یا حسین(ع)
یا حسین
بوی محرم تمام شهر را پر کرده
باران تمام شهر را آب و جارو کرده
دل ها همه آماده اند
و جا مانده های شب قدر و عرفه منتظرند
دیشب
پرچم سیاه بر گنبد حسین(ع) افراشته شد
بار دیگر عمو شرمنده شد
دیگر نگاهم که بر آب می خورد
یاد عباس(ع)، آتش به جانم می زند
آب را بر مشت ...نه... ناگهان بر خاک ریختم
یاد عباس (ع) را آویزه ی جان کردم
مولای من
باز هم نوایی جانم را از هم گسیخت
می شود آیا یک روز زائر کویت شوم؟
می دانم خطاکارم ، زیاد
اما
جان آن شش ماهه ات آقا خسته ام
دیوانه ایوان طلایت گشته ام
می دانم
امسال هم
گوشه ی میخانه ای خواهم نشست
با نوای یا حسین(ع) خواهم شکست
پ.ن :
سلام مولا جان
متن بالا را پیشکشت کردم، یادگاری اول محرم سال 1392 حرف دل باشد خدمت شما
حرف دلم سیاهپوش شده از امشب
آخه
دلی بی تاب شده دارم و پر از گناه
که هم خود می دانم و هم شما
امسال هم خیلی بدتر از سال های قبل شده ام و غریبه تر از هر کسی با خودم
دلمو می خوام اساسی صیقل بدهی
خیلی دل تنگ شب های علی اصغری(ع) شدم...آخه محرم که میشه رمزم شده یه یا علی اصغر و توسل به خدا و شما
امسالم دست رد به سینه ام نزنین که از هر سالی محتاج ترم
کاسه گدایی سمت هیچ کس نگرفته ام ولی این شب ها می خوام در خونه شما هر شب بیام
آخه شنیدم هر کسی در خونه علی (ع) و بچه هاش بره دست خالی بر نمی گرده
جان مولا علی (ع) دست خالی ردم نکن...
پ.ن2:
رفقا
این شب ها حسابی التماس دعا
