ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

در مبادی اخلاق آیه الله جوادی آملی می خوانیم:

گناه در حقیقت آتش است و قبل از این که به کسی آسیب رساند ،خود گناهکار را می سوزاند از این رو قرآن در سوره جن آیه 15 دارد:ظالمان هیزم جهنمند!

حال چقدر گناه؟

چقدر دوری از انسانیت؟

انسان بودن؟یا هیزم جهنم؟

در همان کتاب می خوانیم قلب انسان ، همان حقیقت انسان است...

حال چقدر حقیقت خود را تخریب کرده ایم؟

چقدر بغض و کینه درونش جای داده ایم؟

چه چیزهایی را درونش جایگزین خدا کرده ایم؟

مدعی بودن عیب بزرگیست!

تا کی می خواهم...تا کی می خواهی...تا کی می خواهیم ... مدعی باشیم؟...تا کی می خواهیم سر خود و دیگران را شیره بمالیم و خوب جلوه کنیم؟... بیایید کمی خود باشیم؟!!!...همانی که هستیم...همانی که در خانه های خود هستیم...

حرفی که می زنی چشم در چشم خدا بزن...خدا که دیگر از خود ماست...کارهایی که خودت شک داری خدا به حقیقتش عالم است...

بیایید با هر کی رو راست نیستیم با خدا رو راست باشیم!

دیگه از خدا چی رو می خوایم مخفی کنیم؟

نمازهایی که می گذاریم آخر وقت می خوانیم؟...روز هایی که به شرارت می گذرانیم؟...گناهان کبیره ای که آتش زده به زندگی هایمان؟....

آه من بر من

که چقدر علامت سوال

علامت سوال هایی که فطرتمان جواب دارد برایش ولی خود را به راهی دیگر می زنیم و در برابر این سوال ها جاهل جاهل می شویم!

چه شیوا قرآن جواب همه سوال ها را می دهد و انسان را آزاد می گذارد در قبال اعمالش...

در سوره اسرا آیه 7 داریم : اگر کار خیر کردید ، به سود خودتان و اگر بد کردید ، آن هم از آن شماست.

بیایید در ماه نزول قرآن توجه بیشتری داشته باشیم

ختم قرآن خوب است اما بهتر از آن تامل در قرآن است

یک آیه در این 29 روز بخوان ولی به همان عمل کن...آن وقت می بینی که پاداشی چندین برابر یک ختم کامل قرآن داری...فقط یک آیه...مثل همین آیه بالا...بیایید به خود و دیگران خوبی کنیم...مطمئن باشید بدی هم اگر بکنیم اول ضررش به خود ماست و تازه گناهی دیگر نیز به گردنمان می افتد و آن هم حق الناسی است که به واسطه بدی به دیگران نصیبمان شده...

با تامل بیایید پیش رویم...می خواهم همه ما از سال های پیش شب های قدر متفاوتی داشته باشیم ...

من را شما نمی بینید...من را هم یک مدعی بدانید...مدعی خوب بودن ولی...اغراق به گناه خود گناه است...ولی می دانم شما خوبید...دعامون کنید...

شما این راه پر فضیلت را به پایان برید...در دومین روز از سفرمان هستیم...راه پیش رو دراز است...قدم ها را باید محکم و بلند برداشت

التماس دعا