پيام

♥يک زوج خوشبخت
89/4/7

+ خاطراتي زيبا از شهيد بهشتي در وبلاگ پرواز شقايق ها...خاطراتي ناب...

http://shahid65106.blogfa.com/

مترجم ترجمه کرد؛ «هيأت کوبايي مي‌خواهند با شما عکس يادگاري بگيرند». همه ايستاده بودند تو کادر جز مترجم! پرسيد مگه شما نمي‌آيي؟ گفت: همه مي‌دونند من توده‌ايم، براي شما بد مي‌شود. خنديد؛ بايد شما هم باشيد، دقيقاً کنار من! کادر کامل شد.

به قاضي دادگاه نامه زده بود که: «شنيدم وقتي به مأموريت مي‌روي ساک خود را به همراهت مي‌دهي. اين نشانه تکبر است که حاضري ديگران را خفيف کني.» قاضي رو توبيخ کرده بود. حساس بود، مخصوصاً به رفتار قضات...

بقيه خاطرات در پرواز شقايق ها http://shahid65106.blogfa.com/

سيد محمد در روز دوم آبان ماه سال 1307 در محله لوميان شهر اصفهان متولد شد. پدرش سيد فضل الله مردي روحاني و متقي بود و در هفته دو روز را به روستاهاي اطراف مي رفت تا آنان نيز بتوانند نماز را به جماعت بخوانند. سيد در سن 4 سالگي آموختن را آغاز نمود. در سن 7 سالگي براي رفتن به مدرسه آماده شد و چون کودکي تيز و باهوش بود در کلاس چهارم ثبت نام کرد. سال ششم ابتدايي به عنوان نفر دوم شهر معرفي گشت.

سپس به دبيرستان سعدي راه يافت. هنوز دو سال نگذشته بود که به مطالعه علوم ديني علاقمند شد. در سال 1321 مدرسه را رها کرد و در جست و جوي نکته هاي آئين محمدي (ص) در مدرسه صدر اصفهان به تحصيل پرداخت.

بعد از آموختن فقه و پايان دوره‌ي سطح در سال 1325 به قم مهاجرت نمود و در مدرسه حجتيه ساکن شد و از محضر آيت الله داماد، اردکاني يزدي، امام خميني (ره)، آيت الله بروجردي، آيت الله حجت، آيت الله سيدمحمدتقي خوانساري و ... کسب فيض نمود.

در سال 1327 در امتحانات متفرقع دبيرستان شرکت کرد و بعد از اخذ مدرک ديپلم ادبي به دانشگاه الهيات و معارف راه يافت. او که زبان فرانسه را در دبيرستان فرا گرفته بود، به علت علاقه به زبان انگليسي، کتاب « ريدر » را خواند و براي تکميل آن در تهران يک دوره کلاس فشرده رفت.

سال سوم دانشگاه در تهران ساکن شد اما در سال 1330 به قم بازگشت و در مدرسه اي به عنوان معلم زبان انگليسي مشغول به کار شد. در همين سال مدرک کارشناسي خود را از دانشگاه دريافت کرد. سپس درمحضر علامه طباطبايي اسفار و فلسفه را فرا گرفت.

در سال 1333 در قم دبيرستاني با شيوه ي جديد به نام دبيرستان دين و دانش تاسيس کرد و در ارديبهشت ماه سال 1331 با صبيه مکرم يکي از روحانيون ازدواج نمود و صاحب 4 فرزند شد. سال 1336 سيدمحمدحسيني بهشتي مدرک دکتراي فلسفه خود را از دانشگاه تهران دريافت کرد و در سال 1338 کلاس‌هاي زبان انگليسي، عربي، علوم طبيعي را در دبيرستان دين و دانش به منظور تحصيل طلاب حوزه علميه به راه انداخت

در سال 1339 سازمان دادن به حوزه علميه قم را از اهم فعاليت‌هاي خود دانست. و با طرح يک برنامه منسجم و همياري آيت الله گلپايگاني در سال 1342 مدرسه حقاني از جمله مدارس نمونه علوم حوزوي شد. بعد از سخنراني دکتر بهشتي در جشن مبعث دانشگاه تهران و چاپ آن در مجله مکتب تشيّع يک هسته تحقيقاتي به وجود آمد که قرار شد پيرامون حکومت در اسلام تحقيق و مطالعه شود.

دکتر در اين مدت زبان آلماني را نيز فرا گرفت و در سال 1349 از اين کشور خارج شد. او سفرهايي به لبنان، سوريه، عربستان( مکه مکرمه) و ترکيه براي ديدار امام موسي صدر دوست ديرينه سال‌هاي تحصيل در قم داشت.

زمانيکه به ايران بازگشت، دولت او را ممنوع الخروج نمود. لذا در سال 1350 کلاس تفسير قرآن برپا کرد تا اينکه در سال 1354 دستگير و چند روز در زندان کميته مرکزي محبوس گشت. بعد از رهايي ديگر نتوانست اين کلاس را ادامه دهد.

اما به همراهي دکتر باهنر در بخش برنامه ريزي کتاب وزارت آموزش و پرورش به تهيه و تدوين کتاب ديني براي مداري اقدام کرد و از اين طرق فکر ديني و آشنايي با قرآن را وارد کتب درسي نمود. دکتر در روز اول بهمن ماه سال 1354 از رساله ي دکتراي خود تحت عنوان « مسايل مابعدالطبيعه در قرآن » با راهنمايي استاد مطهري، که استاد راهنماي ايشان بود دفاع کرد

چرا که تا آن زمان به علت انجام فعاليت‌هاي فرهنگي سياسي نتوانسته بود آن را به پايان برساند. در سال 1357 بار ديگر براي چند روز به زندان افتاد و بعد از رهايي به ديدار امام (ره) در پاريس رفت و هسته اصلي شوراي انقلاب که متشکل از آقايان استاد مطهري، هاشمي رفسنجاني، موسوي اردبيلي، باهنر و شخص خود ايشان بود، را با نظر امام (ره) تشکيل داد.

آيت الله بهشتي با پيروزي انقلاب به عنوان دبير شوراي انقلاب معرفي گشت و بعد از تعيين اعضاي مجلس خبرگان به انتخاب مردم تدوين قانون اساسي را بر عهده گرفت و با آوردن دلايل و براهين مستند اصل ولايت فقيه را در مجلس خبرگان به تصويب رساند. دکتر در اين سال‌ها حزب جمهوري اسلامي را به ياري دوستان و افراد حزب اللهي تأسيس کرد

چندي بعد امام (ره) مسئوليت ديوان عالي کشور را در اسفندماه سال 1358 به وي سپرد تا عدل و قسط در جامعه رواج يابد. سرانجام اين ياور بزرگ امام (ره) در روز هفتم تيرماه سال 1360 در سن 53 سالگي از ميان خاکيان رخت بربست و ايران اسلامي را داغدار خود نمود. انفجار بمب توسط منافقين کوردل در ساختمان حزب جمهوري اسلامي او و 72 لاله سرخ ايثار و اخلاص را پرپر ساخت

اين جا من يك اعتراضمو به صدا و سيما ميگيرم!! ... اين همه فيلم مقتضح ميزارين ، اين همه براي بزرگسالاني كه زمان انقلاب بوده اند فيلم و سخنراني ميگذارين ولي چرا نمياين به زبان جوان پسند و طوري كه مناسب ديدگاه يك جوان باشد اشخاص بزرگ را معرفي نميكنيد؟؟ داستان هايي واقعي خوانده ام از بهشتي كه واقعا قبول كردنش در وجودم نمي گنجد اما مادر مي گويد واقعيت دارد!!چرا من نبايد اينان را باور داشته باشم؟

اگر از يك جواني كه از دهه60 به اين ور به دنيا آمده بپرسند بهشتي كه بود؟ امام خميني كه بود ؟ مطهري كه بود ؟ آيا مي تواند آن ها را زيبا توصيف كند؟آيا مي تواند در مقابل يك سوالي كه شايد هتك حرمت به آن شخصيت ها باشد جوابگو باشد؟؟؟ فكر نكنم!

درست است كه خود نيز بايد در پي آن باشيم اما امروزه شاهديم بيشتر الهام گيري ها از تلويزيون و برنامه هاي آن است.طرز لباس پوشيدن!حرف زدن و ...آيا شايسته نيست يك درس زيبا را نيز از تلويزيون فراگيريم؟