پيام

♥يک زوج خوشبخت
89/4/1

+ آفتابي امشب از بيت رضا سر مي زند/ کز فروغش طعنه بر خورشيد خاور مي زند / بشکفد در دامن ريحانه زيبا غنچه اي/ کودکي لبخند در دامان مادر مي زند / امشب از ميلاد مسعود جواد ابن الرضا/ شيعيان را پيک شادي حلقه بر در مي زند /

مهسا_ز 89/4/2

ميــــــــــــلاد امام جواد (ع)‏بر همه شما مبارك

قال امام محمد تقى عليه السلام ?تَوَسَّدِ الصَّبْرَ وَ أَعْتَنِقِ الْفَقْرَ وَ ارْفَضِ الشَّهَواتِ وَ خالِفِ الْهَوى وَ اعْلَمْ أَنَّكَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَيْنِ اللّهِ فَانْظُرْ كَيْفَ تَكُونُ.? صبر را بالش كن، و فقر را در آغوش گير، و شهوات را ترك كن، و با هواى نفس مخالفت كن و بدان كه از ديده خدا پنهان نيستى، پس بنگر كه چگونه اى

ابوجعفر محمد بن علي نهمين امام از امامان دوازده گانه شيعيان و يازدهمين معصوم از چهارده معصوم است. مشهورترين لقبهاي آن حضرت جواد (بخشنده) و تقي (پرهيزگار) است. پدرش امام رضا (ع) و مادرش سبيكه يا ريحانه يا دره از مردم نوبي (شمال سودان) است. در سال 195 هـ.ق در مدينه به دنيا آمد و در سال 220 هـ.ق در بغداد وفات يافت. مرقد آن حضرت در كاظمين كنار مرقد امام موسي كاظم (ع) قرار دارد.

امام جواد (ع) در سال 203 هـ.ق پس از شهادت پدرش امام رضا (ع)، در سن هشت سالگي، به امامت رسيد دوران هفده ساله امامت او با حكومت مامون و معتصم، خلفاي عباسي، همزمان بود. هنگامي كه امام رضا (ع) به دعوت مامون از مدينه به توس رفت. اما جواد (ع) كه كودك بود، مانند ديگر افراد خانواده حضرت رضا (ع) در مدينه ماند و در سال 202 هـ.ق براي ديدار پدر به مرو رفت و سپس به مدينه بازگشت.

پس از شهادت امام رضا (ع) مامون به بغداد رفت او كه از كمالات علمي و معنوي امام جواد (ع) آگاه بود ايشان را از مدينه به بغداد دعوت كرد. اما دولتمردان حكومت عباسي و اطرافيان مامون از اين اقدام ناخشنود بودند، به ويژه آنكه مامون تصميم داشت دختر خود، ام الفضل، را به همسري امام جواد (ع) در آورد.

مامون براي آنكه آنها را از مقام علمي و فضل آن حضرت آگاه كند، در بغداد مجلس بحثي، ميان او و دانشمندان بزرگ آن روزگار، ترتيب داد. دراين مجلس، امام به پرسشهاي علما پاسخ گفت و ميزان دانش و هوش وي بر آنان آشكار شد. پس از آن مامون دختر خود را به همسري امام درآورد.

امام جواد (ع) پس از چندي به سفر حج رفت و از آنجا به مدينه بازگشت، و پايان خلافت مامون در آن شهر ساكن بود. پس از مرگ مامون به دستور معتصم عباسي، در سال 220 هـ.ق، به همراه همسرش ام الفضل، به بغداد رفت و بنابر بعضي روايتها به دستور معتصم مسموم شد و به شهادت رسيد

امام جواد (ع) : أَلْمُؤْمِنُ يَحْتاجُ إِلى تَوْفيق مِنَ اللّهِ، وَ واعِظ مِنْ نَفْسِهِ، وَ قَبُول مِمَّنْ يَنْصَحُهُ.: مؤمن نياز دارد به توفيقى از جانب خدا، و به پندگويى از سوى خودش، و به پذيرش از كسى كه او را نصيحت كند.

گشود ديده چو بر اين جهان امام جواد / به روى خلق در مرحمت خداى گشاد/ شكفت تا گل رويش ز بوستان رضا(عليه السلام) / بداد مژده به اهل نياز، پيك مراد/ عيان تجلّى حق شد ز روى اين مولود / جهان پير جوان شد ز شوق اين ميلاد/ نهم امام كه روز دهم ز ماه رجب / ز ديدن رخ او ثامن الحجج شد شاد/

آن شب صداي عشق را مستان شنيدند/ جام الستي را همه سر مي کشيدند/ آن شب شقايق ها همه سرمست بودند/ پروانه ها بر گرد گلها مي پريدند/ آن شب تمام قاصدکها شاپرکها/ رقصان به گرد شمع مستان مي دويدند/ آن شب هزاران غتچه خندان و شيدا/ بر پيکر خود جامه از شادي دريدند/ آن شب لبان غنچه اي زيبا شکفته/

چون اشک شوقي شبنم گلها چکيدند/ آن شب مدينه محفل نور و صفا بود / مستان شبي را اين چنين ديگر نديدند/ آن شب تمام حوريان مشتاق و مسرور/ بهر طواف يار ما صف مي کشيدند/ آن شب به ديدار گل زهرا ز حيرت/ صد يوسف مصري دو دست خود بريدند/

آن شب تمام دلبران وادي حسن/ او را ز جمع دلربايان برگزيدند/ آن شب به جانها نفخه روح القدس بود/ روحي دوباره بر تن عالم دميدند/ آن شب جهان مي خانه عشق رضا شد/ شهد ولايت را همه مستان چشيدند/ آن شب سرور عاشقان ابن الرضا بود / حق هم رضا داد و همه او را خريدند

در اين شب عزيز از همه التماس دعا دارم ...يا علــــــــــي(عليه السلام)

اين روز مبارك را خدمت آقا علي ابن موسي الرضا تبريك عرض ميكنم.آقاجان مقدم جوادت مبارك.

جواد (عليه‌ السلام): القائِمُ هُوَ الَّذِي تُخْفِي عَلىَ ?لنَّاسِ وِلادَتُهُ، وَيَغِيبُ عَنْهُمْ شَخْصُهُ، وَيَحْرمُ عَلَيْهِمْ تَسْمِيَتُهُ، وَهُوَ سَمِيُّ رَسُولِ ?للهِ وَكَنِيُّهُ. قائم [آل محمد (عجّل الله تعالي فرجه)] كسى است كه ولادتش بر مردم پوشيده خواهد بود، خودش غائب مى‌شود، بردن نامش حرام باشد و همنام و هم‌كني? رسول خدا [صلّي الله عليه و آله] است

امام جواد عليه‏السلام مى‏فرمود: ثَلاثٌ يَبْلُغَنَّ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّه‏ِ: كَثْرَةُ الاِْسْتِغْفارِ وَ خَفْضُ الْجانِبِ وَ كَثْرَةُ الصَّدَقَةِ سه چيز بنده را به مقام رضوان الهى مى‏رساند: استغفار زياد، فروتنى با مردم و زياد صدقه دادن.

الإمامُ الجوادُ عليه‏السلام : مُلاقاةُ الإخوانِ نُشْرَةٌ وتَلقيحُ العَقلِ ، وإن كانَ نَزْرا قَليلاً . ملاقات با برادران (دينى) ، هرچند كوتاه ، موجب شكفتن و بارورى عقل مى‏شود

امام محمد تقي عليه السلام فرمود: هر كه خود را به وسيله خداوند بى نياز بداند مردم محتاج او خواهند شد و هر كه تقواى الهى را پيشه خود كند خواه ناخواه، مورد محبّت مردم قرار مى گيرد گرچه مردم خودشان اهل تقوا نباشند

امام جواد (ع) : اعتماد به خدا بهاى هر چيز گران بها است ، و نردبانى به سوى هر بلندايى.

امام جواد(ع) : سه چيز است كه هر كس آن را مراعات كند ، پشميان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت كردن ، 3 - و توكل بر خدا در هنگام تصميم گيري

امام جواد(ع) : اصرار بر گناه آسودگي از مكر خداست ، " و از مكر خدا آسوده نباشد جز مردمي زيانكار " .

امام جواد (ع) : با دلها به سوي خداوند متعال آهنگ نمودن، رساتر از به زحمت انداختن اعضا با اعمال است.

امام جواد(ع): از همراهي و رفاقت با آدم شرور بپرهيز ،زيرا كه او مانند شمشير برهنه است كه ظاهرش نيكو و اثرش زشت است.

امام جواد(ع) : كسى كه راه ورود به كارى را نشناسد، راه برون شدن از آن درمانده اش مى كند

امام جواد (ع) : اسماعيل بن سهل گويد: به خدمت امام جواد نوشتم : "به من چيزي بياموز که هر گاه آنرا بگويم در دنيا و آخرت با شما باشم" حضرت با خط شريف خود که آنرا ميشناختم نوشت: سوره مبارکه "انا انزلناه" را زياد تلاوت کن و دو لب خود را با گفتن استغفار تر کن

ميلاد ابن الرضا عليه السلام بر همگي مباركباد. خدا خيرتون بده سركار مريم خانم، حق مطلب رو در مورد جوادالائمه عليه السلام ادا كردين.

بسم الله.اول از همه بايد بگم كه آقاي جعفري اين ها قسمت تمامي دوستان پيامرساني بود كه آقا امام جواد (ع) خودشون براي دوستان هديه آوردند و بنده وسيله اي بيش نبودم.خداكند كه حق مطلب را درك كنيم...داريم به پايان امروز نزديك ميشيم ، همه جوانيم ميگن امام جواد چون سنشون كم بوده و شهيد شدن حاجت جوون ها را زود ميده تا دير نشده حوائج خود را بخواهيم كه پدرشونم باب الحوائج هستند و روي پسرشون را زمين نميگذارند.

امام جواد (ع) :با فضيلت ترين و ارزشمندترين عبادت ها آن است كه خالص و بدون ريا باشد.// دوستان به خودم و همه شما تاكيد مي كنم اولياء الله راه را نشانمان داده اند فقط اگر عمل كنيم به صراط مستقيم راه پيدا مي كنيم.منتظر نباشيم كسي راه را نشانمان دهد خودمان بايد دست به كار شويم/