حرف عشق زدن چه شیرین است..
تقدیم به همه کسانی که غم را در دل جایگزین خدای مهربان خود کرده اند...
آسمان را بنگر که بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر ، به ما می خندد !
یا زمینی را که دلش از سردی شبهای خزان ، نه شکست و نه گرفت !
بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید
و در آغاز بهار ، دشتی از یاس سپید زیر پاهامان ریخت
تا بگوید که هنوز پر امنیت احساس خداست
ماه من غصه چـــــرا ؟
تو مرا داری و من هر شب و روز آرزویم همه خوشبختی توست !
ماه من! دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن
کار آن هایی نیست که خدا را دارند...
ماه من! غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید
یا دل شیشه ای ات، از لب پنجره عشق، زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا، چتر شادی وا کن و بگو با دل خود که خدا هست، خدا هست !
او همانی است که در تارترین لحظه شب راه نورانی امید نشانم می داد...
او همانی است که هر لحظه دلش می خواهد همه زندگی ام غرق شادی باشد...
ماه من! غصه اگر هست بگو تا باشد معنی خوشبختی بودن اندوه است...
این همه غصه و غم این همه شادی و شور چه بخواهی و چه نه میوه یک باغند
همه را با هم و با عشق بچیــن...
ولی از یاد مبر پشت هر کوه بلند سبزه زاری است پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می خواند: که خدا هســـت، خدا هســـت
و چــــــرا غصه؟ چـــــرا ؟
یادم باشه ، یادتون باشه که:
یه پروانه را با دستات می گیری
بدش می خوای ببینی زنده هست یا نه؟
انگشتاتو باز کنی .... فرار میکنه
محکم بگیری....می میره
دوست داشتن هم یه چیزی مثل پروانه هست
پس مواظب پروانه زندگیت باش...
یادم باشه ،یادت باشه که :
من +تو = ما
پس در زندگی من و تو نداریم..
اینا رو نوشتم که بدونید قدر زندگیتون رو باید خیلی خوب داشته باشید.
مثل ما و همه کسانی که ما بودن را دوست دارند!
راستی باید ازدواج آقا شهاب، دوست نازنین مصطفی جان، را به ایشان و خانمشون تبریک عرض کنم.
ان شاالله خوشبخت باشند و لذت زندگی را در تمامی لحظاتشون ببرند...راستی زیارتشون هم قبول!
همه پرستوها روزی از قفس مجردی آزاد می شوند شاید فقط چند ماه باید صبر کنند...چه لذتی دارد آزادی!
