شب میلاده ، همه شادی کنید!
بسم الله الرحمن الرحیم
یه روزی از روزهای خدا که ما در آن قرار نداشتیم؛
یه روزی که اسمشو گذاشتن 13 رجب و قکر کنم حدود 14 قرن پیش بوده!
یه کسی که بهش می گن حیدر کرار از خانه الله به دنیایی قدم گذاشت که نمی دانست برایش همیشه پر از ظلم و ستم است البته اگر به زبان علی(ع) باشد، تمام روزهای زندگیش روز خدا بوده و بهترین خاطره اش از این دنیا نمی دانم ولی شاید وصالش با دخت نبی(ص) فاطمه الزهرا(س) و میلاد فرزندان پاکش بوده!
روزی که خانه حق بر مادر پاک طینتش گشوده شد ، روز مولا علی (ع) نام گرفت!
علی(ع) آن خیبر شکن ، آن نور حق بر زمین ، آن عدالت گستر ؛ جاودانه در ذهن و جان مردمی که دوستش میدارند، شد!
حالا من در این وبلاگ ناچیز میان این همه وبلاگ و پیام های خوشگل می خوام یه تبریک بگم به آقام و مولایم ، البته از نوع اون آدم هایی که روز شهادتش فقط تونستن با یه کاسه شیر بیان برای عیادت،می خوام بگم : آقاجون من همون یه کاسه شیر با معرفتم ندارم ولی به سادگی بیانم ، میلادت مبارک!
امروز شادمانم که این کلبه حقیرم با نام شما نورانی شد؛ در این شب عزیز، دل همه مردم را با وجود عزیزت نورانی کن!
.
.
.
آقای من !
شما در مردانگی اسوه اید ، بانویتان نیز در خانمی اسوه اند!
حدیث عشق از زبان شما خوشست هر چند که ما درک فهمیدن نداریم!
یه آرزو دارم در این شب مبارک ، آقاجون می خوام برآورده اش کنی!
دلم می خواد همه زوج های آسمونی زیر سایه شما سلامت و شادکام و زیبا هم چون شما زندگی کنند و اسوه امان را خودتان قرار دهید!
و همه اونایی که پدر و مادر شدند و یا خواهند شد، خودتان را اسوه اشان قرار دهید تا دلیرمردانی چون حسن (ع) و حسین (ع) و شیرزنانی چون زینب کبری(س) و ام الکلثوم(س) تربیت کنند!
یا عــلــی مـــــولا
میـــــلادت مبــــــارک
پ.ن : مصطفی جان برای اولین بار روز مرد را بهت تبریک میگویم و امیدوارم روزگاری خوش را کنار هم داشته باشیم!
پ.ن2:امسال دو پدر دارم که باید روزشان را تبریک بگویم یکی پدر خودم و یکی پدر مصطفی جان ،امیدوارم همیشه سایه اشان بالای سرمان باشد و هم چون قبل راهنمای زندگیمان باشند.( روزتان مبارک)
