ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

چند روزیست که محراب مسجد کوفه خالی از مناجات های سحرگاهی علی (ع) شده

چاه همدم شب هایش را به مهتاب آسمان ها سپرده

کوچه های کوفه دیگر از نشنیدن صدای نفس هایش به تنگ آمده اند

و خانه ای که چراغش خاموش شده

علی (ع) شیر مرد جنگ ها و دلاور روزهای سخت ،

امروز دنیا را با تمام نامردهایش جا می گذارد و با تمام مهربانی هایش ، معصومیت ها و مظلومیت هایش به سوی عرش العلی می رود

نمی دانم

چرا زمانی که حتی ما علی (ع) را و زمان علی (ع) را درک نکردیم ولی وقتی نام علی (ع) می آید ، سرمان به احترام به زیر می افتد

وقتی یاد علی(ع) می شود ، انگار چشمانمان دیگر بدی های دنیا را نمی بیند و دلمان سرشار از عطوفت می شود

کاش مثل مولایمان بودیم که حاضر باشیم تمام دلبستگی ها و زیبایی های دنیا را نبینیم و هر لحظه دل تنگ دیدار معبود خود باشیم

و وقت هجران ندا بر آریم که : به خدای کعبه ، رستگار شدم

آری

این شب ها نه تنها کوچه های کوفه دلشان برای قدم های علی (ع) تنگ شده بلکه یتیمان ِچشم انتظار نیز برای آغوش بابا لحظه شماری می کنند

ولی امروز همان روزیست که کاسه های شیر ناامید از خوب شدن علی (ع) ، هم ناله می شوند با حسن و حسین ، زینب و ام الکلثوم

و ما به خدای کعبه قسم یاد می کنیم که علی (ع) رستگارترین فرد زمانه شد و هست

شهادت امام  علی (ع) ،امیر المومنین و سرور مسلمین، به تمام مسلمانان و خاصه امام زمانمان ، حجت بر زمین، تسلیت عرض می کنیم