دعایت می کنم، روزی بفهمی/ گرچه دوری از خدا، اما خدایت با تو نزدیک است/
صدای قلبت را دوست میدارم زیرا نوید بودنت در کنارم را دارد !
صدای قلبت را دوست میدارم زیرا هر تپش قلبت مرا به زندگی دلگرم می کند !
صدای قلبت را دوست میدارم زیرا میدانم خداوند است که با هر تپش قلبت با من سخن می گوید !
نگاهت را می ستایم چون در آن لحظه که نگاهم می کنی احساس می کنم خداوند به من نزدیک تر است !
دستانت را می فشارم تا باورم کنی ، تا احساسم کنی ، تا با عمق وجود به عمق چشمانت روم و به تو بگویم :
عزیزم ؛ دوستت دارم
خدا
پیش از اینها فکر می کردم خدا
خانه ای دارد کنار ابرها
مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتی از الماس خشتی از طلا
پایه های برجش از عاج وبلور
بر سر تختی نشسته با غرور
ماه برق کوچکی از تاج او
هر ستاره، پولکی از تاج او
اطلس پیراهن او، آسمان
نقش روی دامن او، کهکشان
رعد وبرق شب، طنین خنده اش
سیل وطوفان، نعره توفنده اش
دکمه ی پیراهن او، آفتا ب
برق تیغ خنجر او ماهتاب
هیچ کس از جای او آگاه نیست
هیچ کس را در حضورش راه نیست
پیش از اینها خاطرم دلگیر بود
از خدا در ذهنم این تصویر بود
آن خدا بی رحم بود و خشمگین
خانه اش در آسمان،دور از زمین
بود، اما در میان ما نبود
مهربان وساده و زیبا نبود
در دل او دوستی جایی نداشت
مهربانی هیچ معنایی نداشت
هر چه می پرسیدم، ازخود، ازخدا
از زمین، از آسمان، از ابرها
زود می گفتند : این کار خداست
پرس وجو از کار او کاری خداست
هرچه می پرسی، جوابش آتش است
آب اگر خوردی، عذابش آتش است
تا ببندی چشم، کورت می کند
تا شدی نزدیک، دورت می کند
کج گشودی دست، سنگت می کند
کج نهادی پای، لنگت می کند
با همین قصه، دلم مشغول بود
خوابهایم، خواب دیو وغول بود
خواب می دیدم که غرق آتشم
در دهان اژدهای سرکشم
در دهان اژدهای خشمگین
بر سرم باران گرز آتشین
محو می شد نعره هایم، بی صدا
در طنین خنده ی خشم خدا ...
نیت من، در نماز و در دعا
ترس بود و وحشت از خشم خدا
هر چه می کردم، همه از ترس بود
مثل از بر کردن یک درس بود
مثل تمرین حساب وهندسه
مثل تنبیه مدیر مدرسه
تلخ، مثل خنده ای بی حوصله
سخت، مثل حل صدها مسئله
مثل تکلیف ریاضی سخت بود
مثل صرف فعل ماضی سخت بود
...
تا که یک شب دست در دست پدر
راه افتادم به قصد یک سفر
در میان راه، در یک روستا
خانه ای دیدم، خوب وآشنا
زود پرسیدم : پدر، اینجا کجاست ؟
گفت، اینجا خانه ی خوب خداست!
گفت : اینجا می شود یک لحضه ماند
گوشه ای خلوت، نمازی ساده خواند
با وضویی، دست و رویی تازه کرد
با دل خود، گفتگویی تازه کرد
گفتمش، پس آن خدای خشمگین
خانه اش اینجاست ؟ اینجا، در زمین ؟
گفت : آری، خانه او بی ریاست
فرشهایش از گلیم و بوریاست
مهربان وساده و بی کینه است
مثل نوری در دل آیینه است
عادت او نیست خشم و دشمنی
نام او نور و نشانش روشنی
خشم، نامی از نشانی های اوست
حالتی از مهربانی های اوست
قهر او از آشتی، شیرین تر است
مثل قهر مهربان مادر است
دوستی را دوست، معنی می دهد
قهر هم با دوست معنی می دهد
هیچ کس با دشمن خود، قهر نیست
قهری او هم نشان دوستی است...
تازه فهمیدم خدایم، این خداست
این خدای مهربان وآشناست
دوستی، از من به من نزدیک تر
از رگ گردن به من نزدیک تر
آن خدای پیش از این را باد برد
نام او را هم دلم از یاد برد
آن خدا مثل خیال و خواب بود
چون حبابی، نقش روی آب بود
می توانم بعد از این، با این خدا
دوست باشم، دوست، پاک وبی ریا
می توان با این خدا پرواز کرد
سفره ی دل را برایش باز کرد
می توان درباره ی گل حرف زد
صاف وساده، مثل بلبل حرف زد
چکه چکه مثل باران راز گفت
با دو قطره، صد هزاران راز گفت
می توان با او صمیمی حرف زد
مثل یاران قدیمی حرف زد
می توان تصنیفی از پرواز خواند
با الفبای سکوت آواز خواند
می توان مثل علفها حرف زد
با زبانی بی الفبا حرف زد
می توان درباره ی هر چیز گفت
می توان شعری خیال انگیز گفت
مثل این شعر روان وآشنا :
"پیش از اینها فکر می کردم خدا ..."
قیصر امین پور
شاید این حرف دل خیلی متفاوت باشه با تمام حرف دل هایی که نوشتم چون شاید به جنبه مذهبیش بیشتر دقت شده !
10 روز از ماه رمضان گذشت ، یعنی 10 روز از میهمانی ما در ماه خدا و به میزبانی خدا
داشتم با خودم فکر می کردم که چقدر خدا برای بنده هاش دست و دلبازی می کنه !
دست و دلبازی از آن جهت که میگه حتی خواب روزه دار هم عبادت برایش محسوب می کنم!
اگر به راستی همه ما با جان و دل معاد و روز قیامتی را قبول داشتیم راضی میشدیم این فرصت های طلایی را یکی یکی از دست بدهیم؟؟!! فرصت هایی که خدا برایمان رقم می زند تا کسب معرفت کنیم در کنار شادی های دنیوی ! واقعا در این ماه مبارک برکت هایی که در خانه تک تک ما میاید چندین برابر شده و ما از کنار این ها راحت عبور می کنیم!
یکی از دوستان آقا مصطفی که واقعا طالب کسب معرفت است ، موضوع چگونگی به خود واقعی رسیدن را مطرح کردن !
خود واقعی را به نظرتون باید چه معنی کنیم؟
خود واقعی جز باطنی است که شاید ما همیشه دلمان می خواسته پنهانش بداریم؟؟ باطنی پاک که جز خدا هیچ کس را طلب نمی کند !
اگر هر انسانی در برخورد با عموم همان کسی بود که در تنهایی و خلوت خودش بود آیا این قدر شناختن خود سخت می شد تا بخواهیم به وسیله خودشناسی زودتر به خدا برسیم ؟
خیلی از آدم ها که شما با آن ها رابطه نزدیکی دارید و از اخلاقیاتش آگاهی دارید ( و یا حتی خودمان ) گاه می بینید در محیط های دیگر خودشان نیستند و تظاهر می کنند که مثلا سخاوتنمندند ؛ همین دورویی ها باعث پنهان شدن باطن هر فرد و دور شدن از خود می شود!
گاهی می شنوید که برای بودن و زندگی کردن با مردم باید این گونه رفتار کرد تا تحویلت بگیرند یا در کل می شود این ضرب المثل: که همرنگ جماعت باید شد ؛ بدون هیچ دلیلی خود را خاموش میکنیم و ظاهری را جلوه می دهیم که واقعا برای خود ما نیست!
در قرآن نیز درس هایی است برای کسانی که نیرنگ بازند ؛ دو رو هستند ؛ هدفشان گمراه کردن مردم است!
و اشکال ما این جاست که هیچ گاه قبول نداریم برای رسیدن به هدف الهی باید خیلی از چیزها را از دست بدهیم تا زندگی جاودانه را به دست بیاوریم!
و اشکال دوم ما که باعث می شود هیچ گاه به فکر این نیافتیم که خودمان باشیم این است که زندگی دنیوی را جاودانه میپنداریم و همیشه از وعده الهی که بر حق است گریزانیم و باور نداریم که می شود لحظه ای دیگر نبود!
(( کوله بارت بر بند.. شاید این چند سحر فرصت آخر باشد که به مقصد برسیم..بشناسیم خدا و بفهمیم که یک عمر چه غافل بودیم.. میشود آسان رفت..میشود کاری کرد که رضا باشد او.... ))
شاید من در حد علم و آگاهی خود تیتر وار جواب این برادر مهربانم را بدهم :
من نه عالم مذهبی هستم , نه دانشجوی الهیات و فقه و فلسفه
یک انسانم مثل همه ! و هر انسانی خداجوست و خدا را به راحتی می تواند در درونش بیابد اگر واقعا خودش باشد ( البته من نمیگم ؛من خودمم، نهههههههه)
چگونگی رسیدن به خود این است از نگاه من : 1- با خودمان رو راست باشیم ! چند رنگ بودن را و ظاهرسازی را کنار بگذاریم حتی اگر به ضررمان باشد.2- قبول داشته باشیم زندگی در دنیا روزی تمام می شود و برای آخرتمان قدم برداریم ( اگر ازدواج میکنیم برای خدا باشد , اگر کاری را برای کسی می کنیم برای خدا باشد ) به فکر این دنیا باشیم البته به هدف ساختن آخرتمان! 3- هر از چندگاهی با خودمان خلوت کنیم ، با درونمان حرف بزنیم ، با خدا نجوا کنیم ( مطمئن باشید کسی به شما دیوانه یا مجنون نمی گوید چون در آن هنگام جز خود و خدا کسی نیست )!
اسلام دین کاملی ست ؛ راحت از کنارش عبور نکنیم ؛ اگر در اسلام به دنبال مطلبی باشید مطمئنا آن را میابیم!
هیچ گاه مگذارید زمان به شما مسلط شود ، شیطان را دست کم مگیرید ! به قول یک استادی که می فرمودند : زمانی بت ها سنگ بودند و حال بت ها انسان هایی شده اند که به خاطر منافع یا علاقه شدید جای خدا را در ذهن ها گرفته اند !
درست است هر کس عزت و احترام دارد اما نه به حدی که ما را از خدایی بودن به دور کند ! به یاد بیاوریم زمان خیلی درس عبرت ها به ما داده فقط باید چشم و گوشمان را باز کنیم ! نگذاریم ما را به نام اسلام از صراط مستقیم دور کنند!
بیاییم جزء دسته ای نباشیم که اسلام آورده اند ؛ بیایید جزء ایمان آورندگان مسلمان باشیم.
راستی وفات حضرت خدیجه را به تمام مسلمانان تسلیت عرض می کنم اما به یاد داشته باشید یادآوری این روزها نه فقط برای تکریم این بزرگان است بلکه درس آموزی از شخصیت آن ها نیز هست.
خدیجه همان کسی بود که به حق خود را شناخته بود و مسیر خدایی را یافته بود و الله نیز به واسطه محمد(ص) او را هدایت کرد و نور حق را به او نمایان ساخت.این است پاداش متقین و پرهیزگاران.
در این روزها سعی کنیم بیشتر مطالعه داشته باشیم در زمینه کسب معرفت ائمه و نزدیکانشان.
التماس دعا
یا علی
بسم الله الرحمن الرحیم
در این چند روزی که از ماه مبارک رمضان گذشته ، به طور شوخی یا جدی از خیلی ها شنیدیم که مثلا:
خدا راضیه ما این همه سختی را تحمل کنیم؟
برا چی باید روزه بگیریم مگه زوره ؟؟
و خیلی از این عبارت ها و جملات که شما در طول روزهای ماه رمضان خیلی به آن بر می خورید.
و من هر بار که با این جملات روبه رو می شوم در فکر فرو میروم که واقعا حکمت روزه گرفتن ما چیست؟ برای چه از صبح تا هنگام غروب باید به جسم سختی تشنگی و گرسنگی بدهیم؟ آیا در این وسط فقط ما به فکر جسم خود هستیم یا قسمت اصلی وجودیمان (روح) را نیز درنظر میگیریم؟
11 ماه ما به بدنمان از صبح تا شب آب و مواد غذایی میرسانیم ، و جسم را تامین می کنیم ولی دیدم که یک بار نیز شاید یادی از خدا نکنیم که بدن نحیفمان را سیر کرده ، قدرت نوشیدن و خوردن به ما داده ، سلامتی داده که بتوانیم راحت از نظر جسمی زندگی کنیم .
حال وقتی یک ماه ماه رمضان از راه میرسد از چند روز قبل استرس نخوردن و سختی تن را پیدا می کنیم ، با ورود به ماه مبارک تشنگی و گشنگیمان را به رخ خدا میکشیم با این که یک بار نیز نشده از خودمان سوال کنیم : آیا فقط ما از جسمی تشکیل شدیم که با آب و غذا سیر می شود؟ آیا درون ما از روح الهی دمیده نشده است؟ آیا روح تشنه وجود خدا نیست؟
11 ماه جسم را سیر کردیم و روح را عطشناک و گرسنه نگه داشتیم ( خودتان قضاوت کنید این گونه هست یا نه !) و حال خداوند فقط یک ماه گفته جسم را تشنه و گشنه رها کنید و کمی به روح خود توجه داشته باشید...
در مقابل این حرف همه می گویند چه جبری در کار است؟
و در جواب : جبری در کار نیست فقط اطاعت از خدایی است که تو را خلق کرده و عالم به دست اوست و تو از حکمت های آن بی خبری......
ما یاد گرفتیم فقط از هر کار عالم ایراد بگیریم و اعتراض کنیم ، هیچ وقت سعیمان بر این نبوده که از حکمت و تدبیری که در آن نهفته است سر در بیاوریم که حقا تمام اتفاقات عالم بر همین امر است ، امر تدبیر ، امر تفکر ، یافتن حکمت های الهی که بارها در قرآن به این موارد اشاره شده !
ماه رمضان که از راه میرسد ، خدا را شکر هر چند که به ظاهر است اما جلسات ختم قرآن که راه میافتد یک شادی در درونم ایجاد می شود چون انسان تا راهی که برایش روشن نشده را سعی میکند خاموش نگه دارد و در این ماه عزیز نور قرآن راهی زیبا را روشن می کند و همه می توانند عبور کنند به شرط تدبیر در آیات و راه و روش الهی ولی گاه متاسفانه دیده می شود فقط روخوانی قرآن است و اندیشه ای در آیات نیست که ان شاالله که باشد !
همان روخوانی قرآن را هم اگر دل بهش بدهیم ؛ می بینیم چه آرامشی می یابیم ، یک آرامش الهی ، یک آرامش روحانی ، فقط باید درکش کنیم مثل همان گشنگی و تشنگی جسم که این قدر به آن توجه داریم !
خیلی حرف دارم بزنم ! دوست ندارم حالت شاخه ای به هر موضوع بپردازم !
فقط حرف دل آخر : در این ماه بیاییم کمتر به ظواهر دنیا که خوردن و آشامیدن هم جزء آن است دقت کنیم ، کمی روح را ارتقاء دهیم! به اطراف بیشتر دقت کنیم ، خدا را در درونمان بیابیم ! اگر قرآن می خوانیم به ترجمه و تفسیرش نیز دقت کنیم ، گاه می بینید خودمان نیز می توانیم برداشت های زیبایی از آیات الهی داشته باشیم ، اگر تدبیر و تفکر داشته باشیم می بینیم، هر آیه قرآن درسی برای زندگی است !
گاه آزمون الهی بر زیبایی هاست ، بیاییم این زیبایی ها را اول از خدا بدانیم !
چند عکسی را در زیر این متن قرار میدهم ، دوست دارم کمی تفکر کنیم و با خود بیاندیشیم :آیا درست است کسی که خالق این همه زیبایی است ، اوامرش اطاعت نشود و به درستی عبادتش نکنیم؟ ما این خدای را (الله) که قادر مطلق است ، چقدر شکرش می کنیم ؟ بیایید باور کنیم یک لحظه پلک زدنمان نیز جای شکر دارد ! سری به بیمارستان ها بزنین ( شکر سلامتی واجب می شود) ... سری به مناطقی بزنین که امنیتی برای زندگی سالم داشتن ندارند ( شکر امنیت داشتن واجب می شود ).... کسانی را بنگرید که از نعمت زیبایی برخوردار نیستند ( شکر زیبایی که خدا داده واجب می شود ) و خیلی موارد دیگر...
نظراتتون را درباره عکس ها و تدبیری که در آن ها داشته اید را با جان و دل می خوانم ، فقط لطفا کمکم کنین تا بدانم شما چه تفکری در آن ها داشته اید !
اینان مخلوقات خدای ماست ..خدایی که در طول روز صبح و ظهر و عصر و مغرب و وقت عشاء در مقابلش زانو میزنی
آری خدای ما خالق زیبایی هاست و باطن ما را نیز زیبا آفریده !بیایید زیبایی درونمان را با یاد و ذکر خدا زیبا نگه داریم.
شکر ای خدا ...شکرت که با تمام این همه مخلوق زیبا باز من انسان را اشرف مخلوقات نامیدی
التماس دعا
یا علی
بسم الله الرحمن الرحیم ظهر جمعه است و در عالم تنهایی خود به یاد عزیزانی افتادم که الان کنارمون نیستند عزیزانی که نقش موثری در شکل گیری شخصیتمان داشته اند... عزیزانی که شهید خوانده میشوند که حقا شهیدند و شهید زنده است. دایی حسین که هیچ وقت ندیدمش اما او بود که همیشه کنارم بود و راهنمایی ام می کرد دلم برایش تنگ شده ، چند وقتی می شود با دایی خلوت نکردم و حرف دلم را با او نزدم! آخرین بار که صمیمانه و دو تایی حرف زدیم یادم میاد درباره انتخاب همسرم بود و از او کمک خواستم ، به حق یاریم کرد و آرامش عجیبی را به من میداد زمانی که همه دلسردم میکردند ! از او آموختم ؛ توکل بر خدا داشته باشم و در هر لحظه از زندگی به خدا اعتماد داشته باشم و برای تک تک ضربان قلبم ، هر نفسی که می آید و می رود شکر نعمت کنم! از او آموختم ؛ انسان هر چه از نظر مادی بالا باشد و اخلاق نداشته باشد یعنی هیچ ندارد! از او آموختم ؛ در هر کاری صبر پیشه کنم و هرچه که فکر میکنم بوی خدا می دهد دست رد بر آن نزنم .....( دوست دایی تعریف می کرد : به حسین گفتم تو که میدونی عملیات لو رفته چرا دیگه میری؟ دایی حسین میگه : امر ، امر خدا و رهبر است باید اطاعت کرد ) از او آموختم ؛ خود را بشناسم و سعی نکنم خود را در دیگران بیابم که هر کس شخصیت و وجود خودش را دارد ! به من آموخت با خودشناسی می شود خدا را یافت. آری از دایی حسین آموخته های زیادی دارم اما این بار می خواهم از کسی بگویم که ایشان را هم ندیدم البته این بار نه به خاطر شرایط سنی بلکه به خاطر آشنایی نداشتن ! استاد حسن شویدیان کسی که در جلسه خواستگاری با نامش آشنا شدم و هنوزم میدانم با نامشان فقط آشنایم نه با شخصیت زیبایشان اما هنوز باورم نمیشه که چقدر احساس نزدیکی با ایشان می کنم انگار چندین سال است از نزدیک میشناسمشان این بار این استاد عزیز شخصیت ساز همسرم بوده ! هر وقت نگاه به عکسشان میکنم انگار همان رابطه ای که با دایی عزیزم دارم با ایشان نیز دارم! شاید اولش باورم نمیشد یک شخصیت علمی و عرفانی با جوانان رابطه ای زیبا برقرار کند در این زمانه خیلی مهم است که جوانان مرید یک شخصیت باشند و به طبع ، جوانان فقط شخصیت هایی که بدون هیچ ریا و دورنگی باشد می پذیرند و کسانی که غلو می کنند و پاکی در حرف هایشان نیست را قبول ندارند! شیخ حسن ! حضورتان را در تک تک لحظات زندگی مشترکمان حس میکنم ! از همان آغاز با ما بودید و شاید ضامن مصطفی شدید که چون همان هنگام ورود به خانه ما با نام شما شناخته شد و خوشحالم که او استادی به این خوبی و ماهری داشته است... احساس قلبی من در این هنگام ، در این روز ، این است : افسوس که ندیدمتان ، افسوس که از نزدیک ملاقاتتان نکردم ! سعادتی بود برایم اگر روز عقدمان حضور داشتید با این که حضور معنویتان را با تمام وجود احساس کردم! دلم می خواست که کلامی از کلامتان را پدرانه در زندگیمان به کار بریم ولی حیف که ما این سعادت را از دست داده ایم! امروز فقط می خواستم حرف دل را با شما آشنا کنم ! شهیدی زنده در قلب همه هم چون دایی شهیدم هم چون دایی شهیدم دوستتان دارم و به همان اندازه احساس نزدیکی با شما میکنم! شیخ حسن ! استاد ! ما را در زندگی راهنمایی کنید که چون ما معتقدیم و از ته دل باور داریم شهدا زنده اند و خدا توفیق داده که رابطه نزدیکی با شهدا داشته باشیم ، ما را شفیع باشید. درماتم تو شهر صمیمانه گریست / بر غربتت آسمان غریبانه گریست (سید علیرضا شفیعی مطهر )
درسو گ شو یدیان ،گل پرپر ما / نه دیده آشنا ، که بیگانه گریست
مصطفی جان ! ببخشید بدون اجازه تو درباره استاد نوشتم اما در این روز جمعه یک لحظه با عکسش نجوا کردم و دلم گرفت از این که ایشان حضور ندارند تا مرا به ایشان معرفی کنی! شاید قبل از هر کسی باید مرا نزد ایشان می بردی تا تقدیر کنم از این بزرگ مرد تاریخ زندگیت ! از تو می خواهم فراموش نکنی کلامش را ، صدایش را ، چهره پاکشان را تو شانش این را داشتی که حضورشان را درک کنی و این مدال افتخاری برای توست ولی من ! ولی من هر وقت رسیده ام دیر رسیدم! وقتی فقط جای خالی اینان است! این هم لیاقت من است! التماس دعا یا علی
عشق حقیقی
همسرم با صدای بلند گفت :
تا کی می خوای سرتو توی اون روزنامه فرو کنی؟
میشه بیای و به دخترجونت بگی غذاشو بخوره؟
شوهر روزنامه رو به کناری انداخت و بسوی آنها رفت
تنها دخترم آوا، بنظر وحشت زده می آمد
اشک در چشمهایش پر شده بود
ظرفی پر از شیربرنج در مقابلش قرار داشت
آوا دختری زیبا، و برای سن خود بسیار باهوش بود
گلویم رو صاف کردم و ظرف را برداشتم و گفتم
آوا، عزیزم، چرا چند تا قاشق گنده نمی خوری؟
فقط بخاطر بابا عزیزم
آوا کمی نرمش نشان داد و با پشت دست اشکهایش را پاک کرد و گفت
باشه بابا، می خورم، نه فقط چند قاشق، همه شو می خوردم
ولی شما باید... آوا مکث کرد
بابا، اگر من تمام این شیر برنج رو بخورم، هرچی خواستم بهم میدی؟
دست کوچک دخترم رو که بطرف من دراز شده بود گرفتم و گفتم، قول میدم. بعد باهاش دست دادم و تعهد کردم
ناگهان مضطرب شدم
گفتم، آوا، عزیزم، نباید برای خریدن کامپیوتر یا یک چیز گران قیمت اصرار کنی
بابا از اینجور پولها نداره. باشه؟
نه بابا. من هیچ چیز گران قیمتی نمی خوام
و با حالتی دردناک تمام شیربرنج رو فرو داد
در سکوت از دست همسرم و مادرم که بچه رو وادار به خوردن چیزی که دوست نداشت کرده بودن عصبانی بودم
وقتی غذا تمام شد آوا نزد من آمد، انتظار در چشمانش موج میزد
همه ما به او توجه کرده بودیم
آوا گفت، بابا، من می خوام سرمو تیغ بندازم، همین یکشنبه
تقاضای او همین بود
همسرم جیغ زد و گفت، وحشتناکه. یک دختر بچه سرشو تیغ بندازه؟
غیرممکنه! نه در خانواده ما
و مادرم با صدای گوشخراشش گفت، فرهنگ ما با این برنامه های تلویزیونی داره کاملا نابود میشه
گفتم، آوا، عزیزم، چرا یک چیز دیگه نمی خوای؟
ما از دیدن سر تیغ خورده تو غمگین می شیم
خواهش می کنم، عزیزم، چرا سعی نمی کنی احساس ما رو بفهمی؟
سعی کردم از او خواهش کنم
آوا گفت، بابا، دیدی که خوردن اون شیربرنج چقدر برای من سخت بود
آوا اشک می ریخت
و شما بمن قول دادی تا هرچی می خوام بهم بدی
حالا می خوای بزنی زیر قولت
حالا نوبت من بود تا خودم رو نشون بدم
گفتم، مرده و قولش
مادر و همسرم با هم فریاد زدن که، مگر دیوانه شدی؟
نه. اگر به قولی که می دیم عمل نکنیم اون هیچوقت یاد نمی گیره به حرف خودش احترام بذاره
آوا، آرزوی تو برآورده میشه
آوا با سر تراشیده شده صورتی گرد و چشمهای درشت زیبائی پیدا کرده بود
صبح روز دوشنبه آوا رو به مدرسه بردم
دیدن دختر من با موی تراشیده در میون بقیه شاگردها تماشائی بود
آوا بسوی من برگشت و برایم دست تکان داد
من هم دستی تکان دادم و لبخند زدم
در همین لحظه پسری از یک اتومبیل بیرون آمد و با صدای بلند آوا را صدا کرد و گفت
آوا، صبر کن تا من بیام
چیزی که باعث حیرت من شد دیدن سر بدون موی آن پسر بود
با خودم فکر کردم، پس موضوع اینه
خانمی که از آن اتومبیل بیرون آمده بود بدون آنکه خودش رو معرفی کنه گفت
دختر شما، آوا، واقعا فوق العاده ست
و در ادامه گفت، پسری که داره با دختر شما میره پسر منه
اون سرطان خون داره
زن مکث کرد تا صدای هق هق خودش رو خفه کنه
در تمام ماه گذشته هریش نتونست به مدرسه بیاد
بر اثر عوارض جانبی شیمی درمانی تمام موهاشو از دست داده
نمی خواست به مدرسه برگرده آخه می ترسید هم کلاسی هاش بدون اینکه قصدی داشته باشن مسخره ش کنن
آوا هفته پیش اون رو دید و بهش قول داد که ترتیب مسئله اذیت کردن بچه ها رو بده
اما، حتی فکرشو هم نمی کردم که اون موهای زیباشو فدای پسر من کنه
آقا، شما و همسرتون از بنده های محبوب خداوند هستین که دختری با چنین روح بزرگی دارین
سر جام خشک شده بودم و شروع کردم به گریستن
فرشته کوچولوی من، تو بمن درس دادی که فهمیدم عشق حقیقی یعنی چی
خوشبخت ترین مردم در روی این کره خاکی کسانی نیستن که آنجور که می خوان زندگی می کنن
آنها کسانی هستن که خواسته های خودشون رو بخاطر کسانی که دوستشون دارن تغییر میدن
به این مسئله فکر کنین
بسم الله الرحمن الرحیم
یک هفته از آغاز زندگی مشترکمان گذشت و هم چون نسیم صبحگاهی خوشبو این قسمت از عمرمان نیز عبور کرد.
برای با هم بودن ترانه عشق و دوستی را سرودیم و حلقه های مودت را در قلب خود به وجود آوردیم.
آهنگ ربنا شد آغازگر هفته ای جدید از زندگیمان و ما اولین پنج شنبه زندگیمان را با ماهی زیبا از ماه های خداوندی آغاز میکنیم.
ماه رمضان , ماهی که نمایانگر خدا در قلب و یادهاست , ماهی پر از عطوفت و مهربانی خداوندی
امسال ماه رمضان با وجود مصطفی طعم دیگری دارد , دینمان را کامل کردیم و این تفاوت بزرگی است که ماه رمضان امسال با سال قبل دارد.
رمضان امسال شاید نسبت به سال پیش بتوان گناه چشم و گوش و زبان کم تری داشت و این یعنی طی کردن مسیر الهی , اموری که خداوند از ما خواسته است
بیان احساس در این واژه ها نمی گنجد ولی امروز که روز اول ماه رمضان است درکی از این ماه داشته ام که در هیچ سالی نداشتم
سحر امسال را در کنار مصطفی با آرامشی که هیچ گاه نداشتم گذراندم و دعای ورود به ماه رمضان امام سجاد (ع) را امسال در کنار او خواندم , دعایی که سراسر عشق و بندگی به خداوند است.باشد که ما نیز بندگی که لایق خداوند است کنیم.
قدر این ماه را نیز میدانم که باید داشته باشم که چون ماه رجب و شعبان گذر میکند و نمیدانم سال دیگر قسمت می شود رمضانی ببینیم یا نه!!
حال و هوای رمضان امسال خیلی متفاوت است...انگار به خدا خیلی نزدیک شده ام !
خداوندا ! این بنده حقیر درگاهت را دریاب و هیچ گاه مرا از درگاهت مران که جز درگاه تو هیچ کجای دیگر را ندارم که به آن پناه برم
خداوندا ! وجودم را سراسر عشق خود کن که هیچ محبت و عشقی زیباتر از عشق تو نیست و من فقط می توانم از عشق تو به دیگران بخشم وگرنه تهی از بخشش دوست داشتنم.
خداوندا ! آن قدر قدرت به این جسم نحیف و ضعیف ده تا بتواند تحمل بندگی در این ماه را داشته باشد و کاری کن که فقط به جسم سختی ندهم و در این راه روح خود را نیز پاک منزه گردانم و توانایش سازم
خداوندا ! سپاس از این همه لطف , از این سلامتی و امنیتی که به من و همسرم بخشیدی تا بتوانیم ماهی را در درگاهت بندگی کنیم!
مصطفی جان !
نامت به معنای برگزیده است و تو برگزیده شدی از جانب خدا برای من و خوشحالم که حق انتخاب را به خدا واگذاردم.
دوست دارم خدایی بنگرمت , نگاهی که لیاقت چشمان زیبایت را داشته باشد...در قلب من جای داری عزیزم...
امیدوارم ماه رمضان را در کنار هم بندگی خدایی را کنیم که ما را به هم رسانید و هیچ ناشکری نکنیم و از این که سالمیم تا این ماه را روزه بگیریم قدر دان خداوند باشیم.
التماس دعا
یا علی
به نام آرامش دهنده قلب ها
سلامی به گرمای قلب عاشقان به تمامی شما عزیزان
دلم می خواهد اول از همه شعری را تقدیم به همسر مهربانم کنم که روز به روز خدا را شکر بر عشقمان افزوده می شود.
این بوی روح پرور از آن خوی دلبرست
وین آب زندگانی از آن حوض کوثرست
ای باد بوستان مگرت نافه در میان
وی مرغ آشنا مگرت نامه در پرست
بوی بهشت می‌گذرد یا نسیم دوست
یا کاروان صبح که گیتی منورست
این قاصد از کدام زمینست مشک بوی
وین نامه در چه داشت که عنوان معطرست
بر راه باد عود در آتش نهاده‌اند
یا خود در آن زمین که تویی خاک عنبرست
بازآ و حلقه بر در رندان شوق زن
کاصحاب را دو دیده چو مسمار بر درست
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار
چون گوش روزه دار بر الله اکبرست
دانی که چون همی‌گذرانیم روزگار
روزی که بی تو می‌گذرد روز محشرست
گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم
هر روز عشق بیشتر و صبر کمترست
صورت ز چشم غایب و اخلاق در نظر
دیدار در حجاب و معانی برابرست
در نامه نیز چند بگنجد حدیث عشق
کوته کنیم که قصه ما کار دفترست
همچون درخت بادیه سعدی به برق شوق
سوزان و میوه سخنش همچنان ترست
آری خوشست وقت حریفان به بوی عود
وز سوز غافلند که در جان مجمرست
دلبران هر آن کس که گوید از راه سنت خواستگاری عشقی که باید به وجود نمیاید اشتباه می گوید ،زیباترین عشق ها از همین راه در دل ها ایجاد می شود ، عشقی پاک و خدایی البته اگر انتخابی درست و بدون احساسات داشته باشید
وقتی نمی دانی خدا برایت چه چیز رقم می زند و در تب و تاب وصالی
آن هنگام که خطبه عقد جاری می شود ، آرامشش قابل وصف نیست ، حضور خدا را ، عشق خدا را همواره در دلت احساس می کنی
قبل از جاری شدن خطبه عقد باورت نمی شود یک بله گفتن چه تاثیری بر قلب و جان دارد ولی با یک بله گفتن واقعا از جان احساس می کنی نصف دینت که همان آرامش الهی و عشق الهی است کامل می شود.
این همان لطف و رحمت الهی است که نصیب دل های عاشق و خداجو می شود.
در آن لحظه زمین را جایگاه خود نمی دانی و واقعا اگر بخواهم حس را بیان کنم باید گفت در آن وقت احساس می کنی که خدا از رگ گردن نیز به انسان نزدیک تر است.
وااااااااااااااااااااااای خدا میدونه چقدر حرف دل هست که دلم می خواد براتون بزنم، شاید اگر آدم هایی که ازدواج می کنن کمی از این احساس های معنوی را بیان کنند بقیه که به سن ازدواج رسیدند و به خاطر حرف هایی که مردم در این باره می زنند از ازدواج می ترسند ترغیب به این امر مبارک شوند.
هیچ چیز بدون سختی نیست و همه می دانیم پس از هر سختی ، آسانی است ، ازدواج نیز همین است فقط با یک تفاوت زیبا که در زندگی دو نفره ، شما و همسرتون همراه و پشتیبان هم هستین و غم و شادیتون برای همدیگر هست ولی در زندگی مجردی این چنین نیست ، دوستان ، خویشاوندان گاهی انسان را ترک می کنند و غم درونی را حس نمی کنند ولی یک همراه خوب همیشه همراه است در سختی یا آسانی!!
با خنده تو دلشاد و با غم و دل گرفتگی تو دل گرفته می شود و در این بین نیز فقط شریک زندگی توست که می تواند در شادی، تو را همراهی کند و در دل گرفتگی ها ، دلشادت کند و با نشان دادن احساسش و حرف زدن آرامشی عجیب را به تو برگرداند!
برای سالم ماندن و پاک بودن در این زمانه باید از راه های الهی پیش رفت...
آخرهای ماه شعبان رسیده و کم کم داریم به ماه مبارک رمضان نزدیک می شویم ، شاید امسال به دلیل گرما کمی روزه گرفتن سخت و دشوار باشد ولی اگر هدف از روزه داری را بهش برسیم ، برایمان آسان می شود...
چه زود ماه رجب و شعبان تمام گشت!
پی نوشت : خدا را از یاد مبرید
التماس دعا داریم
یا علی (ع)
بسم الله الرحمن الرحیم
.jpg)
آغاز می کنم با نام الله که زیباترین نام هاست
به نام آن که عشق را قرار داد و دوست داشتن را در قلب ها نهاد
به نام آن که سنت زیبای ازدواج را توسط پیامبرش به مردم الهام کرد تا معنای واقعی عشق را درک کنیم
روزگاری نو را آغاز کردیم در روزی خوب، باشد که تا به آخر خوب و خوش در کنار هم باشیم و فراز و نشیب های زندگی را با هم بپیماییم
آری حال با دو بال چه زیبا می شود بال گشود و عاشقانه در آسمان امن الهی پرواز کرد
خداوندا شکر و سپاس از این نعمت خوب که نصیبم کردی تا برای اولین و آخرین بار عاشق کسی شوم که عاشقانه تو را دوست میدارد
شکر و سپاس مخصوص تو که همراهمان بودی و دستمان را گرفتی و در دست هم قرار دادی
نمیدانم در مقابل این لطف الهی حرفی دیگر جز شکر و سپاس هست بزنم یا نه ولی این وبلاگ حرف دل هست و باید کمی از حرف دل را زد
عشق زیبا می شود به شرط سنت ، یه شرط خدایی بودنش
آن وقت که کنار شریک زندگیت نشسته ای و قرار است عهد و پیمانت را که آسمانی است در زمین نیز ثبت کنی ، بهترین لحظه عمرم بود
و زیباتر این که با توکل بر خدا آغاز کردیم و مسیر و آزمون سختی را پس دادیم و خداوند به ما ثابت کرد وصال ها زمانی زیباتر می شود که توکل و اعتماد بر خدا در آن باشد
واقعا نمیدانم احساس را چگونه بیان کنم ولی میدانم همسر خوبم نیز این مطلب را خواهد خواند و حرفم را تصدیق خواهد کرد و این حرف دلی است که شریکی خوب دارد.
از همین جا عشق الهی که خداوند در قلبم نهاده را تقدیم همسر خوبم می کنم و به او می گویم :
دوستت دارم
امیدوارم همیشه همراه خوبی برای هم باشیم و حرف هامون بوی خدا داشته باشد و تصمیماتمون الهی باشد
خداوندا شکرت!
بسم الله الرحمن الرحیم
زندگی برک سپیدیست .. ما سیاهش می کنیم .. گاه باخط خوش و گاه طرح قشنگ .. گاهی اما خط خطی اش میکنیم
********************************************
عسل ذکر خدا بر لب خود میبارم .. اشک ،اشک امید .. شعر، شعر خورشید .. و به درگاه خدا ره سپارم.. نه به بال پرواز .. که به امواج عظیم تسبیح .. ذکر یارب یارب
********************************************
بین دست هایمان فاصله .. بین خانه هامان پرچین .. و بین قلبهایمان پرتگاه... آن سوی پرچین دستی است که می توان فشرد.. این سوی پرچین قلبی است که می توان بخشید.... پرتگاه را اگر نمی توان پر کرد.. بر آن پلی می توان ساخت ...
********************************************
خدا همانیست که ما میخواهیم ، کاش ماهم همانی بودیم که خدا میخواست، کاش!
********************************************
عبادت بعضی از ما مانند شیطنت بچه هایی است که در می زنند و فرار می کنند!
*****************************************
این جملات را یکی از وبلاگ نویسان محترم در جایی نوشته بودند و من از آن استفاده کردم ، برای سپاس از این دوست عزیز از وبلاگش دیدن کنید.
http://khorjineeshgh.parsiblog.com/
و این هم جمله ای که در گوشه ای از وبلاگشون گذاشته اند :
مرا اینگونه نگاه نکن دل من پر از سکوت است . سکوتی که اگر نمایان شود عالمی را به آتش می کشد . در پس پوسته ی حرفهای من سکوتی پر معنا نهفته است .صدها جلد کتاب یک دقیقه آن است و در تاکستان ابدیت یک شاخه انگور دارد شرابی که از آن افشرده ام دنیایی را مست میکند و دیگری را می کشد ... مرا رها مکن ...
تا مدتی نامعلوم نخواهم بود ، امیدوارم اگر خوبی و بدی از مطالبم دیدین بنده را ببخشین
عید نمیه شعبان را به همتون تبریک میگم ، امیدوارم سال دیگر با وجود آقا این روز را جشن بگیریم که این کار فقط با تذهیب نفس ممکن است.
آقا برای وجود پاک انسان ها میاید نه این که برای اصلاح انسان های خطاکار پس این ذهنیت باید اصلاح شود که اگر دنیا پر از ظلم و بیداد شود آقا میاید.
جایی خواندم دوستداران مهدی(عج) حزب الله هستند ، خدا کند که حزب خوبی برای خدا باشیم و به ظاهر مهدوی نباشیم.
امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) همین الان هم هستند فقط به خاطر حجاب ها که دور قلبمان کشیده ایم حضور را به ظهور متبرک نمی کنند.
دوست داشتنمان را ان شاالله با عمل به آقا ثابت کنیم.
هر کس به جمکران قدم گذاشت ، بداند شاید هر قدمش جای قدوم مبارک آقا باشد.
و هر کس نمی تواند به جمکران بیاید از راه دور زیارت کند و بداند که امام زمان (عج) در تمامی عالم حضور دارند و با هر لبیک به سمت شما می شتابد فقط کافی است میزبان خوبی باشید.
التماس دعا
یا علی(ع)
