل دوستان به جز یاد تو نیست

آزاده نباشد آنکه  آزاد تو نیست

شیرین لب و شیرین خط و شیرین گفتار

آن کیست که با این همه ،فرهاد تو نیست

شعر از : امام خمینی(ره)