ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

سلام به بهترین های حرف دل که بعد از گذشت 3 فصل واقعا شرمنده لطف و محبتهاتون هستیم...

آخر پاییز هم رسید ،شاید یک سال بیشتره که منتظرم فصل زمستون امسال برسه !

دلم می خواد امشب هزارتا آرزو بکنم در این یک دقیقه وقت اضافی خدا

دلم می خواد از ته قلبم روبه آسمان نگاه بدوزم و بگم خدایــــــــــــــــــا شکرت بابت زیبایی ها و الطاف بی دریغت.

و جالبه که بازم...

آخر پاییز شد ، همه دم می زنند از شمردن جوجه ها !!

ولی بهتون می گم یکم بشمار

تعداد دل هایی را که به دست آوردی

تعداد لبخند هایی که بر لب دوستانت نشاندی

تعداد اشک هایی که از سر شوق و غم ریختی

و این که بعد از عبور از یک فصل زرد و نارنجی تو چقدر بهار را به خانه آوردی؟تو چقدر شکوفه ای بودی در بوستان خانواده؟

جوجه ها را هم بگذار با هم میشماریم. . .

شب یلداتون هزار بار مبارک و خجسته و امیدوارم خودم و همه شما دوستای خوبم قدر لحظه های با هم بودن را داشته باشیم

اگر به خانه مادربزرگ و پدربزرگ می رویم دستانشان را بر چشم بگذاریم و بوسه بارانشان کنیم که شاید شب یلدای دیگری را کنار ما نباشند

بوسه بر دست و پای پدر و مادر زنیم که هر چه هستیم و داریم از آن هاست و هر چه می گویند به صلاح ماست.

امشب هم شب خوبی است که زن از شوهر ، شوهر از زن ، دوست از دوست قدردانی کند به خاطر لحظه لحظه های خوشی که کنار هم گذرانده اند.

شب یلدا یه شبه

ولی بدان این آدم هایی که امشب ازشون قدردانی می کنی همیشه کنارت هستند و قدرشو همیشه و لحظه به لحظه باید بدونی.

مطلبی زیبا و جالب از مرحوم صفایی حائری (عین.صاد):

سلام دوستای خوبم

گاهی وقت ها شده که با خودمون می گیم اگر پولدار بودم چنین می کردم و چنان می کردم و همیشه خوشبخت ترین آدم ها را خیلی هامون ثروتمندان شهرمونو می دونیم!

این حس در خانم ها گاهی بیشتر از آقایون میشه چون به هر حال تنوع طلبی در خانم ها بیشتره!

گاهی هم متاسفانه انسان می بینه که عامل های طلاق به خاطر ثروت بوده ، نه این که همسرش مالی نداشته باشه نه ولی به خاطر چشم رو هم چشمی ها به هر حال شوهر کمی می آورده و زن نیز دادخواست طلاق داده!

یه بار نمی دونم کجا مطلبی خواندم که خیلی زیبا بود، زیبا و تامل انگیز برای همه آن هایی که خوشبختی را در پول می بینند!پول خوشبختی نمیاره...اینو شاید از بزرگهامون خیلی شنیدیم!

آن مطلبی که ذخیره هم کردم درباره وصیت نامه یکی از بزرگترین تجاز آمریکایی است...خوشحال می شوم در آخر نظرهاتونو در این باره بخوانم...از قبل عذرخواهی می کنم که مطلب کمی طولانی است!...یا علی...

قسمتی از وصیت نامه ادوارد ادیش ، یکی از بزرگترین تاجران امریکایی در سن 76 سالگی ...

من ادوارد ادیش هستم که برای شما می نویسم ، یکی از بزرگترین تاجران امریکایی با سرمایه ای هنگفت و حساب بانکی که گاهی خودم هم در شمردن صفرهای مقابل ارقامش گیج می شوم ! دارای شم اقتصادی بسیار بالا که گویا همواره به وجودم وحی می شود چه چیز را معامله کنم تا بیشترین سود از آن من شود ، البته تنها شانس و هوش نبود من تحصیلات دانشگاهی بالایی هم داشتم که شک ندارم سهم موثری در موفقیتهای من داشت .

یادم هست وقتی بیست ساله بودم خیال می کردم اگر روزی به یک چهلم سرمایه فعلیم برسم خوشبخترین و موفقترین مرد دنیا خواهم بود و عجیب است که حالا با داشتن سرمایه ای چهل برابر بیشتر از آنچه فکر می کردم باز از این حس زندگی بخش در وجودم خبری نیست .

من در سن 22 سالگی برای اولین بار عاشق شدم . راستش آنوقتها من تنها یک دانشجوی ساده بودم که شغلی و در نتیجه حقوقی هم نداشتم . بعضی وقتها با تمام وجود هوس می کردم برای دختر موردعلاقه ام هدیه ای ارزشمند بگیرم تا عشقم را باور کند و کاش آن روزها کسی بود به من می گفت که راه ابراز عشق خرید کردن نیست که اگر بود محل ابراز عشق دلباخته ترین عاشق ها ، فروشگاهها می شد !! 

کسی چیزی نگفت و من چون هرگز نتوانستم هدیه ای ارزشمند بگیرم هرگز هم نتوانستم علاقه ام را به آن دختر ابراز کنم و او هم برای همیشه ترکم کرد . روز رفتنش قسم خوردم دیگر تا روزی که ثروتی به دست نیاوردم هرگز به دنبال عشقی هم نباشم و بلند هم بر سر قلبم فریاد کشیدم : هیس ، از امروز دگر ساکت باش و عجیب که قلبم تا همین امروز هم ساکت مانده است ...

و زندگی جدید من آغاز شد …

من با تمام جدیت شروع به اندوختن سرمایه کردم ، باید به خودم و تمام آدمها ثابت می کردم کسی هستم . شاید برای اثبات کسی بودن راههای دیگری هم بود که نمی دانم چرا آنوقتها به ذهن من نرسید ...

دیگر حساب روزها و شبها از دستم رفته بود . روزها می گذشت ، جوانیم دور میشد و به جایش ثروت قدم به قدم به من نزدیکتر می شد ، راستش من تنها در پی ثروت نبودم ، دلم می خواست از ورای ثروت به آغوش شهرت هم دست یابم و اینگونه شد ، آنچنان اسم و رسمی پیدا کرده بودم که تمام آدمهای دوروبرم را وادار به احترام می کرد و من چه خوش خیال بودم ، خیال می کردم آنها دارند به من احترام می گذارند اما دریغ که احترام آنها به چیز دیگری بود .

آن روزها آنقدر سرم شلوغ بود که اصلا وقت نمی کردم در گوشه ای از زنده ماندنم کمی زندگی هم بکنم ! به هر جا می رسیدم باز راضی نمی شدم بیشتر می خواستم ، به هر پله که می رسیدم پله بالاتری هم بود و من بالاترش را می خواستم و اصلا فراموش کرده بودم اینجا که ایستادم همان بهشت آرزوهای دیروزم بود کمی در این بهشت بمانم ، لذتش را ببرم و بعد یله بعدی ، من فقظ شتاب رفتن داشتم حالا قرار بود کی و کجا به چه چیز برسم این را خودم هم نمی دانستم !

اوایل خیلی هم تنها نبودم ، آدمها ی زیادی بودند که دلشان می خواست به من نزدیکتر باشند ، خیلی هاشان برای آنچه که داشتم و یکی دو تا هم تنها برای خودم و افسوس و هزاران افسوس که من آن روزها آنقدر وقت نداشتم که این یکی دو نفر را از انبوه آدمهایی که احاطه ام کرده بودند پیدایشان کنم ، من هرگز پیدایشان نکردم و آنها هم برای همیشه گم شدند و درست ازروز گم شدن آنها تنهایی با تمام تلخیش بر سویم هجوم آورد . من روز به روز میان انبوه آدمها تنها و تنها تر میشدم و خنده دار و شاید گریه دارش اینجاست هیچ کس از تنهایی من خبر نداشت و شاید خیلیها هم زیر لب زمزمه می کردند : خدای من ، این دگر چه مرد خوشبختیست ! و کاش اینطور بود ...

وبازروزها گذشت ، آسایش دوش به دوش زندگیم راه می رفت و هرگز نفهمیدم آرامش این وسط کجا مانده بود ؟

ایام جوانی خیال می کردم ثروت غول چراغ جادوست که اگر بیاید تمام آرزوها را براورده می کند و من با هزاران جان کردن آوردمش اما نمی دانم چرا آرزوها ی مرا براورده نکرد ...

 کاش در تمام این سالها تنها چند روز، تنها چند صبح بهاری پابرهنه روی شنها ی ساحل راه می رفتم تا غلفلک نرم آن شنهای خیس روحم را دعوت به آرامش می کرد .  

کاش وقتهایی که برف می آمد من هم گوله ای از برف می ساختم و یواشکی کسی را نشانه می گرفتم و بعد از ترس پیدا کردنم تمام راه را بر روی برفها می دویدم .

کاش بعضی وقتها بی چتر زیر باران راه می رفتم ، سوت می زدم ، شعر می خواندم ،

کاش با احساساتم راحتر از اینها بودم ، وقتهایی که بغضم می گرفت یک دل سیر گریه می کردم و وقت شادیم قهقهه خنده هایم دنیا را می گرفت ...

کاش من هم می توانستم عشقم را در نگاهم بگنجانم و به زبان چشمهایم عشق را می گفتم ...

کاش چند روزی از عمرم را هم برای دل آدمها زندگی می کردم ، بیشتر گوش می کردم ، بهتر نگاهشان می کردم ...

شاید باورتان نشود ، من هنوز هم نمی دانم چگونه می شود ابراز عشق کرد ، حتی نمی دانم عشق چیست ، چه حسیست تنها می دانم عشق نعمت باشکوهی بود که اگر درون قلبم بود من بهتر از اینها زندگی می کردم ، بهتر از اینها می مردم .

من تنها می دانم عشق حس عجیبیست که آدمها را بزرگتر می کند . درست است که می گویند با عشق قلب سریعتر می زند ، رنگ آدم بی هوا می پرد ، حس از دست و پای آدم می رود اما همانها می گویند عشق اعجاز زندگیست ، کاش من هم از این معجزه چیزی می فهمیدم ....

کاش همین حالا یکی بیاید تمام ثروت مرا بردارد و به جایش آرام حتی شده به دروغ ! درون گوشم زمزمه کند دوستم دارد ، کاش یکی بیاید و در این تنهایی پر از مرگ مرا از تنهایی و تنهایی را از من نجات دهد ، بیاید و به من بگوید که روزی مرا دوست داشته است ، بگوید بعد از مرگ همواره به خاطرش خواهم ماند ، بگوید وقتی تو نباشی چیزی از این زندگی ، چیزی از این دنیا ، از این روزها کم می شود .

راستی من کجای دنیا بودم ؟ آهای آدمها ، کسی مرا یادش هست ؟؟؟

اگر هست تو را به خدا یکی بیاید و در این دقایق پر از تنهایی به من بگوید که مرا دوست داشته است ...

افلاطون گفته "روح" دایره است
و من دایره های روحم را کشف کردم!
پنح دایره دور روحم کشیدم، و خودم را در مرکز این دایره ها قرار دادم

فلسفه وجود این 5 دایره، شناخت است، نه پیش داوری
پس با خودت روراست باش
با افرادی که در نظر تو بد خلق اند، مدارا کن
و خودت را مقید نکن که چون به صرف اینکه با کسی در سر کار و یا اوقاتی ممتد
هر روز زمانی را می گذرانی
باید او را در دایره اول و نزدیک به خودت جای دهی

در دایره اول افرادی را بگذار که از صمیم جان به آنها اعتماد داری
حتی اگر هر روز آنها را نمی بینی

دایره دوم جای کسانی است که به رشد معنوی تو کمک می کنند
مربیان ... آموزگاران

دایره سوم همکاران و اقوامند
و شاید آدمهای خنثی، کسانی که نقش بسیار کوچکی در چند ساعت از زندگی تو ایفا میکنند
و تاثیر آنها نیز تنها همان چند ساعتی است که با آنها هستی

دایره چهارم سر آغاز عزم راسخ توست!
آنها کسانی هستند که در کار تو اخلال ایجاد می کنند
افراد این دایره لزوما" با خود واقعی تو مرتبط نیستند

دایره آخر جای دورترین افراد است
جای آدمهایی که به تو لطمه زده اند، تحقیرت کرده اند،
کسانی که همیشه به تو انرژی منفی می دهند
و احساسات زجرآوری را با آنها تجربه می کنی

ما کسانی که به فکرمان هستند را نگران می کنیم و حتی به گریه می اندازیم
و گریه می کنیم برای کسانی که حتی لحظه ای به فکر ما نیستند!
این یکی از حقایق عجیب زندگی است،
و اگر این را بفهمی،
هیچوقت برای تغییر دیر نیست! 

متن ارسال شده از :کاوه بیات در گروه پرشین استار(البته کامل متن رو قرار ندادم و کلیت موضوع را نوشتم)امیدوارم از این مطلب نیز لذت برده باشید! 

عاشق جملات زیبام...زیباترین جمله و موثرترینشو هم جمله "بسم الله الرحمن الرحیم " می دانم...

جمله ای که با عمق وجود انسان بازی می کند...

جمله ای که روح انسان را در بر می گیرد و ما را از این دنیا رها می کند...

یا هو...

تو را دارم ای گل، جهان با من است.

تو تا با منی، جان جان با من است.

چو می‌تابد از دور پیشانی‌ات

کران تا کران آسمان با من است.

چو خندان به سوی من آیی به مهر

بهاری پر از ارغوان با من است  !

کنار تو هر لحظه گویم به خویش

که خوشبختی بی‌کران با من است.

روانم بیاساید از هر غمی

چو بینم که مهرت روان با من است

فریدون مشیری

دلم هوس پریدن دارد...

پریدن به سوی آسمان خوشبختی...

حرفی در این شعر نیست جز این که بیش از حد به دلم نشست...

تقدیم می کنم به همه عاشقان کره زمین و هم چنین مصطفی جان که چند وقته خیلی خسته شده!

دوستت دارم مهربانم!

بسم الله الرحمن الرحیم

در این جا سوگند می خورم که من یک مسلمانم و به دینم ایمان کامل دارم زیرا هر دوره که به جلو می رویم دستاورد جدیدی از کتاب آسمانیم قرآن می بینم!

وقتی می فهمم که دنیا رو به پیشرفت به جلو است و هر روز زیبایی از قرآن را در میابند از در جا زدن خودم خجل می شوم!

وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ
خداوند در سوره "تین"(انجیر) به این میوه قسم خورده است و دانشمندان
دین‌پژوه می‌گویند، احتمالاً علت آن است که انجیر، یکی از میوه‌های همه چیز
تمام است و کلکسیونی از املاح و ویتامین‌ها دارد؛لذا مورد توجه خاص قرآن
قرار گرفته است.

 و اتفاقی دیگر که معجزه بودن قرآن را برای باری دیگر نشان می دهد

 هنگامی که فرانسوا میتران در سال 1981 میلادی زمام امور فرانسه را بر عهده گرفت،ازمصر تقاضا شد تا جسد مومیایی شده فرعون را برای برخی آزمایشها و تحقیقات از مصر به فرنسه منتقل کند.جسد فرعون به مکانی با شرایط خاص در مرکز آثار فرانسه انتقال داده شد تا بزرگترین دانشمندان باستان شناس به همراه بهترین جراحان و کالبد شکافان فرانسه، آزمایشات خود را بر روی این جسد و کشف اسرار متعلق به آن شروع کنند.رئیس این گروه تحقیق و ترمیم جسد یکی از بزرگترین دانشمندان فرانسه به نام پروفسور موریس بوکای بود، او بر خلاف سایرین که قصد ترمیم جسد داشتند، در صدد کشف راز و چگونگی مرگ این فرعون بود.تحقیقات پروفسور بوکای همچنان ادامه داشت تا اینکه در ساعات پایانی شب نتایج نهایی ظاهر شد بقایای نمکی که پس از ساعت ها تحقیق بر حسد فرعون کشف شد دال بر این بود که او در دریا غرق شده و مرده است و پس از خارج کردن جسد او از دریا برای حفظ جسد، آن را مومیایی کرده اند. اما مسئله غریب و آنچه باعث تعجب بیش از حد پروفسور بوکای شده بود این مسئله بود که چگونه این جسد سالم تر از سایر اجساد، باقی مانده در حالی که این جسد از دریا بیرون کشیده شده است.

حیرت و سردرگمی پروفسور دوچندان شد وقتی دید نتیجه تحقیق کاملا مطابق با نظر مسلمانان در مورد غرق شدن فرعون است و از خود سئوال می کرد که چگونه این امر ممکن است با توجه به اینکه این مومیایی در سال 1898 میلادی و تقریبا در حدود 200 سال قبل کشف شده است،در حالی که قرآن مسلمانان قبل از 1400 سال پیدا شده است؟!
لذا بعد از اتمام کار به کشورهای اسلامی سفر کرد و به تحقیق پرداخت تا بالاخرة آیه 92 سوره یونس را برایش خواندند.به این صورت بود که به دین مبین اسلام مشرف شد.

---

خیلی خوشحالم که دینم اسلام و کتابم قرآن است، افتخار می کنم...

دمت گرم خدای من

با کاروان نیزه

بعد از شما به سایه‌ی ما تیر می‌زدند
زخم زبان به بغض گلوگیر می‌زدند
پیشانی تمامی‌شان داغ سجده داشت
آنان که خیمه‌گاه مرا تیر می‌زدند
این مردمان غریبه نبودند، ای پدر
دیروز در رکاب تو شمشیر می‌زدند
غوغای فتنه بود که با تیغ آبدار
آتش به جان کودک بی‌شیر می‌زدند
ماندند در بطالت اعمال حج‌شان
مَحرم نگشته تیغ به تقصیر می‌زدند
در پنج نوبتی که هبا شد نمازشان
بر عشق، چار مرتبه تکبیر می‌زدند
هم روز و شب به گرد تو بودند سینه‌زن
هم ماه و سال، بعد تو زنجیر می‌زدند
از حلق‌های تشنه، صدای اذان رسید
در آن غروب، تا که سرت بر سنان رسید

علیرضا قزوه

سلام به عاشورایی که از ما عبور کرد!

حرف اول و آخرم در روز ختم امام حسین (ع)

در روزی که پیکر پاک پسر فاطمه در بیابان داغ کربلا بی کفن مانده!!

مگر شهید بر زمین می ماند؟؟

تن های خسته آخر مگر جایشان بر زمین است؟...فرشته ها تا عرش گل هایی را با خود بالا می برند حتی آن زیباترین گل و کوچکترین گل!

زینب ماند و جز زیبایی هایی که دید!!

بعد از مدت ها مادر را دید..همان مادر پهلو شکسته اما این بار قلب شکسته مادر را هم دید.

امان از آن دل پاک زینب(س)‌...آن غیور زن دلاور ..آن علمدار بعد از عباس(ع)

آری

عباس علمش بر زمین نماند ، آن را به دست خواهر داد...خواهری که به احترام مادرش فاطمه(س) یک بار نیز خواهر صدایش نزد اما در لحظه آخر چقدر دل تنگ روی خواهر شده بود..

آخر مگر زینب چه طاقتی دارد که با این همه مصیبت او را به اسارت شام می برید.

زینب مادر شهید ، خواهر شهید ،عمه شهید ، خاله شهیدو ...

زینب جان حال باید برای تو گریست...برای تویی که فریاد زدی حسین(ع)

کدام حسین(ع)

چقدر کودکی زیبا بود...

زینب جان...آن آفتابی که تو را در هنگامه خواب در کودکی اذیت کرد و پیکری چهارشانه روبه روی آن ایستاد تا تو اذیت نشوی حال جسم بی جان را دارد می سوزاند...جسمی که فقط سرش را بر نیزه می بینی!

می دانم

همه خاطرات کودکی در قتلگاه همه از مقابل آن چشمان زیبایت عبور کرد...بازی با حسین (ع) تا آخرین خاطره ات از مادر که لباسی کهنه را به دستت سپرد تا روزی آن را به حسین دهی تا کفن پیکر بی سری شود..

آخ زینب جان...آخ از دل من که زنده است!

با این که می توانستم نباشم...لایق نبودم که هستم...با این که از خدا خواسته بودم...منم دل تنگ خدا بودم...من خدا را می خواستم ولی خدا مرا حالا نمی خواست!

روز تاسوعا بود...کاش ای علم خورده بودی تا نباشم...کاش آن اتفاق افتاده بود ولی نه شاید راه دراز است هنوز.

زینبم

صبرت را نثارم کن..

به ساحت مقدس امام زمانم (عج) تسلیت عرض می کنم و این داغ را بر مادرش نیز تسلیت می گویم از جانب همه شیعیان و همه حرف دلی های عزیز!

دیگر حرفی ندارم و فقط سلامی عرضه ات می دارم ای حسین جان(ع)

آقا جسارت است، ولی داغ شیعه را

انگشتر تو، خاتم تو زنده می کند

بالای تل هم آتش این قوم خفته را

آن خواهر مکرم تو زنده می کند

این کشته فتاده به هامون حسین اوست

خود را به اسم اعظم تو زنده می کند

فردای محشر و غم و طوفان وتشنگی

ما را امید زمزم تو زنده می کند

بسم رب العباس(ع)

همیشه ما در عزاداری هامون روز تاسوعا برای حضرت عباس عزاداری می کنیم و این روز را به حضرت عباس اختصاص داده ایم!

ولی واقعا در روز تاسوعا یعنی درست یک روز قبل از شهادت امام حسین (ع)‌و یارانش چه بر سر آنان آمد!

به آن چه پی بردم آن است که در زیر می خوانید.

التماس دعا

********************************

روز تاسوعا روزیست که شمر بن ذى الجوشن با نامه ابن زیاد در باب قتل امام حسین علیه السلام وارد کربلا شد.
ابن سعد بر حسب آن نامه ، مهیاى قتل آن حضرت شد.

لاجرم وقت عصر بود که لشکر خود را بانگ زد که : یا خیل الله ارکبى و بالجنة ابشرى .جنود نامسعود او سوار شد ورو به سپاه سید الشهداء آوردند در حالی که آن حضرت در پیش خیمه ، شمشیر خود را در بر گرفته بود و سر به زانو نهاده بود و به خواب رفته بود. جناب خانم زینب(س) چون هیاهوى لشکر را شنید، به نزد برادر دوید، عرض کرد: برادر مگر صداهاى لشکر را نمی شنوید که نزدیک شده اند. پس حضرت سر از زانو برداشت و خواهر را فرمود که ای خواهر اکنون رسول خدا را در خواب دیدم که به من فرمود: تو به سوى من خواهى آمد.

حضرت زینب (س) تا این خبر را شنید، طپانچه بر صورت زد و واویلا گفت . حضرت فرمود که ای خواهر ویل و عذاب از براى تو نیست ، صبر کن و ساکت باش ، خدا تورا رحمت کند.
پس جناب عباس(ع) را فرستاد تا تحقیق کند چه مطلب شده چون معلوم کرد که بناى قتل است ، آن شب را حضرت از ایشان مهلت خواست که قدرى نماز و دعا و استغفار به جا آورد و بالجمله این روز، روز اندوه و حزن اهل بیت ع است .

شیخ کلینى از جناب صادق علیه السلام روایت کرده که آن جناب فرمود: تاسوعا روزى بود که جناب حسین علیه السلام و اصحابش را در کربلا محاصره کردند و سپاه شام بر قتال آن حضرت اجتماع کردند و ابن مرجانه و عمر سعد خوشحال شدند به سبب کثرت سپاه و بسیارى لشکر که براى آنها جمع شده بود و  امام حسین (ع )و اصحابش ضعیف شمردند و یقین کردند که یاورى از براى آن حضرت نخواهد آمد و اهل عراق او را مدد نخواهند نمود. پس فرمود پدرم : فداى آن ضعیف غریب .

1.محاصره خیمه ها در کربلا
امام صادق علیه السلام فرمودند: تاسوعا روزی بود که حسین علیه السلام و اصحابش را در کربلا محاصره کردند و سپاه شام بر قتل آن حضرت اجتماع نمودند،و پسر مرجانه و عمر سعد به خاطر کثرت سپاه ولشکری که برای آنها جمع شده بود خوشحال شدند،وآن حضرت و اصحابش را ضعیف شمردند و یقین کردند که یاوری از برای او نخواهد آمد و اهل عراق حضرتش را مدد نخواهند نمود.1

2. آمدن امان نامه برای فرزندان ام البنین علیها السلام
در این روز شمر ملعون برای حضرت عباس علیه السلام و برادرانش امان نامه آورد . آن لعین خود را نزدیک خیام با جلالت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام رسانید وبانگ برآورد:"أین بنو اختنا": "پسران خواهر ما کجایند"؟ ولی آن بزرگواران جواب ندادند.امام حسین علیه السلام فرمودند:جواب او را بدهید اگر چه فاسق است.
حضرت عباس علیه السلام در جواب فرمودند:چه می گویی؟ شمر گفت:من از جانب امیر برای شما امان نامه آورده ام. شما خود را به خاطر حسین علیه السلام به کشتن ندهید. حضرت عباس علیه السلام با صدای بلند فرمود:"لعنت خدا بر تو وامیر تو (و برامان تو ) باد . ما را امان میدهید در حالیکه پسر رسول خدا را امان نباشد"؟!3

3.در خواست تأخیر جنگ از سوی امام حسین علیه السلام
در عصر تاسوعا امام علیه السلام برای به تعویق انداختن جنگ یک شب دیگر مهلت گرفتتند.چون عمر سعد لشکر را آماده جنگ با امام علیه السلام نمود ومعلوم شد که قصد جنگ دارد،حضرت به برادرش عباس علیه السلام فرمود تا یک شب دیگر مهلت بگیرد.آنها ابتدا قبول نکردند،ولی بعد قبول نمودند که شبی را صبر کنند.

4.آمدن لشکر تازه نفس به کربلا
در این روز لشکر مجهزی به دستور ابن زیاد از کوفه وارد کربلا شد،وشمر نامه ابن زیاد را آورد.6

5.خطابه امام حسین علیه السلام برای اصحابش
در عصر این روز امام حسین علیه السلام در جمع یاران خطبه ای قرائت فرمودند، و اصحاب اعلام وفاداری نمودند.

6. یک شب مهلت برای راز و نیاز
پس حضرت عباس ( علیه السلام ) نزد سپاهیان دشمن بازگشت و ازآنها شب عاشورا را برای نماز وعبادت مهلت خواست عمربن سعد درموافقت با این درخواست مردد بود وسرانجام ازلشکریان خود پرسید که : چه باید کرد ؟
عمروبن حجاج گفت : سبحان الله اگراهل دیلم ( کنایه ازمردم بیگانه ) و کفارازتو چنین تقاضائی می کردند سزاوار بود که با آنها موافقت کنی .
قیس بن اشعث گفت : درخواست آنها را اجابت کن به جان خودم سوگند که آنها صبح فردا با توخواهند جنگید .
ابن سعد گفت : به خدا سوگند که اگربدانم چنین کنندهرگز با درخواست آنها موافقت نکنم .
و عاقبت فرستاده ابن سعد به نزد حضرت عباس بن علی ( علیه السلام ) آمد و گفت : ما به شما تا فردا مهلت می دهیم اگرتسلیم شدید شما را به نزد عبیدالله بن زیاد خواهیم فرستاد واگر سر باز زدید ، دست ازشما برنخواهیم داشت .

منبع: 1 .کافی:ج4 ص 174. 2.اعلام الوری :ج1 ص455. فیض العلام:ص143.بحار الانوار :ج44ص361. 3از مدینه تا مدینه :ص381_382 4.اعلام الوری:ج1 ص455.فیض العلام:ص146.بحارالانوار :ج44ص392. 5 .مناقب ابن شهر آشوب:ج4 ص107. 6.اعلام الوری :ج1 ص455.فیض العلام:ص146. 7. مناقب ابن شهر آشوب:ج4 ص107. فیض الاعلام و وقایع الایام شیخ عباس قمی

بسم الله الرحمن الرحیم

گاه زبان بند میاید از وفای عباس

چه بود و چه کرد در کرب و بلا عباس

روزی که آب را بستند به روی حرم

عباس در آشفت از تشنگی رقیه و اصغر

جان را فدا کرد در راه آن یار!

گفتم چه بنویسم یاد شاعر خوش آوازه شهرمان محتشم کاشانی افتادم و آن شعر معروفش...تقدیم تمام شیعیان حسینی(ع)!