پيام

♥يک زوج خوشبخت
89/4/18

+ عيد مبعث رسول الله بر تمامي مسلمانان جهان مبارك باد. امسال چه زيبا شده اين جشن ها شنبه اي با عيد مبعث آغاز و پنج شنبه اي با ميلاد امام حسين (ع) به اتمام ميرسد...بيشترين استفاده را مي توان از اين يك هفته برد.هر كس سيم ارتباطيش با خدا وصل شد ياد تمامي دوستان اين جا باشد./در وبلاگ حرف دل با شعري از خودم به روز هستم خوشحال ميشم تشريف بيارين./يا علي

دكتررحمت سخني Dr.Rah 89/4/19

روز مبعث، روز برانگيختن خردهايي است که در تابوت خُرافه گرايي، هوس پرستي و جهل پيشگي دفن شده بود. روز مبعث روز تولّد عاطفه هاست؛ عاطفه هايي که در رقص شمشيرها زخمي مي شد و در جنگل نيزه ها جان مي باخت. آن روزها، دخترکان معصوم، به جاي آغوش گرم مادر، در دامان سرد خاک مي خفتند. جوانان بلندقامت، در جنگ جهالت ها، جان به بارش تيرها مي دادند و زنان بي پناه، در بند اسارت مي زيستند.

آه که چه خارهايي به پاي بشريّت مي خليد و چه زخم هايي دل عاطفه ها را مي خَست. روز مبعث، روز مرگ قساوت ها و شرارت ها بود؛ روز مرگ کرامت هايي که به پاي بت ها قرباني مي شد؛ روز مرگ جهل و شرک و پرستش هاي ناروا بود.

روز مبعث، روز ميلاد ارزش هاست؛ ارزش هايي که زنده به گور مي شد و اصالت هايي که در بستر احتضار رو به خاموشي مي رفت. در آن روز، بذر عشق و مهرورزيدن و مهربان زيستن در دشت تفتيده دل ها پاشيده شد و هزاران هزار گل عاطفه از آن روييد

لبخند بر لب ها نشست دست گرم نوازش بر سر يتيمان کشيده شد. شمشيرهاي خشونت زنگار گرفت و سفره محبت آغوش گشود. نوع دوستي بنياد يافت و کينه توزي جان باخت. از چشمه چشم ها مهر جوشيد و در درياي سينه ها عشق خروشيد. زندگي زيبا و بودنْ تماشايي شد. روز مبعث، روز بارش برکت، روز سرافرازي انسان، روز برآمدن آوازهاي سپيد و روز بوسه زدن بر چهره خورشيد، بر همه جهانيان مبارک باد.

از طلوع خورشيد اسلام و انقلابِ عظيم پيامبر آن، حضرت محمد صلي الله عليه و آله وسلم ، هزار و چهارصد و اندي سال مي گذرد. از آن زمان تاکنون، تاريخِ جهان پي درپي ورق خورده است رويدادهاي گوناگون و دگرگوني هاي حيرت انگيز، چهره اي تازه به آن بخشيده است آن چنان که شيوه هميشگي گذشت زمان است، نوها به کهنگي گراييده و کهنه ها به اعماق فراموشي ذهن هاي تاريخ پيوسته است

اما اين حقيقت که محمد صلي الله عليه و آله وسلم نجات دهنده بزرگ بشر بود و آيينش آيين زندگي، هر زمان از زمان ديگر روشن تر مي درخشد؛ چرا که او جاودانه ترين تمدّن ها را بنيان نهاد، زندگي سازترين فرهنگ ها را گُسترد و انسان پرورترين ارزش هاي اخلاقي را نهادينه کرد. درود بي کران خداوندي بر روان پاک او باد.

محمّد صلي الله عليه و آله وسلم سفير خداوند بود بر بندگان تشنه حقيقت و محبّت، و هدف نهايي او براي خلقت همه هستي؛ که لولاکَ لما خَلَقْتُ الاَفْلاکَ؛ گل سرسبدهستي، مايه فخر و مباهات خداوند عالم نزد ملايک و جانشين راستين او بر روي زمين

از بلور ماه، لبخند مهر مي تراويد. غار حرا تجلّي گاه نور بود. جبرئيل امين، گل واژه هاي وحي را منتشر مي کرد. در آن شب، محمّد صلي الله عليه و آله وسلم بر سريري مي نشست که عرش نبوّت بود. او در آن جغرافياي زمين، راه تاريخ را مي گشود و چراغ خورشيد را مي آويخت تا راه ما را تا فرجام، راهنما باشد. در سال روز مبعث هنوز هم شکوه آن خاطره، جام زيستنمان را سرشار مي کند و شکوفه هاي شادي را در دلمان شکوفا مي سازد

فرشته اي از طرف خدا، مأمور شد آياتي چند به عنوان طليعه و کتاب هدايت و سعادت، براي امين قريش بخواند تا او را به کسوت نبوّت مفتخر سازد. آن فرشته جبرئيل و آن روز، روز مبعث بود. در آن روز فرشته اي با لوحي فرود آمد و آن را در برابر او گرفت و به او گفت: «بخوان». او از آن جا که درس نخوانده بود، پاسخ داد من توانايي خواندن ندارم.

فرشته وحي دوباره او را به خواندن فرا خواند ولي همان جواب را شنيد. فرشته بار ديگر سخن خود را تکرار کرد. ناگهان سيد بطحا احساس کرد مي تواند لوحي را که در دست فرشته است بخواند. در اين موقع، آياتي را که در حقيقت ديباچه کتاب سعادت بشر است، خواند: «به نام خداوند بخشنده مهربان. بخوان به نام پروردگارت که آفريد. انسان را از علق آفريد. بخوان و پروردگارت کريم ترين کريمان است؛ همان کس که به وسيله قلم آموخت».