چه انتظار عجيبي!

توبين منتظران هم عزيز من چه غريبي!

عجيبتر آنکه چه آسان نبودنت شده عادت

چه بي خيال نشستيم

نه کوششي نه وفايي

فقط نشسته و گفتيم:

خدا کند که بيايي!