ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

سال 76

اول مهر

نه ببخشید 31 شهریور بود

که با حس خاصی صبح از خواب بلند شدم... همه وسایل هام نو بودن

وسایلم آماده بود و مامان مهربونم هم ساندویچم رو توی کیفم گذاشته بود

روپوش سرمه ای رنگم رو با یقه و سر آستین های قرمز رو هنوز خوب به یادمه

من و دوستم مانتوهام یه جور و یه شکل بود ...دوست جون جونیم بود از 4 سالگی

واااااااااای که چقدر ذوق داشتم

تند تند کفش هام رو پوشیدم و با مامان به طرف مدرسه رفتیم و نزدیکای مدرسه نرجس (دوستم) رو دیدم و دیگه حال خودمون رو نفهمیدیم

دست همدیگه رو گرفتیم و دویدیم توی مدرسه

انگار نه انگار مامانی همراهمون بود

ولی زمان ما مد بود بچه ها گریه کنن ولی ما خیلی خوشحال بودیم و مامان هامون هم خوشحال بودن

ولی شانس آورده بودم مامانم معلم کلاس اول نبود وگرنه نمی تونست منو همراهی کنه تا مدرسه

خیلی روز خوبی بود

31/6/76 زیباترین روز زندگیم در دوران کودکیم به حساب میاد

و آغازی بود برای شیطنت های سر کلاس

همیشه منو نرجس کارهای جالبی می کردیم

گاهی می رفتیم زیر میز و خوراکی می خوردیم

گاهی با هم حرف می زدیم و یواشکی می خندیدم

درس هامون خوب بود ولی دوتایی که بهم می افتادیم شیطنتمون گل می کرد

تنها چیزی که یادم میاد معلم کلاس اولم بهم گیر داده بود سرکاف آ بود

بارها منو برد پای تخته تا سر کاف بنویسم ... گاهی منم از لج بد می نوشتم

ولی حیف روزهای شیرین بودن با نرجس مدت کوتاهی طول کشید و پدرم مدیر اعزامی به کشور آلمان شد

و همه وسط سال رفتیم آلمان

لحظه خداحافظی با نرجس اون وقتی که بابا اومد پرونده امو از مدرسه بگیره یادمه

مدیر منو یواشکی از کلاس برد بیرون و من اشک می ریختم و نرجس فهمیده بود من دیگه دارم میرم

دوست خوبم دوان دوان دنبالم آمد

افتاد و دل من هم یکدفعه ای ریخت ... شلوارش پاره شد و دل من هم پاره شد...

شاید سن من ، سنی نبود که بخواد خارج از کشور رو تجربه کنه

و من اونجا در یک کلاس دو نفره تا پایه سوم درس خوندم

من و بودم و یه پسر که اصلا ازش خوشم نمی اومد ( شلخته و درس نخون)

مامانم ، معلمم بود و بابا هم مدیر مدرسه

همباری من هم آبجیم بود..دیگه ما دو تا خواهر کسی رو نداشتیم برای بازی کردن

ولی نرجس و دوستای مدرسه رو فراموش نکردم و اونجا با نرجس نامه نگاری می کردیم

لحظه های زیبای کودکیم با خانواده خودم فقط پر شد و خدا رو شکر می کنم که خانواده خوبی دارم و همیشه پشتیبانم بوده اند

امیدوارم لحظه های همه بچه های ایران زمین پر از شادی و زیبایی باشه

و روزی برسه که همه کودکان بتوانند از علم بهره ببرند