پيام

♥يک زوج خوشبخت
88/9/23

+ اروند رود گويمت شهيدانت كو؟/داني چند مادر چشم به راهند؟اروند شهيدانت كو؟/(دوستان اين سه فيد جبهه منو لايك بزنين كه بياد بالا متشكرم فقط تا 6 دي)

آيمان 88/9/28

دانيد كه چند هزار شهيد دارم؟؟شايد آن وقت كه يكي يكي به سمت درياي خدايي رهنمايي مي كردم حساب از دستم در رفته باشد،آري حسابش دستم نيست....منم اروند خروشان كه هم چون فرات كربلا بودم...غرق شرمم حال و گذشته،خدا داند حال و احوالم

خيس از مرور خاطره هاي بهار بود / ابري كه روي صندلي چرخدار بود / ابري كه اين پياده رو او را مچاله كرد/ روزي پناه خستگي اين ديار بود / آن روز ها كه پاي به هر قله مي گذاشت ، / آن روز ها به گرده طوفان سوار بود / حالا به چشم رهگذران يك غريبه است / حالا چنان كتيبه زير غبار بود / بين شلوغي جلوي دكه مكث كرد/ دعوا سر محاكمه شهردار بود / آن سوي ، پشت گاري خود ژست مي گرفت /

(مرد لبو فروش ، سياستمدار بود) / از«جنگ و صلح» نسخه كه پيچيد ادامه داد: / «اصرار بر ادامه جنگ انتحار بود» / اين سو يكي كه جزوه كنكور مي خريد،/ در چشمهاش نفرت از او آشكار بود / مي خواست كه فرار كند از پياده رو / مي خواست و به صندلي خود دچار بود / دستي به چرخ ها زد و سمت غروب رفت / ابري فشرده در صدد انفجار بود / خاموش كرد صاعقه هاي گلوش را / بغضي كه روي صندلي چرخدار بود /

با جزر و مدي هولناک، با دو مسير متفاوت، عمقي وحشتناک، خروشي هميشگي- اروند را رودي وحشي خوانده‌اند بهتر است بگويم اروند رودي وحشي بود، اما اينک بر خلاف ظاهر ناآرام و متلاطمش، دروني رام و مغموم دارد و بي‌تاب است، اروند! آرام باش، آرام! ما نيز داغداريم.

اروند آبي رنگ در ميان دو امتداد سبز جاي گرفته، اين دو خط سبز نخلستان‌هاي اطراف اروند هستند. يکي در خاک ايران و ديگري در خاک عراق (بصره)، چه بسيار وصيت نامه‌ها زير همين درختان نوشته شده است، چه بسيار رازها که پاي همين نخل‌ها دفن شده است، چه بسيار ناله‌ها... .

اي اروند تو تبركي به خون شهيدان، ياد همه شهدا گرامي باد،. اما اي اروند مي داني كه امروز بعضي ها به شهدا توهين مي كنند. بخصوص به شهداي گمنام كه خود از خدا خواسته اند كه گمنام بمانند. مي گويند تكه استخوانهايي را كه هيج جا جاندارند در دانشگاه دفن مي كنند. البته مي دانيم كه اينها دانشجونماهايي بيش نيستند.

http://maryamkhedmaty.parsiblog.com/1257753.htm