سلام
بيچاره پائيز! باورش کنيم رسيده ولو اينکه قدرت زرد کردن برگي را نداشته!
پائيز امسال پير تر از پائيز سالهاي گذشته شده
پائيز ناتوان تري شده که ديگر به راحتي زير خم برگ هاي سبز را نمي گيرد و به راحتي خاکشان نمي کند.
مراعات ناتوانيش را بکنيم و قدومش را مبارک بدانيم و مثل پائيزهاي گذشته با طعم قهوه داغ درکش کنيم.
بوي بارون... مخصوصا وقتي رو خاک تشنه قدم ميذاره... واي..بوي خاک... خيلي قشنگ بود و با لطافت...
و دوستي ها ماندني هستند، حتي با سکوت ....موفق باشيد آرزوي بهترينها رو براتون دارم
وبلاگتون خيلي گرمه! بهتون تبريک مي گم
موفق باشيد...
صداي پاييز را هنوز با عمق وجود نشنيده ام
سلام خيلي قشنگ بود ...