ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

معیار واقعی بودن تصمیم، آن است که دست به عمل بزنیم. آنتونی رابینز

اجازه نده ترس تو را فلج سازد. مارک فیشر

افرادی که از ریسک کردن میترسند، به جایی نمیرسند. مارک فیشر

نشاط، آزادی مطلق است. تو حرکت به بالا را آغاز میکنی؛ نشاط به تو بال می دهد تا با آن پرواز کنی. اشو

منشا همه بیماریها در فکر است. ژوزف مورفی

رحمت خداوند ممکن است تاخیر داشته باشد اما حتمی است. آنتونی رابینز

چنانچه نیک اندیش باشید خیر و خوشی به دنبالش خواهد آمد. ژوزف مورفی

افراد موفق هیچ وقت اجازه نمیدهند که شرایط آزارشان دهد. مارک فیشر

افرادی که زمان را در انتظار شرایط عالی از دست میدهند هرگز موفق نمیشوند. مارک فیشر

اعمال ثابت ما سرنوشت ما را تعیین میکند. آنتونی رابیتز

تولد و مرگ اجتناب ناپذیرند، فاصله این دو را زندگی کنیم. سانتابان

هنگامی که تخیلات و منطق در ضدیت با هم قرار بگیرند، تخیلات پیروز میشوند. مارک فیشر

وقتی که هدف روشنی داشته باشیم احساس روشنی به ما دست میدهد. آنتونی رابینز

ترس را از خود بران و با خود بگو من با نیروی شعور خود قدرت انجام هر کاری را دارم. ژوزف مورفی

هر واقعه ای در آغاز به صورت رویا است. کارل سندبرگ

هر کس از قدرت انتخاب برخوردار است پس سلامتی و شادی را انتخاب کند. ژوزف مورفی

قانون زندگی، قانون باور است. ژوزف مورفی

اعتقادات ما اعمال افکار و احساسات ما را شکل میدهد. آنتونی رابینز

با هر تصمیمی تغییری تازه در زندگی آغاز میکنید. آنتونی رابینز

برای شروع باید باور داشته باشی که میتوانی، سپس با اشتیاق شروع کنی. مارک فیشر

اگر نمیدانی به کجا میروی به هیچ کجا نخواهی رسید. مارک فیشر

سعی نکنیم بهتر یا بدتر از دیگران باشیم، بکوشیم نسبت به خودمان بهترین باشیم. مارکوس گداویر

 نظر یادتون نره دوستای خوب ومهربونم

 تفاوت "عشق" و "دوست داشتن"

عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی. اما دوست داشتن پیوندی است خودآگاه و از روی بصیرت روشن و زلال.

عشق طوفانی و متلاطم و بوقلمون صفت است. اما دوست داشتن آرام و استوار و پروقار است و سرشار از نجابت.

عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و هر چه از غریزه سر می زند بی ارزش است و دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هر جا که یک روح ارتفاع دارد، دوست داشتن نیز همگام با آن اوج می گیرد.

عشق در اغلب دلها، در شکلها و در رنگهای تقریبا مشابهی، متجلی می شود و دارای صفات و حالات و مظاهر مشترکی است، اما دوست داشتن در هر روحی جلوه ای خاص خویش را دارد.

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست و گذر فصلها و عبور سالها بر آن اثر می گذارد، اما دوست داشتن در ورای سن و زمان زندگی میکند و بر آشیانه بلندش، روز و روزگار را دستی نیست ... دوست داشتن چنان در روح غرق است و گیج و جذب زیباییهای روح که زیباییهای محسوس را به گونه ای دیگر می بیند.

عشق با دوری و نزدیکی در نوسان است. اگر دوری به طول انجامد ضعیف می شود، اگر تمام دوام یابد به ابتذال می کشد و تنها با بیم و امید و تزلزل و اضطراب و "دیدار و پرهیز" زنده و نیرومند می ماند. اما دوست داشتن با این حالات ناآشناست.

و آنگاه که عشق و دوست داشتن لازم و ملزوم یک پیوند ناگسستنی باشند

عشق همواره اهدا میشود؛ آزادانه، مشتقانه و بی چشمداشت، حتی اگر به چشم نیاید یا گرامی داشته نشود. با این استدلال که :
عشق نمی ورزیم که به ما عشق بورزند، آنگونه "عشق" می ورزیم که "دوست داشتن" را بمعنای واقعی تفسیر کرده باشیم ...

باری اگر روزی کسی از من بپرسد
چندی که در روی زمین بودی چه کردی؟

من می گشایم پیش رویش دفترم را
گریان و خندان بر می افرازم سرم را

آنگاه می گویم که بذری نو فشانده است
تا بشکفد تا بردهد بسیار مانده است

در زیر این نیلی سپهر بیکرانه
چندان که یارا داشتم در هر ترانه

نام بلند عشق را تکرار کردم

با این صدای خسته شاید خفته ای را
در چارسوی این جهان بیدار کردم

من مهربانی را ستودم
من با بدی پیکار کردم

پژمردن یک شاخه گل را رنج بردم
مرگ قناری در قفس را غصه خوردم

وز غصه مردم شبی صدبار مردم

شرمنده از خود نیستم گرچون مسیحا
آنجا که فریاد از جگر باید کشیدن

من با صبوری بر جگر دندان فشردم

اما اگر پیکار با نابخردان را
شمشیر باید می گرفتم

بر من نگیری من به راه مهر رفتم

در چشم من شمشیر در مشت
یعنی کسی را می توان کشت

در راه باریکی که از آن می گذشتیم
تاریکی بی دانشی بیداد میکرد

ایمان به انسان شب چراغ راه من بود
شمشیر دست اهرمن بود

تنها سلاح من در این میدان سخن بود

شعرم اگر در خاطری آتش نیفروخت
اما دلم چون چوب تر از هر دو سر سوخت

برگی از این دفتر بخوان شاید بگویی
آیا که از این می تواند بیشتر سوخت

شبهای بی پایان نخفتم
پیغام انسان را به انسان باز گفتم

حرفم نسیمی از دیار آشتی بود

در خارزار دشمنی ها
شاید که طوفان گران بایست می بود

تا برکند بنیان این اهریمنیها
پیران پیش از ما نصیحت وار گفتند

دیر است دیراست تاریکی روح زمین را
نیروی صد چون ما ندایی در کویر است

نوح دگر میباید و طوفان دیگر

دنیایی دیگر ساخت باید
وزنو در آن انسان دیگر

اما هنوز این مرد تنهای شکیبا

با کوله بار شوق خود ره می سپارد
تا از دل این تیرگی نوری برآرد

در هر کناری شمع شعری می گذارد
اعجاز انسان را هنوز امید دارد

فریدون مشیری

                                                      حکمت روزگار !!

اسمش فلمینگ بود . کشاورز اسکاتلندی فقیری بود. یک روز که برای تهیه معیشت خانواده بیرون رفت، صدای فریاد کمکی شنید که از باتلاق نزدیک خانه می آمد. وسایلشو انداخت و به سمت باتلاق دوید.اونجا ، پسر وحشتزده ای رو دید که تا کمر تو لجن سیاه فرو رفته بود و داد میزد و کمک می خواست. فلمینگ کشاورز ، پسربچه رو از مرگ تدریجی و وحشتناک نجات داد.

روز بعد، یک کالسکه تجملاتی در محوطه کوچک کشاورز ایستاد.نجیب زاده ای با لباسهای فاخر از کالسکه بیرون آمد و گفت  پدر پسری هست که فلمینگ نجاتش داد.

نجیب زاده گفت: میخواهم ازتوتشکر کنم، شما زندگی پسرم را نجات دادید.

کشاورز اسکاتلندی گفت: برای کاری که  انجام دادم چیزی نمی خوام و پیشنهادش رو رد کرد.

در همون لحظه، پسر کشاورز از در کلبه رعیتی بیرون اومد. نجیب زاده پرسید: این پسر شماست؟ کشاورز با غرور جواب داد بله.” من پیشنهادی دارم.اجازه بدین پسرتون رو با خودم ببرم و تحصیلات خوب یادش بدم.اگر پسربچه ،مثل پدرش باشه، درآینده مردی میشه که میتونین بهش افتخار کنین” و کشاورز قبول کرد.

بعدها، پسر فلمینگ کشاورز، از مدرسه پزشکی سنت ماری لندن فارغ التحصیل شد و در سراسر جهان به الکساندر فلمینگ کاشف پنی سیلین معروف شد.

سالها بعد ، پسر مرد نجیب زاده دچار بیماری ذات الریه شد. چه چیزی نجاتش داد؟ پنی سیلین. اسم پسر نجیب زاده  چه بود؟ وینستون چرچیل

فلسفه پیدایش

30 مهره  :  نشان گر 30 شبانه روز یک ماه           24  خانه  :  نشان گر  24 ساعت شبانه روز 

 4 قسمت زمین  :   4 فصل سال                        5 دست بازی :  5 وقت یک شبانه روز

 2 رنگ سیاه و سپید  : شب و روز                      هر طرف زمین 12 خانه دارد :  12 ماه سال

تخته مرد  :  کره زمین                         زمین بازی  : اسمان

تاس :   ستاره بخت و اقبال                  گردش تاس ها : گردش ایام

مهره ها:  انسان ها                            گردش مهره در زمین: حرکت انسان ها (زندگی )  

برداشتن مهره در پایان هر بازی : مرگ انسان ها  

اعداد  تاس  :

1 : یکتایی  و خداپرستی                                      2 : اسمان  و زمین

3 :  پندار نیک ؛ گفتار نیک ، کردار نیک                   4 : شمال ، جنوب، شرق، غرب

5: خورشید ؛ ماه ، ستاره ، اتش ، رعد                  6 :  شش روز افرینش

دوستان امیدوارم بار اطلاعاتیتونو افزایش داده باشم.

مطلب بعدی با حرف دلی جدید منتظرم باشین.حرف دلی از جنس دل

 انواع کتاب خوانها!


بدیهی است که همگان کتاب نمی خوانند! اما آن عده هم که می خوانند، با انگیزه های متفاوت و گوناگونی بدین کار می پردازند.
       
     چنان که می توان کتاب خوانی و کتاب خوانان را به این گروه ها )مثلا)ً دسته بندی کرد: 

    سرسری خوان ها که بدون دقت و تامل کافی یک نوشته را (حتی گاه تا انتها) می بلعند!

    فله ای خوان ها که هر موضوعی را به صورت هرچه پیش آید خوش آید، به مطالعه می گیرند!
    

یک سویه خوان ها که تنها به یکی از رده های کتاب ها ابراز علاقه می کنند مثلاً فقط و فقط رمان می خوانند!

سربندی خواندها که تنها برای سرگرم بودن (و نه آموختن و فهمیدن) کتابی را به دست می گیرند!
  

  تندخوان ها که این گروه اگر برای بهره وری بیش تر از زمان و البته همراه با درک مطالب، مطالعه کنند بسیار خوب است، اما اگر صرفاً برای آن که کتابی را پیش از موعد بخوانند، به کتاب خواندن بپردازند، بهره چندانی نخواهند یافت!
    

تفننی خوان ها که پراکنده، بی برنامه و فقط بر سبیل تفنن چیزی را می خوانند و مطالعه در برنامه های روزانه آنان جایگاه تعریف شده خاصی ندارد!
   

 سیاسی خوان ها که تنها به مطالعه آثار و مسایل سیاسی می پردازند و از دیگر مسایل خود را محروم می کنند.
    

کم خوان ها که هیچ علاقه و انگیزه ای به مطالعه مدون و حتی به پایان رساندن یک کتاب ندارند، بلکه تنها به مطالعه صفحه یا سطرهایی چند، بسنده می کنند!
    

جایزه ای خوان ها که تنها به مطالعه کتاب هایی می پردازند که براساس آن ها مسابقه ای ترتیب داده شده باشد، آن هم به قصد قربت برای برخوردار شدن از جایزه (به قید یا بی قید قرعه!)
    

مصلحتی خوان ها که بنابر مصالحی (که گاه خودشان تشخیص می دهند) اثری را به شرف مطالعه مفتخر می کنند!
   

 درسی خوان ها، که فقط و فقط والاو بلا باید تنها کتاب های درسی را نوش جان اندیشه خود کنند و اصلاً هم به روی مبارک شان نیاورند که در پهنه هستی غیر از کتاب های درسی، چیز دیگری هم برای خواندن وجود دارد!
   

 عادتی خوان ها که برحسب انجام وظیفه براساس عادت، به کتاب و کتاب خوانی نظر لطف دارند!
   

 غیرمکتوب خوان ها که نظر مساعدی به کتاب های چاپی ندارند، بلکه بیش تر به مطالعات اینترنتی می پردازند!
   

 روزنامه خوان ها که دل شان نمی آید جز مطالب روزنامه ها، نوشته های دیگر و یا کتابی را ازنظر مبارک بگذرانند!
    

بازاری خوان ها که خوش ندارند مطلبی را بخوانند که درک و تحلیل و بهره وری از آن نیاز به تفکر و تعمق داشته باشد بلکه به چند موضوع برجسته ای که هرازگاهی مدگونه به وسیله ناشرانی آگاه به بازار مصرف! و گاهی هم بسیار مسرفانه منتشر می شود، چشم می دوزند!
    

خوابی خوان ها که وقتی به دلایلی خواب به چشمان شان نمی آید، اثری را مطالعه می کنند تا بخوابند (برخلاف کسانی که کتابی را می خوانند تا به خواب نروند!)
   

 موضوعی خوان ها که براساس علاقه یا رشته و تخصص و مهارت خود، تنها به مطالعه در همان زمینه اهتمام می ورزند.
    

برگزیده خوان ها که به شیوه هایی گوناگون از آثار برگزیده و برجسته در یک یا چند زمینه خاص اشراف می یابند و به سوی مطالعه آن ها می شتابند!
    خوب خوان ها که افزوده بر داشتن برنامه مطالعاتی، روشن بودن هدف خواندن، استاد بودن در گزینش کتاب خوب و یادداشت برداری از مطالب لازم و مفید، هر اثری را با تفکر، تامل و با دیدی منتقدانه می خوانند تا پیوسته برترین سخن ها و معانی را بیابند و برگزینند و در مجموع از خواندنی علم افزا، اندیشه زا، درست و ثمربخش برخوردار شوند.

    من بنده، به شخصه به همه گروه هایی که ذکر خیرشان را کردم، احترام می گذارم، اما درود ویژه خویش را به پیشگاه آخرین گروه تقدیم می دارم.
  

  در پایان، به یادها می آورم که بنابر آن چه گذشت، ما، در جامعه خواننده کم نداریم! (به ویژه اگر آواز خوانان را هم به این گروه های بیست گانه بیفزاییم!) تنها چیزی که می ماند کتاب خوب است که آن هم امیدواریم به همت ناشران دردآشنا و فرهنگ دوست، به زودی دیدارها با کتاب های به راستی خوب، تازه گردد!             

  نویسنده: جواد نعیمی

پیامی از سوی خدا

می دانم هراز گاهی دلت تنگ می شود.

همان دلهای بزرگی که جای من در آن است
آنقدر تنگ میشود که حتی یادت می رود من آنجایم.

دلتنگی هایت را از خودت بپرس.

و نگران هیچ چیز نباش!

هنوز من هستم. هنوز خدایت همان خداست! هنوز روحت از جنس من است!

اما من نمی خواهم تو همان باشی!

تو باید در هر زمان بهترین باشی.

نگران شکستن دلت نباش!

میدانی؟ شیشه برای این شیشه است چون قرار است بشکند.
و جنسش عوض نمی شود ...

و میدانی که من شکست ناپذیر هستم ...

و تو مرا داری ...

برای همیشه!

چون هر وقت گریه میکنی دستان مهربانم چشمانت را می نوازد ...

چون هر گاه تنها شدی، تازه مرا یافته ای ...

چون هرگاه بغضت نگذاشت صدای لرزان و استوارت را بشنوم،
صدای خرد شدن دیوار بین خودم و تو را شنیده ام!

درست است مرا فراموش کردی، اما من حتی سر انگشتانت را از یاد نبردم!

دلم نمی خواهد غمت را ببینم ...

می خواهم شاد باشی ...

این را من می خواهم ...

تو هم می توانی این را بخواهی. خشنودی مرا.

من گفتم : وجعلنا نومکم سباتا (ما خواب را مایه آرامش شما قرار دادیم)

و من هر شب که می خوابی روحت را نگاه می دارم تا تازه شود ...

نگران نباش! دستان مهربانم قلبت را می فشارد.

شبها که خوابت نمی برد فکر می کنی تنهایی ؟

اما، نه من هم دل به دلت بیدارم!

فقط کافیست خوب گوش بسپاری!

و بشنوی ندایی که تو را فرا می خواند به زیستن!

پروردگارت ...

با عشق !

سلام

هر چه رفتم بنویسم عیدتان مبارک انگار نمی تونستم

امسال یه جورایی بود عید دلم...

تولد دایی شهیدم 1/1/ 1346 هست و امسال قسمت شد و 1/1/1389رفتم گلزار شهدا

بالای سرش رسیدم و بهش گفتم دایی تولدت مبارک.?? سالگی ات مبارک.

یه لحظه تصورش کردم ؛ اگر بود الان خونه مادربزرگ همه کنار هم بودیم و او هم مثل بقیه دایی ها بهم عیدی می داد و دستاشو می بوسیدم  ولی نبود و جاش مثل همیشه خالی بود در جمع ما.

کنارش نشستم ؛ دلم می خواست تنهای تنها کنارش باشم ولی چه کنم که خواهرش هم دل تنگش بود و او دیده بودش و با او زندگی کرده بود و داداش کوچکش بوده ؛انگاری دل مادرم بیش تر از من گرفته بود.

فکر کنم مادر هم او را تصور میکرد که اگر بود چگونه بود.

می دانم که میدیدمان ولی حیف که کادوی تولد خوبی براش نیاورده بودم .

به قاب عکسش خیره شدم ؛ همیشه با قاب عکسش حرف میزنم و او هم با نگاه پشت قاب حرف هاشو به من میزنه ؛نگاهش کردم انگاری به من لبخند میزد یه چند بار دیگر هم نگاهش کردم باز همان لبخند .

بهش لبخند پر از بغضی زدم و رفتم.

امروز هم دلم هواشو کرده ؛ می خوام بروم کنارش و چادرمو روی صورتم بندازم و یه دل سیر گریه کنم.

ببخشید دوستان خوبم ولی امسال بدجوری شهدا باهام عشق بازی کردن دیگه طاقت نداشتم که بغضمو نگه دارم.

دوستان خوبم امیدوارم عیدی زیبا و خوب داشته باشین و سالی نیکو را آغاز کنین و هر چه صلاحتونه بهش برسید.

عــــــــــــــــــــــــید 89 مبــــــــــــــــــــارک بر همتون.

........................................................................................

پ.ن : شهادت پایان نیست، آغاز است، تولدی دیگر است در جهانی فراتر از آنکه عقل زمینی به ساحت قدس آن راه یابد.

التماس دعا

یا حق