بيش از اين هم مي توان از زندگي لذت برد ،اما

فقط و فقط در صورتي که به جايگاهي برسي

که

خودت از خودت راضي باشي و

بنا به تجربه اي به مدت خلقت آدم تاکنون اين ممکن نيست جز

با نزديکتر شدن هر چه بيشتر به جايگاهي که

خالقت برايت در نظر گرفته است...

اما تو اي تنها موجود مختار و فهيم اين عالم بي نهايت ،آيا

مي تواني بپذيري

آنقدر کوچک و حقير باشي

که

با لذت هاي زود گذر دنيايي اشباع و خشنود شوي

و مدتي بعد (قبل يا بعد از مرگ)پشيمان نشوي؟

يافتن اين پاسخ اين سوال ارزش گذاشتن تمام عمر را دارد .

حداقل لحظه اي تامل کن تا نزد وجدانت شرمسار نشوي...

سلام

وبلاگ زيبايي داريد

اين آپتون هم خيلي قشنگ بود

دوبيتي سال

من نان تهي خوردم ومنت نکشيدم

پيوسته ستم ديدم وزلت نکشيدم

بافقروتهي دستي همي پنجه کنم نرم

محنت چه بسا ديدم وذلت نخريدم

عزيزان گرامي با نزديک شدن به سالگردوفات استاد عزيز وگرانقدر مرحوم خليل قادري سعدي

مديريت وبلاگ از شما عاجزانه درخواست دارد اين دوبيت شعر را در يک پست بياد ايشان قرار داده وبعداز اثبت با ما درميان بگذاريد تا در برنامه هاي وبلاگ از شما تشکر وقدر داني بسزا انجام نمائيم

.فراموش نشود يک پست يک دنيا خوشحالي براي روح استاد عزيز در پي دارد.

اگر هم تمايل داشتيد باعکس نمايش داده شود به وبلاگ ما مراجعه و عکس بالاي صحفه را براي نمايش COPY کنيد . WWW.KHALILGHADERI.BLOGFA.COM

HADISADI20@YAHOO.COM