همدلـــی
سلام به دوستای خوب حرف دل
امروز با ادامه بحث مهارت های زندگی در خدمت شما هستم با موضوع زیبای همـــــــــدلــــــــــی*
همدلی یعنی این که فرد بتواند زندگی دیگران را حتی زمانی که در آن شرایط قرار ندارد درک کند همدلی به فرد کمک می کند تا بتواند انسان های دیگر را حتی وقتی که با آنها متفاوت است بپذیرد وبه آنها احترام بگذارد. همدلی روابط اجتماعی را بهبود می بخشد و به ایجاد رفتارهای حمایت کننده وپذیرنده نسبت به انسان های دیگر منجر شود. اثراتی که همدلی می تواند در زندگـــــــی داشته باشد ، به طور معجزه آسایی باعث تغییر و تحول در رفتارها می شود!
همدلـــــــی ......»
عامل پیشگیری بسیاری از رفتارهای ناخوشایند می شود.
در طرفین احساس خوشایند و مثبت به وجود می آورد.
فرد را از احساس تنهایی نجات می دهد.
موجب اخذ تصمیم های صحیح تر می شود.
از بسیاری تعارضات و سوء تفاهم ها جلوگیری می کند.
همدلی به جا و مناسب موجب تعدیل و اصلاح شناخت، احساس و رفتار می شود.
در تحکیم روابط همسران می تواند نقش مهمی داشته باشد.
احساس آرامش و قوه ی ادارک فرد را افزایش می دهد.
موجب افزایش اعتماد به نفس می شود.
زمینه شناخت بهتر و بیشتر از دیگران را فراهم می آورد.
روابط خانوادگی و اجتماعی را بهبود می بخشد.
امنیت روانی و آسایش خاطر را تقویت می نماید.
میل به شرکت در فعالیت های گروهی را افزایش می دهد.
بیان احساسات خود و درک احساسات دیگران را آسان تر می کند.
ما انسان ها گاهی همدلی را با همدردی اشتباه می گیریم که این اغلب اوقات باعث رنجش افراد می شود!
همدردی بیشتر معنای دلسوزی و گاهی اوقات ترحم را در خود دارد، در حالی که همدلی خالی از ترحم است. وقتی آدم با کسی همدل است، یعنی با تمام وجودش می‌فهمد که طرف‌مقابلش چه می‌گوید و چرا چنان است.
چرا حالا این بحث را پیش می‌کشم؟
در همدلی چیزی هست که ما را فراتر از موضوع قرار نمی‌دهد. ما خود نیز بخشی از همین جهان هستیم. همدردی گاهی اوقات ما را در مقامی فراتر قرار می‌دهد که می‌تواند به سادگی ختم به ترحم کردن شود یا بدتر از آن تحقیر کردن. اساساً خیلی‌ها که کارشان «تحقیر» این مردم است، نام کارشان را می‌گذارند «همدردی» (یا در موارد بسیار جالب‌تر، اسم‌اش را می‌گذارد «جامعه‌شناسی»!). در همدلی کردن تحقیر راه ندارد. همدلی کردن آدمی را تبدیل به تافته‌ی جدا بافته و ناظر بی‌درد نمی‌کند. این‌ها به معنی برتر نشاندن همدلی نیست. همدردی مقامی دارد و همدلی هم مقامی. باید به خوبی میان این‌ها فرق نهاد. انگلیسی‌ها برای این دو کلمه، دو واژه‌ی معادل دارند که به خوبی حوزه‌ی معنایی این‌ها را تفکیک می‌کند. برای همدردی در زبان انگلیسی کلمه‌ی sympathy را داریم و برای همدلی empathy را. در زبان فارسی گاهی پیش می‌آید که توجهی با تفاوت معنایی این دو کلمه نمی‌شود. تنها هم‌زبان بودن برای فهم کسی کفایت نمی‌کند، همدلی هم لازم است:
هم‌زبانی خویشی و پیوندی است
مرد با نامحرمان چون بندی است
ای بسا هندو و ترک هم‌زبان
ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان محرمی خود دیگر است
همدلی از هم‌زبانی خوش‌تر است
همـــــــدلــــی به زیبایی یک گل است که طراوت را به دیگران هدیه می کند!
برای تقویت همدلی براتون چند راهکار دارم که با هم انجام می دهیم تا با دیگران همدل شویم:
1) در ارتباط با دیگران به آن ها فرصت دهیم تا احساسات خود را به راحتی بیان کنند.
2) چون همدلی بر پایه خودآگاهی است، هرچه بیشتر نسبت به احساسات خودمان آگاهی داشته باشیم بهتر می توانیم احساسات دیگران را درک نماییم.
3) تظاهر به همدلی نکنیم و به احساسات دیگران لطمه نزنیم.
4) در زمان همدلی به حالات چهره و حرکات طرف مقابل (زبان تن) توجه کنیم.
5) با درک احساسات طرف مقابل به او بفهمانیم که برایش اهمیت و ارزش و احترام قائل هستیم.
6) تجارب مشابه گذشته به ما کمک می کند تا موقعیت و احساسات طرف مقابل را بهتر درک کنیم.
7) در ارتباط با دیگران قبل از اقدام به هر عملی، لحظه ای هم که شده خود را به جای او قرار دهیم.
8) هنگام بروز مشکل، احساسات خود را با دیگران در میان بگذاریم.
9) متوجه باشیم که همدلی از سوی دوستان دارای حد و اندازه ای است،افراط در آن مکان سوء استفاده را فراهم می آورد.
10) اطرافیان خود را به خاطر رفتارهای همدلانه شان تشویق کنیم.
11) در برابر افرادی که موجب دلسردی ما می شوند و یا احساسات همدلانه ی ما را جدی نمی گیرند، مقاومت کنیم.
12) در همدلی با دیگران از مقایسه کردن خودداری کنیم، چون ممکن است به احساسات پرامید آن ها لطمه وارد شود.
13) دستور دادن، قضاوت کردن، نصیحت کردن و سرزنش کردن احساس همدلی را از بین می برد، اکیداً ازآن ها پرهیز کنیم.
14) هر قدر حس همدلی را در خود تقویت کنیم ، به همان میزان اصول اخلاقی را راعایت نموده ایم.
15) برای این که همدلی اعضای خانواده را تضعیف نکنیم بهتر است به ارتباط های عاطفی آن ها بیشتر توجه کنیم.
16) به اواخر دوران کودکی که پیشرفته ترین سطوح همدلی پدیدار می شود، بیشتر توجه کنیم.
17) برای پیشگیری از شرارت ها و آسیب ها، حس همدلی را در دیگران تقویت کنیم.
18) هنگام همدلی ، احساسات خود را شمرده بیان کنیم تا طرف مقابل احساس آرامش بیشتری بنماید.
19) به سخنان طرف مقابل کاملاً گوش داده و به او اطمینان دهیم که سعی داریم مانند او به مشکل نگاه کنیم.
20) با برقراری روابط صمیمانه در خانواده ، روحیه همدلی اعضای خانواده را تقویت کنیم.
21) با یادآوری تجارب مشابهی که داشتیم، در درک احساسات همدلانه ی دیگران موفق تر عمل خواهیم کرد.
22) در همدلی دیگران، آن ها را مقصر ندانیم و سرزنش نکنیم. برای مثال (تقصیر خودت است همیشه از این نوع مشکل ها داری و ...)
23) سعی کنیم د رهمدلی راه حل ارائه ندهیم چون طرف مقابل دلش می خواهد فقط ناراحتی خود را با کسی در میان بگذارد و از جانب او درک شود.
24) در همدلی برای طرف مقابل دلسوزی یا ترحم نکنیم. برای مثال (نگوییم وای بیچاره تو که چه قدر مصیبت کشیدی ... و یا فکر نمی کردم چنین مشکل بزرگی داشته باشی ....)
25) مشکلات دیگران را کوچک و بی ارزش نپنداریم. برای مثال (ای بابا این که مشکلی نیست ... اگر جای من بودی چه می کردی ؟)
26) مشکلات دیگران را بیش از حد بزرگ جلوه ندهیم. برای مثال ( عجب بدبختی بزرگی ! با این وجود می خواهی چه بکنی ؟....)
