تدبیر... تفکر
بسم الله الرحمن الرحیم
در این چند روزی که از ماه مبارک رمضان گذشته ، به طور شوخی یا جدی از خیلی ها شنیدیم که مثلا:
خدا راضیه ما این همه سختی را تحمل کنیم؟
برا چی باید روزه بگیریم مگه زوره ؟؟
و خیلی از این عبارت ها و جملات که شما در طول روزهای ماه رمضان خیلی به آن بر می خورید.
و من هر بار که با این جملات روبه رو می شوم در فکر فرو میروم که واقعا حکمت روزه گرفتن ما چیست؟ برای چه از صبح تا هنگام غروب باید به جسم سختی تشنگی و گرسنگی بدهیم؟ آیا در این وسط فقط ما به فکر جسم خود هستیم یا قسمت اصلی وجودیمان (روح) را نیز درنظر میگیریم؟
11 ماه ما به بدنمان از صبح تا شب آب و مواد غذایی میرسانیم ، و جسم را تامین می کنیم ولی دیدم که یک بار نیز شاید یادی از خدا نکنیم که بدن نحیفمان را سیر کرده ، قدرت نوشیدن و خوردن به ما داده ، سلامتی داده که بتوانیم راحت از نظر جسمی زندگی کنیم .
حال وقتی یک ماه ماه رمضان از راه میرسد از چند روز قبل استرس نخوردن و سختی تن را پیدا می کنیم ، با ورود به ماه مبارک تشنگی و گشنگیمان را به رخ خدا میکشیم با این که یک بار نیز نشده از خودمان سوال کنیم : آیا فقط ما از جسمی تشکیل شدیم که با آب و غذا سیر می شود؟ آیا درون ما از روح الهی دمیده نشده است؟ آیا روح تشنه وجود خدا نیست؟
11 ماه جسم را سیر کردیم و روح را عطشناک و گرسنه نگه داشتیم ( خودتان قضاوت کنید این گونه هست یا نه !) و حال خداوند فقط یک ماه گفته جسم را تشنه و گشنه رها کنید و کمی به روح خود توجه داشته باشید...
در مقابل این حرف همه می گویند چه جبری در کار است؟
و در جواب : جبری در کار نیست فقط اطاعت از خدایی است که تو را خلق کرده و عالم به دست اوست و تو از حکمت های آن بی خبری......
ما یاد گرفتیم فقط از هر کار عالم ایراد بگیریم و اعتراض کنیم ، هیچ وقت سعیمان بر این نبوده که از حکمت و تدبیری که در آن نهفته است سر در بیاوریم که حقا تمام اتفاقات عالم بر همین امر است ، امر تدبیر ، امر تفکر ، یافتن حکمت های الهی که بارها در قرآن به این موارد اشاره شده !
ماه رمضان که از راه میرسد ، خدا را شکر هر چند که به ظاهر است اما جلسات ختم قرآن که راه میافتد یک شادی در درونم ایجاد می شود چون انسان تا راهی که برایش روشن نشده را سعی میکند خاموش نگه دارد و در این ماه عزیز نور قرآن راهی زیبا را روشن می کند و همه می توانند عبور کنند به شرط تدبیر در آیات و راه و روش الهی ولی گاه متاسفانه دیده می شود فقط روخوانی قرآن است و اندیشه ای در آیات نیست که ان شاالله که باشد !
همان روخوانی قرآن را هم اگر دل بهش بدهیم ؛ می بینیم چه آرامشی می یابیم ، یک آرامش الهی ، یک آرامش روحانی ، فقط باید درکش کنیم مثل همان گشنگی و تشنگی جسم که این قدر به آن توجه داریم !
خیلی حرف دارم بزنم ! دوست ندارم حالت شاخه ای به هر موضوع بپردازم !
فقط حرف دل آخر : در این ماه بیاییم کمتر به ظواهر دنیا که خوردن و آشامیدن هم جزء آن است دقت کنیم ، کمی روح را ارتقاء دهیم! به اطراف بیشتر دقت کنیم ، خدا را در درونمان بیابیم ! اگر قرآن می خوانیم به ترجمه و تفسیرش نیز دقت کنیم ، گاه می بینید خودمان نیز می توانیم برداشت های زیبایی از آیات الهی داشته باشیم ، اگر تدبیر و تفکر داشته باشیم می بینیم، هر آیه قرآن درسی برای زندگی است !
گاه آزمون الهی بر زیبایی هاست ، بیاییم این زیبایی ها را اول از خدا بدانیم !
چند عکسی را در زیر این متن قرار میدهم ، دوست دارم کمی تفکر کنیم و با خود بیاندیشیم :آیا درست است کسی که خالق این همه زیبایی است ، اوامرش اطاعت نشود و به درستی عبادتش نکنیم؟ ما این خدای را (الله) که قادر مطلق است ، چقدر شکرش می کنیم ؟ بیایید باور کنیم یک لحظه پلک زدنمان نیز جای شکر دارد ! سری به بیمارستان ها بزنین ( شکر سلامتی واجب می شود) ... سری به مناطقی بزنین که امنیتی برای زندگی سالم داشتن ندارند ( شکر امنیت داشتن واجب می شود ).... کسانی را بنگرید که از نعمت زیبایی برخوردار نیستند ( شکر زیبایی که خدا داده واجب می شود ) و خیلی موارد دیگر...
نظراتتون را درباره عکس ها و تدبیری که در آن ها داشته اید را با جان و دل می خوانم ، فقط لطفا کمکم کنین تا بدانم شما چه تفکری در آن ها داشته اید !
اینان مخلوقات خدای ماست ..خدایی که در طول روز صبح و ظهر و عصر و مغرب و وقت عشاء در مقابلش زانو میزنی
آری خدای ما خالق زیبایی هاست و باطن ما را نیز زیبا آفریده !بیایید زیبایی درونمان را با یاد و ذکر خدا زیبا نگه داریم.
شکر ای خدا ...شکرت که با تمام این همه مخلوق زیبا باز من انسان را اشرف مخلوقات نامیدی
التماس دعا
یا علی
