ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

بسم الله الرحمن الرحیم

امشب ، شب ضربت خوردن مولای متقیان امام علی (ع) است و به روایتی شب قدر !

بیشتر مردم امشب به مساجد و مکان های مذهبی که مراسم احیاء را برگزار می کنند روی میاورند و سعی می کنند از این شب تمام استفاده را بکنند !

همه بهم التماس دعا میگیم و سعی میکنیم اگر دلی را شکستیم ، دل به دست بیاوریم و هزاران کار معنوی دیگر!

ولی حرف من از این جا آغاز می شود که :

همه خداوند  را رحیم و رحمن و ستار العیوب و غفار الذنوب و هزار صفت دیگر که در جوشن کبیر آمده به آن ها یاد می کنیم اما حرف من این جاست که ما به راستی هدف از شب زنده داری و احیاء گرفتنمون میدونیم چیه؟

میدونیم این همه دعا و ثنا که می خوانیم برای چیه؟ آیا به راستی به اون حد خودشناسی رسیده ایم که بخواهیم خداوند را در جوشن کبیر با آن صفت های زیباش صداش بزنیم ؟ وقتی ندای یارب یارب بلند می شه واقعا میدونیم چه کسی را صداش میزنیم ؟

امشب شب قدره

میگن اسمشو از آن جایی آوردن که تقدیر انسان ها در این روز رقم می خوره ! یعنی از امشب تعیین میشه آیا شما سال بعد نیز شب قدری خواهی دید یا نه !

یه بار از یه نفر سوال کردم مگه نمیگن انسان اختیار داره و می تونه تقدیر خودشو عوض کنه؟

در جواب بهم گفت : شب قدر درسته که تقدیر انسان ها رقم می خوره و حساب و کتاب یک ساله اش در این شب مرور میشه و با توجه به همه این ها تقدیر یک ساله دیگرش نوشته میشه ولی انسان می تونه با قدرت اختیاری که داره تقدیر را عوض کنه با این که خدا از همین نیز آگاهی داره که شما به واسطه همین تقدیرتو عوض می کنی!

وای بر ما که داره شب تقدیر و سرنوشتمون میرسه و ما همین طور غفلت ورزیده ایم!

حالا یه حرف دیگه!

ما امشب میریم دست به دامان خدا بشیم که خدایا ما را ببخش و از این گناهمون درگذر ! اما من الان روزهایی را به یاد میارم که بابت خیلی از اتفاق ها کفر هم گفتیم ! خدا را ناسپاسی هم کردیم! آخه این خدا مگه همون خدا نیست؟

راستش من جدای این که شب قدر را می ستایم ولی فکر می کنم بیشتر ماها البته از همه عذر می خوام ولی واقعا فکر می کنم بیشتر از روی ترسه که میریم عبادت خدا !

شاید خودمونو زیادی از  آتش جهنم ترسوندیم ! ما شدیم مثل اون آدم هایی که کاراشونو فقط برای بهشت و جهنم انجام میدهند ولی غافل از این که هدف از خلقت ما آدم ها چیز دیگری است!

بیاین این شب ها بیشتر به این موضوع فکر کنیم ! اگر شب قدری را احیاء می گیریم بیاین با عظمت بهش نگاه کنیم !

قرآن چه زیبا عظمت شب قدر را بیان کنه ! تا حالا دقت کردین؟

امشب من بیشتر از همه به این فکر خواهم کرد که ما انسان ها چه موجوداتی برای خدا هستیم که برای ما آفرید آسمان ها و زمین را ، و پروراند بر زمین گیاهان و حیوانات را !

واقعا چه زشته ما همان مخلوقاتی هستیم که در قرآن این گونه وصف می شویم و این همه نعمت برای ما آفریده شده و ما غافلیم از این همه و فقط در پی بخشش و آمرزشیم

نمیگم بد است که از خدایی که خودش گفته ای بنده من به من پناه بیاور و من آمرزنده مهربانم آمرزش نطلبیم نه !

اما بیایم یک سال عادت هر ساله را کنار بگذاریم و یک بار در شب قدر برای خود عظمت الهی اشک بریزیم ، برای دوری از خدایی که یک سال فراموشش کردیم ناله بزنیم !

ما همیشه وقتی نزدیکترین کسمون از کنارمون میره بعد از دو روز دل تنگ میشیم و به پاش غصه می خوریم و از دوریش می نالیم و وقتی میاد در آغوشش میگیریم و از فرط دل تنگی دو قطره اشک نیز میریزیم

شب های قدر هم اون شب هایی است که خدا را می تونین احساس کنین ! خدا همیشه با ماست ولی ما همیشه با خدا نیستیم ! این شب ها ، از اون شب هایی است که ما نیز نزدیک تر به خداییم ! بیاین خدا را در آغوش بگیریم و از غم دوریش و اینکه چقدر سخته که دنیا بهمون مسلط شده و ما را از او دور کرده بگیم !یه بار بیاین برای خود خدا مناجات کنیم نه دردهامون ، نه مشکلاتمون !  به یاد بیاریم وقتی نوزادی بودیم و بدون هیچ گناهی ! خدا را راز و نیاز کنیم با آن پاکی ! نگین نمیشه ، میشه چون انسان روح خداجو و پاکی داره ! بیاین با روح و جان خدا را صداش بزنیم !

در این شبا بیاین به هیچ کس روی نیاریم ! به هیچ کس نگیم التماس دعا !! فقط خدا ! فقط به خدا بگو : من هیچ پناهی ندارم و دستمو جلوی هیچ کس دراز نمی کنم غیر تو !

خدایاااااااااااااااااااااااا فقط از تو التماس دعا دارم !

به حق مولا علی

یا علی