ღ♥ღحرف دلღ♥ღ

گاهی حرف دل ها سکوت آدم هاست و گاهی نگاه های آرامشان

و من حرف دلم با سکوت و نگاه آرام به ضریح آقام امام رضا (ع) است که از فرسنگ ها با نگاهی زنده در فضای مجازی آقا را زیارت کردم

خیلی دلم می خواست اون جا بودم .

آقاجان نمیدانم بی لیاقتی من بود که قسمت نشد نیمه شعبان اون جا باشم یا این که ...

یا امام رضا (ع) یادته توی صحن سقاخانه اون پروانه به زیر چادرم پناه آورده بود و آن پسر بچه مشتاق برای گرفتنش

نمیدانم چه شد که بر زبانم جاری کردی که او بگویم : امام رضا (ع) الان ضامن این پروانه شده و به آن پروانه در لابه لای چادر من پناه داده

پسربچه چه با شوق نگاهم میکرد ، بهش گفتم : ما هم الان این پروانه ایم در آغوش این آقای بزرگوار ، الان آقا این جا ضامنمونه .

و در آخر آرام بهش گفتم : فرق ضامن بودن آقا امام رضا (ع) با بقیه اینه که هر جای عالم که باشی ، با هر فاصله ای از صحن و سراش فقط اگه بگی یا علی ابن موسی الرضا ، آقا حضور داره و درداتو ، سلامتو می شنوه...

آقاجون

یا امام رضا (ع) ، امروز دلم تنگه شماست

آقاجان دعامون کن...دعامون کن...

آقا ضامنمون شو که در زندگی همیشه هر چی به صلاحه پیش بیاد

قربون صحن و سرا و کبوترات ... خاک کف زائراتم آقاجانم

هر کی دلش گرفته ، یه سلام از راه دور بدهد مطمئن باشه آقا همیشه براش حضور داره

http://www.imamreza.tv/index.htm

آقاجان هر چه زودتر دعوت نامه امونو امضا کن...

هر کس دلش برای آقا تنگ شد و اشکش جاری التماس دعا دارم

*********************************

خدایا به خاطر تمام چیزهایی که دادی، ندادی، دادی پس گرفتی، ندادی بعدا دادی، ندادی بعدا می خوای بدی، دادی بعدا می خوای پس بگیری، داده بودی و پس گرفته بودی، اگه بدی پس می گیری، پس گرفتی دادی، پس گرفتی بعدا می خوای بدی، اگه می دادی پس می گرفتی، نداده بودی فکر می کردیم دادی و پس گرفتی، خلاصه خداجونم به خاطر همه چیز متشکرم

*********************************

یا رضا (ع)

عشق از زبان معلمان

دبیر انگلیسی : عشق تنها کلمه ای است که ed نمی گیرد و به گذشته باز نمی گردد.

دبیر ادبیات: عشق آن نیرویی است بین دو انسان. مثل لیلی و مجنون.

دبیر تاریخ: عشق تنها قراردادی است که از کشورهای دیگر وارد نمی شود.

دبیر دینی: عشق نیرویی الهی و خدادادی است.

دبیر جغرافی: تیرهای عشق از بلندایی به بلندی قله ی آلپ بر قلب وارد می شود.

دبیر زمین شناسی: عشق تنها فسیلی است که اثرش هیچگاه از بین نمی رود.

دبیر ورزش: عشق تنها توپی است که اوت نمی شود.

دبیر فیزیک: عشق همانند نیروی کشش آهن رباست که قلب انسان ها را به سمت خود می کشد.

دبیر شیمی: عشق تنها بازی است که بر روی قلب اثر می گذارد و آتشی که از این طریق بر قلب وارد می شود از اسید سوزناکتر است.

دبیر هندسه: عشق همانند هاله ای از نور دایره ی قلب انسان را فرا می گیرد.

دبیر علوم:

میکروب عشق از راه چشم وارد می شود.

اما ...
عشق آلوچه نیست که بهش نمک بزنی
دختر همسایه نیست که بهش چشمک بزنی
غذا نیست که بهش ناخنک بزنی
رفیق نیست که بهش کلک بزنی
یادت باشه که عشق مقدسه...

باید صادق باشی تا عشق واقعی رو با تمام وجودت دریابی

در مجالی که برایم باقیست
باز همراه شما مدرسه ای می سازیم
که در آن همواره اول صبح
به زبانی ساده
مهر تدریس کنند
و بگویند خدا
خالق زیبایی
و سراینده ی عشق
آفریننده ماست



مهربانیست که ما را به نکویی
دانایی
زیبایی
و به خود می خواند
جنتی دارد نزدیک ، زیبا و بزرگ
دوزخی دارد – به گمانم -
کوچک و بعید
در پی سودایی ست
که ببخشد ما را
و بفهماندمان
ترس ما بیرون از دایره رحمت اوست



در مجالی که برایم باقیست
باز همراه شما مدرسه ای می سازیم
که خرد را با عشق
علم را با احساس
و ریاضی را با شعر
دین را با عرفان
همه را با تشویق تدریس کنند
لای انگشت کسی
قلمی نگذارند
و نخوانند کسی را حیوان
و نگویند کسی را کودن
و معلم هر روز
روح را حاضر و غایب بکند



و به جز از ایمانش
هیچ کس چیزی را حفظ نباید بکند
مغز ها پر نشود چون انبار
قلب خالی نشود از احساس
درس هایی بدهند
که به جای مغز ، دل ها را تسخیر کند
از کتاب تاریخ
جنگ را بردارند
در کلاس انشا
هر کسی حرف دلش را بزند



غیر ممکن را از خاطره ها محو کنند
تا ، کسی بعد از این
باز همواره نگوید:"هرگز"
و به آسانی هم رنگ جماعت نشود
زنگ نقاشی تکرار شود
رنگ را در پاییز تعلیم دهند
قطره را در باران
موج را در ساحل
زندگی را در رفتن و برگشتن از قله کوه
و عبادت را در خلقت خلق



کار را در کندو
و طبیعت را در جنگل و دشت
مشق شب این باشد
که شبی چندین بار
همه تکرار کنیم :
عدل
آزادی
قانون
شادی
امتحانی بشود
که بسنجد ما را
تا بفهمند چقدر
عاشق و آگه و آدم شده ایم



در مجالی که برایم باقیست
باز همراه شما مدرسه ای می سازیم
که در آن آخر وقت
به زبانی ساده
شعر تدریس کنند
و بگویند که تا فردا صبح
خالق عشق نگهدار شما

شاعر : مجتبی کاشانی

لبخند بزن و شاد زندگی کن هر چند که سختی های زندگی به تو روی آورده باشد

1. لبخند جذابتان می کند.
همه ما به سمت افرادیکه لبخند می زنند کشیده می شویم. لبخند یک کشش و جذبه فوری ایجاد می کند. دوست داریم نسبت به آنها شناخت پیدا کنیم.

2. لبخند حال و هوایتان را تغییر می دهد.
دفعه بعدی که احساس بی حوصلگی و ناراحتی کردید، لبخند بزنید. لبخند به بدن حقه می زند.

3. لبخند مسری است.
لبخند زدن برایتان شادی می آورد. با لبخند زدن فضای محیط را هم شادتر می کنید و اطرافیان را مانند آهن ربا به سمت خود می کشید.

4. لبخند زدن استرس را از بین می برد.
وقتی استرس دارید، لبخند بزنید. با اینکار استرستان کمتر می شود و می توانید برای بهبود اوضاع وارد عمل شوید.

5. لبخند زدن سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.
به این دلیل عملکرد ایمنی بدن تقویت می شود که شما احساس آرامش بیشتری دارید. با لبخند زدن از ابتلا به آنفولانزا و سرماخوردگی جلوگیری کنید.

6. لبخند زدن فشارخونتان را پایین می آورد.
وقتی لبخند می زنید، فشارخونتان به طرز قابل توجهی پایین می آید. لبخند بزنید و خودتان امتحان کنید.

7. لبخند زدن اندورفین، سروتونین و مسکن های طبیعی بدن را آزاد می کند.
تحقیقات نشان داده است که لبخند زدن با تولید این سه ماده در بدن باعث بهبود روحیه می شود. می توان گفت لبخند زدن یک داروی مسکن طبیعی است.

8. لبخند زدن چهره تان را جوانتر نشان می دهد.
عضلاتی که برای لبخند زدن استفاده می شوند صورت را بالا می کشند. پس نیازی به کشیدن پوست صورتتان ندارید، سعی کنید همیشه لبخند بزنید.

9. لبخند زدن باعث می شود موفق به نظر برسید.
به نظر می رسد که افرادیکه لبخند می زنند اعتماد به نفس بالاتری دارند و در کارشان بیشتر پیشرفت می کنند.

10. لبخند زدن کمک می کند مثبت اندیش باشید.
لبخند بزنید. حالا سعی کنید بدون از بین رفتن آن لبخند به یک مسئله منفی فکر کنید. خیلی سخت است. وقتی لبخند می زنیم بدن ما به بقیه بدن پیغام می فرستد که "زندگی خوب پیش می رود". پس با لبخند زدن از افسردگی، استرس و نگرانی دور بمانید.

دلم از خودم خیلی گرفته !!

از این همه درس خواندن که نتیجه ای نداشت!

از این همه تلاش برای خود بودن که فکر کنم اینم فایده ای نداشت!

نمیدانم ، خسته ام...

ناشکری نمی خواهم بکنم ... خدایا ! این جا بعضی مرا می شناسند با من زندگی می کنند پس خیلی از حرف ها رانمیشه زد ولی از حال من خبرداری که !

از سعی و تلاشم ... چرا یکدفعه این ترم تمام اتفاقات بر سرم فرو ریخت؟؟

خدایا ! بارها خواستم شهری دیگر قبول می شدم !

خدایا ناشکری نمی کنم چون با وجود تحمل این همه سختی مهم ترین جاهای زندگی کمکم کردی و محبت ها و کمک های مرا به خانواده نادیده نگرفتی ! میدانم دوستم میداری ، میدانم ولی خدایا اگر ظرفیت وجودی بالایی درونم می بینی صبر مصیبت و سختی را نیز به من بده

با این که همیشه داده ای !

صدایم را می شنوی خدا  پس توکل و اعتمادم همیشه به خود توست !

به هیچ منتی می پذیرم فرمانت را !

اگر آخر این  همه بلایا و سختی ها موفقیت من و قبولی در آزمون الهی توست می پذیرم فقط خدایا روی زمینم هوای ما را داشته باش!

همیشه امید هست حتی اگر همه جا را نور تاریکی ناامیدی فرا گیرد!

پی نوشت : فقط دوستان اگر فرزند دوم به بعد هستید قدر خواهر یا برادر بزرگترتون را داشته باشین چون فشار زیادی را آن ها متحمل هستند

از آن ها قدردانی کنید و احترامشان را داشته باشید و سعی کنید اگر آن ها از موضوعی دلگیر هستند ازشان عذر بخواهید و آن ها را ناراحت نکنید.

نمیدانید اگر آن ها نبودند چه ضربه های بزرگی در زندگی می خوردید ! چه زمان امتحانات ، چه زمانی که مادر یا پدر بیمار است یا مسافرت است ، چه زمان کنکورتان ، .... این خواهر و برادر بزرگتان هست که سعی می کنند شما خلایی حس نکنید...تقدیر به جای شما از آن ها خستگی های آن ها را از بین می برد هر چند خودشان از به عهده گرفتن این کارها هنگام درسشان لطمه ها خورده باشند!

تقدیم به همه خواهر ها و برادر های بزرگمان که همیشه یاریمان می کنند!

امروز و این روزها وقتش هست که به آن ها بگوییم دوستشان داریم و محبت هاشون را می بینیم ، شاید روزی از کنارمان بروند و دیگر وقتی نباشد.

البته بین خودمون باشه که من خودم فرزند اول هستم ولی با این حال از مادر و پدرم تقدیر می کنم به خاطر تمام زحماتی که برایم می کشند و این روزها واقعا مرا یاری می دهند و سعی می کنند درکم کنند ، هیچ پدر و مادری نیست که خوشبختی فرزندش را نخواهد و من این را درک کرده ام !

تقدیم به پدر و مادرم

با ورود به ماه شعبان شادی در دل مردم پدید می آید ، مبارکتان باشد آمدن این ماه زیبا

خدا را شاکرم که زنده ام و بار دیگر ماه شعبان را با تمام وجودم  حس کردم

التماس دعا

یا علی

یک مسلمان سالخورده, بر روی یک مزرعه در کوهستانهای "کنتاکی شرقی"(یکی از ایالت های آمریکا) همراه با نوه جوانش زندگی می کرد. پدربزرگ هر صبح زود بر روی میز آشپزخانه می نشست و قرآنش را می خواند.

نوه اش تمایل داشت عین پدربزرگش باشد و از هر راهی که می توانست سعی می کرد از پدربزرگش تقلید کند.

یک روز آن نوه پرسید: پدربزرگ, من تلاش می کنم که مثل شما قرآن بخوانم اما آن را نمی فهمم و آنچه را که من نمی فهمم, سریع فراموش می کنم و در نتیجه آن کتاب را می بندم.چه کار باید انجام بدهم که آن قرآن را خوب بخوانم؟

پدربزرگ به آرامی از گذاشتن زغال سنگ در کوره بخاری دست کشید و جواب داد:این سبد زغال سنگ را داخل رودخانه بگذار و برگشتنی برای من یک سبد آب بیاور!

آن پسر انجام داد آنچنانکه به او گفته شده بود, اما همه آب به بیرون نشت می کرد قبل از اینکه او دوباره به خانه بیاورد.

پدربزرگ خندید و گفت:تو مجبور هستی که اندکی, سریع تر زمان آینده را جابجا کنی., و او را به عقب , به طرف رودخانه فرستاد تا دوباره با آن سبد تقلا کند. این دفعه آن پسر سریع تر دوید, اما آن سبد خالی می شد قبل از اینکه او به خانه برگردد. پسر جوان به پدربزرگش گفت که حمل کردن آب با سبد یک کار غیر ممکن است, و به همین دلیل او رفت و به جای سبد یک سطل آورد..پیرمرد گفت:من سطل آب نمی خواهم, من یک سبد آب می خواهم. تو به اندازه کافی تلاش نکردی. و سپس پیرمرد از در خارج شد تا تلاش دوباره پسر را تماشا کند.

در این مرحله, پسر می دانست که این کار بی فایده است اما او می خواست به پدربزرگش نشان دهد که هر چقدر هم سریع بدود, با این حال آب به بیرون نشت می کرد قبل از اینکه او به خانه برگردد.پسر دوباره آن سبد را داخل رودخانه کرد و سخت دوید, اما زمانی که رسید نزد پدربزرگش, سبد دوباره خالی بود. پسر گفت:

دیدی پدربزرگ, این بی فایده است.

پیرمرد گفت: واقعا تو فکر می کنی که آن بی فایده است؟

نگاه کن به داخل سبد!

آن پسر به داخل سبد نگاه کرد و برای اولین بار متوجه شد که آن سبد تغییر کرده بود.آن سبد زغالی قدیمی کثیف, تغییر شکل یافته بود و اکنون داخل و بیرونش تمیز بود.

آن است رویدادی که تو زمانی که قرآن می خوانی. شاید تو درک نکنی و یا بخاطر نیاوری همه چیز را, اما درون و بیرون تو تغییر خواهد کرد.

آن, کار خداست در زندگی ما! یعنی هدایت!

همه جا بروم به بهانه تو            که مگر برسم در خانه تو

همه جا دنبال تو می گردم         که تویی درمان همه دردم

" یا رسول الله مددی فرما "

نشوم به جز از تو گدای کسی           نکشم زهوای دگر نفسی

که تو لیلای من مجنونی            همه هست من دل خونی

" یا رسول الله مددی فرما "

عید مبعث بر همه شما دوستان خوب مبارک

پ. ن : اول از همه دوباره این عید بزرگ و زیبا را به تمامی مسلمانان جهان تبریک عرض می کنم.

این شعر کوتاه هم از سروده های کوتاه این بنده ناقابل درگاه الهی است امیدوارم پسندیده باشید.

این شعر در ماه تیر هم یک بار گذاشته شد ، همراهان سابق وبلاگ حرف دل اگه دیدند تکراریه ببخشید دیگه!!

هفته پر از شادمانی و خوشی داشته باشید ، اول هفته با عید مبعث رسول الله و آخر هفته با میلاد امام حسین (ع)

به روان پاک تمامی شهدا یک صلوات نثار کنید و اگر قابل دانستید ما را در قنوت های سبزتان به یاد داشته باشید و دعایمان کنید .

التماس دعا

یا علی

بسم الله الرحمن الرحیم

اول:

1- دانش‌آموز یا دانشجو هستی. درس نخوندی. شب امتحانه: چه کار کنی؟ چاره‌ای به فکرت نمی رسه غیر از این‌که مطالب مهم رو توی یه کاغذ کوچیک با خط ریز بنویسی و بچپونی توی لوله‌ی خودکار تا شب که می‌خوابی خودکار تا صبح مطالب رو جای تو مرور کنه و فردا اگه یادت رفت یادت بیاره!!

2- یک ترم بعد: همون دانش‌آموز یا دانشجو هستی. این ترم رو زحمت کشیدی و خوب درس خوندی. روز امتحانه: بغل دستیت رو می‌بینی که کاغذ کوچیک توی لوله‌ی خودکارش داره مطالب رو یادش می‌یاره. چه حالی داری اگه نمره‌ی هر دوتون توی امتحان مثل هم بشه؟

دوم:

1- خیلی نامرده! اصلاً انسانیت حالیش نیست! می‌دونی چه کار کرده؟ برای تحقیق درس برنامه‌نویسی یه برنامه نوشته بودم. از اعتماد رفاقت سوءاستفاده کرده، بی‌اجازه‌ی من رفته سر کامپیوترم و برنامه‌ای که کلی براش زحمت کشیده بودم برا خودش کپی کرده.

2- برنامه‌ی … رو داری؟ چی؟ CD اورژینالش؟ نه بابا! اون که خیلی گرونه. قفل شکستش رو می‌خوام.

سوم:

1- چشمش در اختیار خودش نیست. نگاهش پاک نیست. توی کوچه و خیابون که راه می‌ره گردنش همراه نگاهش مثل یه پنکه‌ی سقفی می‌چرخه!

2- آقا ببخشید! این دعوا برای چیه؟ جوابت می‌ده: هیچی! طرف داشته با خواهرش می‌رفته، می‌بینه اون جوون زل زده به خواهرش. برا همین باهاش دست به یقه شده. نگاش می‌کنی: خودشه! همون جوون با گردنی مثل پنکه‌ی سقفی!

چهارم:

1- لباس‌هات برات کوچیک شده، بعضیاش هم این‌قدر کهنه و رنگ و رو رفته شده که به درد پوشیدن نمی‌خوره. با خودت فکر می‌کنی: چی از این بهتر که این لباسارو دور نریزی، بدی یه بنده‌ی خدا که نیازمنده بپوشه.

2- مامان! من این لباس رو برا مهمونی امشب نمی‌پوشم. این چیه دیگه؟ آبروم می‌ره. این لباس برم خیلی کهنه شده!

پنجم:

بازی فوتباله، بین ایران و یه تیم خارجی! دقایق آخر بازیه. تیم ما یه گل خورده. بازیکنان تیم حریف وقت‌کشی می‌کنن و مثلاً خودشونو الکی به زمین می‌زنن و خلاصه حرص ما رو در میارن. با خودمون می‌گیم: اَه! عجب قالتاق‌هایی هستن! ببین نامردا چه جور وقت‌کشی می‌کنن! بازی جوونمردونه حالیشون نیست!

2- بازی فوتباله، بین ایران و یه تیم خارجی! دقایق آخر بازیه. تیم ما یه گل زده. بازیکنان تیم ما وقت‌کشی می‌کنن و مثلاً خودشونو الکی به زمین می‌زنن، و خلاصه کاری می‌کنن که ما کیف می‌کنیم، با خودمون می‌گیم: آفرین! دمتون گرم! خوشم اومد! عجب زرنگایی هستین! خوب حساب وقت رو داشته باشید تا داور سوت رو بزنه.

ششم و هفتم و هشتم و... هزارم:

وقتی می‌خوایم وام بگیریم دوست داریم رفیقمون ضامنمون بشه، ولی خودمون خوش نداریم برای کسی ضمانت کنیم، وقتی از یک برنامه‌ی تلویزیون خوشمون میاد دوست داریم دیگران اجازه بدن ببینیم، ولی اگه دیگران از برنامه‌ای خوششون بیاد حاضر نیستیم شبکه رو عوض کنیم، اگه راننده باشیم دوست داریم دیگران اجازه بدن اول رد بشیم، ولی خودمون این اجازه رو به کسی نمی‌دیم، اگه شاطر محل روی حساب آشنایی نون رو زودتر دستمون بده ازش ممنون می‌شیم، اما اگه توی یه محله‌ی غریب شاطر نون رو زودتر از ما دست یه آشنا بده باهاش بحث می‌کنیم و...

اما بیاییم رفتارمون رو توی ترازوی سخن امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام بسنجیم: ایشان در نامه به امام مجتبی (نامه 31 نهج‌البلاغه) خطاب به فرزندشان می‌فرمایند:

«پسرم خود را میزان بین خود و دیگران قرار بده، بنا بر این آنچه براى خود دوست دارى براى دیگران هم دوست بدار، و هر چه براى خود نمى‏خواهى براى دیگران هم مخواه، به کسى ستم مکن چنانکه دوست دارى به تو ستم نشود، و نیکى کن چنانکه علاقه دارى به تو نیکى شود، آنچه را از غیر خود زشت مى‏دانى از خود نیز زشت بدان، از مردم براى خود آن را راضى باش‏ که از خود براى آنان راضى هستى‏.»

1- بازی فوتباله، بین ایران و یه تیم خارجی! دقایق آخر بازیه. تیم ما یه گل خورده. بازیکنان تیم حریف وقت‌کشی می‌کنن و مثلاً خودشونو الکی به زمین می‌زنن و خلاصه حرص ما رو در میارن. با خودمون می‌گیم: اَه! عجب قالتاق‌هایی هستن! ببین نامردا چه جور وقت‌کشی می‌کنن! بازی جوونمردونه حالیشون نیست!

2- بازی فوتباله، بین ایران و یه تیم خارجی! دقایق آخر بازیه. تیم ما یه گل زده. بازیکنان تیم ما وقت‌کشی می‌کنن و مثلاً خودشونو الکی به زمین می‌زنن، و خلاصه کاری می‌کنن که ما کیف می‌کنیم، با خودمون می‌گیم: آفرین! دمتون گرم! خوشم اومد! عجب زرنگایی هستین! خوب حساب وقت رو داشته باشید تا داور سوت رو بزنه.

  نقل است در روزگاری نه چندان دور کاروانی از تجار بهمراه مال التجاره فراوان به قصد تجارت راهی دیاری دوردست شد.

در میانه راه حرامیان کمین کرده به قصد غارت اموال به کاروان یورش بردند. طولی نکشید که محافظان کاروان از پای درآمده یا تسلیم گشته و دزدان به جمع آوری اموال و اثاث از روی شتران مشغول شدند. حرامیان هرچه بود گرد آوردند از مسکوکات و جواهرات و امتعه و هر چه ارزشمند بود به زور ستاندند.

در بین اموال مسروقه یکی ازحرامیان کیسه ای پر از سکه های زر یافت که بسیار مایه تعجب بود چه آنکه در داخل همان کیسه به همراه سکه های زر تکه کاغذی یافت که روی آن آیه ای از قرآن در مضمون دفع بلا نوشته شده بود.

حرامی شادی کنان کیسه را به نزد سر دسته دزدان برد و تمسخر کنان اشارتی نیز به دعای دفع بلا نمود. رئیس دزدان چون واقعه بدید دستور داد صاحب کیسه را احضار کنند.

طولی نکشید که تاجری فلک زده مویه کنان به پای سردسته حرامیان افتاد که آن کیسه از آن من بود و لعن و نفرین بسیار نثار عالم دینی نمود و همی گفت که من گول آن عالم را خوردم و تا آن لحظه معتقد بودم که دعای دفع بلا واقعا کارگر خواهد بود.

 رئیس حرامیان اندکی به فکر فرو رفت سپس دستور داد کیسه زر را به صاحبش بر گردانند. یکی از حرامیان برآشفت که این چه تدبیری است و مگر ما قطاع الطریق نیستیم. رئیس دزدان پاسخ چنین داد: ای ابله، درست است که ما دزد مال مردمیم اما هرگز قرار نبود که دزد ایمان مردم باشیم.

فکر کنم حکایت زیبایی بود، پس لیاقت یک نظر تو دوست خوبم را دارد پس چشم به راهم مگذار!

تولد یک سالگی وبلاگم مبارککککککککککککککککککککککک

یادش بخیر دو روز بعد از کنکور بود ، آن غول بزرگ را شکست دادیم و اومدیم در فضای مجازی این پیروزی را جشن بگیریم

اول بار  اسم وبلاگم حرف های خودمونی بود ولی از اسمش خوشش نیومد مجبور شد دو اسمی بشه ، که شد حرف دل

.

.

.

یادش بخیررررررررررررررررررررررررررررررر...یک سال یعنی گذشت؟!

امروز وبلاگمو لباس نو تنش کردم ...ولی باید از تمامی مهمون ها عذر خواهی کنم که امتحان دارم و باید بروم...

وبلاگ خوبم شمع هاتو وقتی فوت میکنی آرزو کن دو تا امتحانامو خوب بدهم :دی

سفارش می کنم آرشیو تیر پارسال را حتما بخونین چون واقعا اوج حرف های خودمونیمون آن جا بود...دلم براشون تنگ شده!

خببببببببببببببببببب وقته کیکه ............... تولد یک سالگیت مبارککککککککککککککککککککککک...........تولد تولد تولدت مبارک.....بیا شمع ها را فوت کن که یه چندسالی مطلب در تو نویسم.

دوستان دیگه خودتون تقسیم کنین ...من باید بروم....

التماس دعا

یا علی(ع)